Başrahip Tatul Anuşyan
Han aynı han, yolcu ise özeldi. Ne yolcuların konakladığı bu han birini daha misafir etti kısa bir zaman. Kimi uzun kalır bu handa kimi kısa. Ama hangisi önemli olan…
En usta kalemler yazamaz bazen, hatipler susar o an… Öyle bir andı 8 Mart 2019, Cuma. Kaçınılmaz son ile yüz yüze kalınan… Ümidini kesmeyenlerin dudaklarındayken dua, sevgisini esirgemeyenlerin titrerken yürekleri, bir dev yolculuğa çıktı aniden, bedeni toprağa ruhu Yaradan’a sığınmak üzere…
Yıl 1982, mevsim yaz, mekân Kınalıada, Kilise’nin bahçesi, genç bir rahip gelenle gidenle ilgileniyor, tanımak istiyor yakından herkesi, özellikle de gençleri. Ruhani Babası O’na demiş ki: “Duvar projeyle inşa edilmez sadece, her bir tuğlaya emek vermeli”. Bırakmış uzak diyarlardaki herkesin hayal ettiği gelecek planlarını, dönmüş yurduna, duvarlar örmeye, kaleler inşa etmeye. Her bir tuğla değerli Onun için, her bir taş parçası, kum, çimento.
Hayatında edindiği prensipler insanın şekillendirir geleceğini, aydınlatır yolunu. Kimilerine göre değişken kararları içindeki değişmeyen ana prensipleri aydınlattı hizmet yolunu sevgili Ruhani Babam’ın da. Herkes için farklı bir değer: Mesrob Badriark.
“Eğitimini çabuk tamamla ve gel cemaatine hizmete başla bir an önce”demişti 2003 yılının Eylül ayında bana. Eklemişti de, “Hizmet yolunda üzenler de olacak seni, sen işini yap her zaman”. Bu da benim prensibim olmuştu.
Bir süre uzak kaldığım Hayr Mesrob ile yollarımız 2000 yılında tekrar kesişmişti ve ben kendisini çevreleyen en yakın insanlardan biri oluvermiştim. O kadar çok, sayısız anımı paylaşmak ihtiyacı duymuyorum, ancak şunu belirtmeden geçemeyeceğim, O gerçekten farklıydı, dokunduğu insanın hayatını değiştirirdi, sırrı ise sevgisindeydi.
Karşısındakini etkileyebilen, her kesim ile diyalog kurabilen, eğitimin önemini kavramış ve insana değer vermesini bilen yapısı birden çok nesilleri şekillendirdi ve insanları birbirine yaklaştırdı. Anlamsız eleştirilere maruz kaldığında, biz üzülürken O işine devam ederdi. Eleştirilerin ve hırpalamaların boyutu yapılan işlerin değeriyle doğru orantılıydı, anlamıştık. Sayesinde samimiyetsizleri de tanıma imkânını bulduk, kendisinden faydalananları da, gerçek dostlarını da. Susmasını isteyenler de vardı, bazıları bugün edebiyat yapmakta hala…
O’nun hayatı, düşünce tarzı, renkli kişiliği, olaylara yaklaşımları, insan ilişkileri, sınırsız sevgisi ve hatta hastalığı bizlere bir şeyler anlatıyor olmalıydı. Satır aralarını okumasını bilmeyen bizler bu büyük öğretmenden bir şeyler öğrenmeliydik.
Ancak, MESrob BADriark hizmetini layıkıyla tamamladı, konakladığı handa ve diğer yolcularda derin izler bırakarak yoluna devam etti. O her daim hazır olduğu yolculuğunda ışıklar içinde ve görevini tamamlamış olmanın huzuruyla ulaşacaktır Yaradan’a.
PAROS
İlk yorum yapan siz olun