Kiliseler/Churches

SURP ASDVADZADZIN PATRİKLİK KİLİSESİ – SURP VORTVOTS VORODMAN KİLİSESİ – SURP HARUTYUN ŞAPELİ – SURP HAÇ KİLİSESİ (BEZCİYAN SALONU) – SURP HOVHANNES VAFTIZ ŞAPELİ – SURP TOROS AYAZMA ŞAPELİ

Başlangıçta Bizans Kilisesi olmuştur. Bu kilise İstanbul’un en büyük kilisesidir. 1641’de son olarak İstanbul Ermenileri Patriklik merkez kilisesine (katedral) dönüşür. 1645’te yanıp kül olur ve aynı yıl, Patrik Tavit Areveltzi döneminde ve Divrikli Rahip Boğos’un çabalarıyla yeniden inşa edilir. 1718’deki yangın kiliseyi ve patrikhanenin tamamını kül eder. Bir yıl sonra Kudüs Patriği Krikor Şığtayagir’in ve İstanbul Patriği Hovhannes Golod’un çabalarıyla ve hassa mimarları Hacı Seğpos, Hacı Melidon Araboğlu ve Sarkis Kalfa tarafından kilise yeniden inşa edilir. 1762’deki yangın binaya tekrar zarar verir, ancak Patrik Hagop Nalyan binayı hızla yeniler. Daha sonra Patrik Zakarya kilisenin etrafını taştan duvarla çevirterek kilisenin yangından etkilenmemesi için bir havuz ve tulumbayla önlem almıştır. Kilise, 1819 yılında Edirneli Patrik Boğos’un döneminde, Harutyun Amira Bezciyan’ın (Kazaz Artin) gözetiminde onarılır. 1826’da vuku bulan yangın nedeniyle kilise ve patrikhane tamamıyla kül olur. Harutyun Amira Bezciyan, Sultan II. Mahmut’un fermanıyla, mimar Kirkor Amira Balyan ve Garabet Devletyan’ın hazırladığı planlarla kiliseyi taştan inşa ettirir ve 1828’de ibadete açılır. 1834’te Bezciyan Okulu’nun açılışı gerçekleştirilir. Surp Harutyun şapelinin bodrumunda Surp Teotoros’a ithafen bir de ayazma inşa edilir. Harutyun Amira Bezciyan’ın naaşı Surp Harutyun şapeline defnedilmiştir. Daha sonra, mezarının yanıbaşına ünlü heykeltraş Erol Sarafyan tarafından bronzdan bir büstü yapılarak konmuştur.

Patriklik Merkez Kilisesi 1847’de kısmi bir onarım daha geçirir. 1870’de Patrik Vanlı Mıgırdiç Hrimyan’ın (Hayrig) çabalarıyla batı girişine taştan bir çan kulesi inşa edilir. Bu kule 1999 Marmara Depremi’nde hasar görmüş olsa da, onarımdan sonra hala kullanılmaktadır. 1902’den sonraki son onarımı 1985’te gerçekleşmiştir. 17. yüzyıl sonlarından başlayarak, 18. ve 19. yüzyıllarda Patriklik Kilisesi’nin avlusunda matbaa tesis edilmiş ve burada önemli kitaplar yayınlanmıştır.

Kilisenin şimdiki ana sunak ve yan sunakları, Kayseri Surp Krikor Lusavoriç Kilisesi’ndeki sunakların benzerliğinde, Patrik Mesrob II. Hazretleri’nin talimatı, hayırseverlerin maddi desteği ile, Sarkis Kiçik tarafından 2006 yılında yapıldı.

Surp Vortvots Vorodman Kilisesi

Surp Vortvots Vorodman Kilisesi veya diğer bir adıyla Patrik Mesrob II. Kültür Merkezi Kumkapı Meryem Ana Ermeni Kilisesi Vakfı Yönetim Kurulu gözetiminde bulunan dört kiliseden biridir.

Surp Vortvots Vorodman Kilisesi I. Dünya Savaşı sırasında depo olarak kullanılmış,1940’lı yıllarda zincir ve halat fabrikası olarak hizmet vermiştir. Kilise binası, 1966 ve 1975 yıllarında Varto’da ve Lice’de meydana gelen depremlerden sonra, Ermeni depremzedelere barınak da olmuştur. Bina, uzun yıllar gerekli onarımlar yapılamadığından zamanla harap olmuştur.

16 Kasım 2008 tarihinde göreve seçilen Kumkapı Meryem Ana Ermeni Kilisesi Vakfı Yönetim Kurulu döneminde, 2010 Avrupa Kültür Başkenti programı kapsamında restorasyonu gerçekleştirilen Vortvots Vorodman Kilisesi, 28 Aralık 2011 tarihinde dini ve resmi törenlerle açılmıştır. Bu yapının onarımını ilk kez gündeme getiren ve bir kültür merkezi olmasını arzu eden Kadasetli Patrik Mesrop II. Hazretleri olmuştu. Bu nedenle Surp Vortvots Vorodman Kilisesi, Patriğimize ithafen Patrik Mesrop II. Kültür Merkezi olarak da adlandırılmıştır. Dini işlevi de devam eden Vortvots Vorodman Kilisesi tarihi ve mimari yapısı ile konser, sergi gibi çeşitli kültürel etkinliklerin yeni adresi olarak, İstanbul’un sanatsal ve kültürel yaşamında özel bir yer tutmalıdır.

Kilise’nin avlusunda gömülü olanlar:
Patrik Nerses Varjabedyan 1837-1884
Darpane Müdürü Kazaz Harutyun Amira Bezciyan 1771-1834
Baruthane yöneticilerinden Simon Amira Dadyan’ın oğlu Boğos Amira Dadyan 1801-1863

Kilise ve Okulun hayırseverleri
Manug Sımpadyan 1823-1903
Annik Sımpadyan 1840-1916
Dikran Eknayan 1832-1883
Hacı Nazaret Uncuyan 1802-1878

Bu semtte oturan Ermeniler İstanbul’un fethinin akabinde Anadolu’dan buraya getirilip yerleştirilmişlerdi. Kendi uğraşıları balıkçılık ve sandalcılıktı. 1832’de padişah fermanıyla semtte “Papaz menzili” adıyla vaftizhanesiyle birlikte bir ibadethane inşa edilir. Daha sonraları Harutyun Amira Bezciyan’ın elde ettiği müsaade ile bu küçük ibadethane genişletilerek kiliseye çevrilmiştir, ayrıca yanına Boğosyan-Varvaryan okulu inşa edilerek Harutyun Amira’nın ebeveyni Boğos ve Varvare’nin isimlerine atfedilmiştir.

Bezciyan’ın vefatından sonra, Surp Harutyun ismiyle kilise inşa etmek için darphane ustaları kendi aralarında para toplamışlarsa da toplanan meblağ Cemaat Meclisi kararıyla Surp Yerrortutyun kilisesinin inşası için ödünç verilmiştir. 1855’te inşa fermanı elde edilir ve tekrar para toplanmaya başlanır ve aynı yıl bu fon sağlanarak inşaat tamamlanır ve Patrik Hagopos III. Seropyan’ın eliyle ibadete açılır.
Kilise’nin sunağının hemen arkasında bulunan Bizans suru orijinal hali ile korunmuştur.
Bitişikteki Boğosyan-Varvaryan okulu ise kapanmış olup cemaatin değişik faaliyetleri için kullanılmaktadır.

Kilise’nin avlusunda gömülmüş olan hayırseverler şunlardır:
Hagop Beyleryan’ın kızı: Bayan Makruhi Esayan 1846-1876
Garabed Nışastacıyan (65 yaşında vefat etmiştir) 1880
Hagop Beyleryan (vefatı: 1865)
Kevork Amira Papazyan (78 yaşında vefat etmiştir) 1874
İzar Garabedyan (60 yaşında vefat etmiştir) 1874
Takuhi Hunudcyantz (vefatı: 1869)

İstanbul’daki bilinen en eski kilisedir. 1360 ve 1361 tarihli iki el yazmasına göre Galata’da Surp Sarkis isimli bir kilise vardı. Armaş manastırının kütüphanesinde bulunan bir elyazmasına göre Gozma isimli bir tüccar 1391’de Gafa’dan İstanbul’a gelerek S. Krikor Lusavoriç Kilisesi’ni inşa ettirmiştir. Aved isimli bir demirci ise Surp Haç Şapeli’ni yaptırmıştır. Bunlara ek olarak Per Ğugas İnciciyan’ın notlarına göre Gozma isimli bir tüccar 1391’de İstanbul’a gelerek kilisenin arazisini satın almıştır. Kilisenin duvarlarına yerleştirilmiş bu iki levha Kilise’nin 1431 yılında var olduğunu kanıtlar. 1635’te etkin bir cemaat üyesi olan Şahin Çelebi, Patrik Kayserili Krikor II.’nin naaşını kilise duvarının yanına defnetti.
Bina 1660’da Galata’da meydana gelen yangından mucizevi bir şekilde kurtulmuştur. 1731’de tamamiyle kül olan bina 1733’te Patrik Golod zamanında Sarkis kalfa tarafından yeniden inşa edildi. Yapım masraflarını Eğinli Hacı Seğpos Amira Yerevanentz ile birlikte üstlenen Patrik Hovhannes Golod IX.’un eliyle de ibadete açılmıştır. 1771’de kilise tekrar kül olur ve yeniden inşası 1799’da Minas Kalfa mimarlığında tamamlanır. Kilise’nin yanına Surp Haç ve Surp Garabed şapelleri eklenir. 1888’de iç duvarlar kemer şeklinde açılarak üç ibadethane birleştirilir.
1958’de şehrin yapılandırılma çalışmaları nedeniyle, kilise tamamen istimlak edilerek toprağın büyük bir bölümü genişletilecek olan caddeye tahsis edilir. Patrik Karekin Haçaduryan’ın tavsiyesiyle, mimar Bedros Zobyan tarafından hazırlanan taslak, Eçmiyadzin tarafından da kabul görerek işleme kondu ve kalan mevcut alan üzerine 1962’de bugünkü Surp Krikor Lusavoriç kilisesi kubbeli tarzda inşa edildi. Yeni Kilise 1966’da Patrik Şınorhk’un eliyle yeniden kutsanarak ibadete açıldı. İstanbul’da klasik Ermeni mimarisi tarzında inşa edilmiş olan tek kilisedir. Alt katında, içinde Patrik Hovhannes IX.’un (Golod) kabrinin de bulunduğu Amenapırgiç şapeli bulunur. 1741’de vefat eden bu önemli Patrik kilisenin içine gömülmüştü.
Duvarlarda kiliseye ait eski yazıtlar ve çok kıymetli porselen kalıntılar bulunmaktadır.
Kilise 2005 yılında onarıma tabi tutulmuş ve Patrik Mesrob II. Hazretleri’nin eliyle kutsanarak ibadete yeniden açılmıştır.
Kilisenin son onarımı ise 2011 yılında gerçekleştirilerek Patrik Genel Vekili Başepiskopos Aram Ateşyan tarafından kutsanarak yeniden ibadete açılmıştır.
Kilise’nin bitişiğinde bulunan Getronagan okulu binası ise 1871 yılında kargir yapıda inşa edilmiştir.
Kilisenin altındaki şapelde gömülü olanlar:
Patrik Bitlisli Hovhannes IX. (Golod) 1678-1741
Patrik Kayserili Krikor II. 1570-1636
Kilise avlusunda gömülü olanlar:
Getronagan okulunun hayırseverleri
Harutyun Efendi Kapamacıyan 1814-1878
Makruhi Kapamacıyan (Harutyun Efendi Kapamacıyan’ın eşi) 1827-1887

Bu kilise Ermenilerin ilk ruhani aydınlatıcıları olan Surp Tateos ve Surp Partoğomeos Havariler’in ismine atfedilmiştir. Kilise’nin temeli 1846’da Patrik Madteos II. Çuhacıyan tarafından atılmıştır. Kilise 1969’da Patrik Şınorhk’un döneminde, Tateos Ajderhanyan çifti ve bazı hayırseverlerin destekleriyle yenilendi.

Kilise avlusunda gömülü olan hayırseverler:
Mıgırdiç Peşdimalcıyan (1874’te vefat etmiştir) ve Bayan Mosigyan.