Για τη Ρωμιοσύνη, η γνώση και η καλλιέργεια της πνευματικής και πολιτισμικής ταυτότητάς μας, που είναι συνδεδεμένη άρρηκτα με την πίστη, το ήθος και τον πολιτισμό της Ορθοδοξίας, είναι πρώτιστο μέλημα και χρέος”, επεσήμανε ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, τη Δευτέρα, 16 Ιανουαρίου 2023, στην εορταστική εκδήλωση για τη νεολαία της Ομογένειας. Στο πλαίσιο της εκδηλώσεως ο Παναγιώτατος ευλόγησε την παραδοσιακή Αγιοβασιλόπιττα και ευχήθηκε προς όλους τους μαθητές, τους αποφοίτους και τους εκπαιδευτικούς των Ομογενειακών σχολείων της Πόλεως και της Ίμβρου, αλλά και προς τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των Ιδρυμάτων και των φορέων της Ομογενείας που εργάζονται για τη νεολαία της, ένα καρποφόρο και ειρηνικό νέο έτος.
“Με πολλή χαρά βρισκόμαστε ανάμεσά σας για την παραδοσιακή τελετή κοπής της Αγιοβασιλόπιτας για το έτος 2023. Η συνάντηση πρόσωπον προς πρόσωπον είναι πάντοτε πηγή αγαλλιάσεως. Αισθανόμαστε ιδιαιτέρως ευτυχείς που συναντούμε σήμερα την μαθητιώσα νεολαία της Πόλης και της Ίμβρου. Μας εμπνέετε, αγαπητοί μαθητές και αγαπητές μαθήτριες, στερεώνετε μέσα μας τη βεβαιότητα για τη συνέχεια της παρουσίας μας εδώ στην κοιτίδα του Γένους και στην Ίμβρο. Είσθε οι νέοι φορείς και φύλακες των πατρογονικών μας παραδόσεων, της ευγενείας και του πολιτισμού της Ρωμιοσύνης.”, ανέφερε ο Παναγιώτατος κατά την έναρξη της ομιλίας του, και συνέχισε:
“Με τιμή και εκτίμηση απευθυνόμαστε προς τους Ελλογιμωτάτους εκπαιδευτικούς μας, για να τους ευχαριστήσουμε για την ανεκτίμητη προσφορά τους στη νέα γενιά. Μοχθείτε για τη μόρφωση των παιδιών και των νέων μας, μεταδίδοντας όχι μόνον γνώσεις αλλά και αξίες. Σίγουρα γνωρίζετε ότι η αγωγή αξιών είναι πιο δύσκολη από τη μετάδοση χρηστικών γνώσεων. Η αγωγή αξιών δεν είναι δυνατόν να ασκηθή μέσα από απρόσωπες σχέσεις και μηχανικές διαδικασίες. Είναι το πιο απαιτητικό κομμάτι του εκπαιδευτικού έργου, που ζητεί από εσάς, εκτός από την επιστημονική κατάρτιση, και το «ήθος του δασκάλου», την πίστη στην «αγία αποστολή» σας. Η αγάπη του δασκάλου για τα παιδιά τα μετατρέπει σε πραγματικούς «μαθητές», τα οδηγεί στην ανακάλυψη των χαρισμάτων τους. Μηδενίζοντας «σωκρατικά» τον εαυτό του ο εκπαιδευτικός, αφήνει χώρο για την ανάπτυξη της προσωπικότητας του μαθητή και της εμπιστοσύνης στις δυνάμεις του. Ο αυθεντικός δάσκαλος διδάσκει πρωτίστως «με αυτό που είναι», και είμεθα βέβαιοι ότι συμφωνείτε με τη θεώρηση αυτή.
Δυστυχώς, η σύγχρονη κουλτούρα δεν ευνοεί μία παιδεία, η οποία προετοιμάζει τη νέα γενιά για να αναλάβη υπεύθυνα τον αγώνα για την εγκαθίδρυση του πολιτισμού της ευθύνης και της αλληλεγγύης, για τη διάσωση και καλλιέργεια των ανθρωπιστικών και πνευματικών παραδόσεων, για τη δέσμευση στην προώθηση των παναθρωπίνων αξιών και του κοινού καλού. Αντ’ αυτού, με δίαυλο το διαδίκτυο, προσφέρει στους νέους ως πρότυπο ζωής την αυτοπραγμάτωση και την καλοπέραση. Όμως, η μακροχρόνια πείρα της ανθρωπότητας διδάσκει ότι το να περιστρεφώμεθα γύρω από τον εαυτό μας και το εγώ μας δεν οδηγεί στην πολυπόθητη ευτυχία, αλλά στη συρρίκνωση του είναι μας. Η παραίνεση του Πατριάρχου σας προς εσάς, τους μαθητές και τις μαθήτριες, είναι, να ανακαλύψετε το νόημα και τη χαρά της διακονίας, της προσφοράς, της αυθυπέρβασης, της πραγμάτωσης αξιών. Όπως έχει λεχθή, «η θύρα της αληθινής ευτυχίας ανοίγει μόνον προς τα έξω».
Αυτό είναι το μήνυμα της Ορθόδοξης Παράδοσής μας προς τη νεότητα, ένα μήνυμα, το οποίο όχι μόνον λειτουργεί ως ανάχωμα κατά όλων των συγχρόνων τάσεων, οι οποίες καταργούν κατακτήσεις αιώνων και οδηγούν σε ανατροπή της ιεράρχησης των αξιών, αλλά αποτελεί και πηγή έμπνευσης και οδοδείκτη για την πορεία μας προς το μέλλον, δίδει απαντήσεις στα βαθειά υπαρξιακά ερωτήματα, προσανατολισμό και κατεύθυνση στη ζωή μας.
Η άποψη ότι η επιστήμη, η άνοδος του βιοτικού επιπέδου και ο εκδημοκρατισμός των κοινωνιών θα σβήσουν μέσα στην ψυχή του ανθρώπου τις βαθύτερες αναζητήσεις για νόημα, για πνευματικότητα, θα εξαφανίσουν τον πόθο της αιωνιότητας, ακυρώθηκε από τη σύγχρονη αναβίωση της θρησκείας, τη λεγόμενη «επιστροφή του Θεού». Ορθώς υποστηρίζεται σήμερα, ότι κάθε προσπάθεια ανάλυσης του παρόντος και κάθε οραματισμός του μέλλοντος είναι ατελείς, εάν δεν αναφέρωνται στον ρόλο της θρησκείας και στην πνευματικήν διάσταση.”
Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος επεσήμανε ότι κάθε γενεά είναι ο κρίκος μιάς αλυσίδας, ο οποίος συνδέει το παρελθόν με το μέλλον. Αν σπάσει αυτός ο κρίκος, τόνισε, “τότε διακόπτεται η ιστορική συνέχεια και η πολιτισμική συνοχή”.
Και ο Πατριάρχης πρόσθεσε:
“Κατανοείτε, αγαπητά μας παιδιά, γιατί η ευθύνη σας για τη διάσωση του πολιτισμού μας είναι τόσο μεγάλη. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη ενός σταθερού υπαρκτικού σημείου αναφοράς. Αποκομμένος από τις ρίζες του, ανέστιος και αλλοτριωμένος, χωρίς ζώσα παράδοση και δοκιμασμένη πείρα από το παρελθόν, ο άνθρωπος συρρικνώνεται, στενεύει ο ορίζοντας της ζωής του. Κατά τον πατέρα της Λογοθεραπείας Viktor Frankl, η απώλεια των παραδόσεων στην εποχή μας είναι μία από τις βαθύτερες αιτίες για το λεγόμενο «υπαρξιακό κενό», την έλλειψη δηλαδή νοήματος ζωής και τα συνακόλουθα διάχυτα ψυχολογικά προβλήματα των ανθρώπων.
Και για τη Ρωμιοσύνη, η γνώση και η καλλιέργεια της πνευματικής και πολιτισμικής ταυτότητάς μας, που είναι συνδεδεμένη άρρηκτα με την πίστη, το ήθος και τον πολιτισμό της Ορθοδοξίας, είναι πρώτιστο μέλημα και χρέος. Αυτή την παράδοση και τις αξίες της όφείλουν η οικογένεια, τα σχολεία μας και η Εκκλησία να μεταλαμπαδεύουν στη νέα γενιά.
Ημέρα χαράς και ελπίδος η σημερινή. Θα συνεχίσουμε όλοι μαζί τον αγώνα για την παιδεία, με ακλόνητη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού και στην ικανότητα και τη δύναμη του Γένους όχι μόνον να επιβιώνη, αλλά και να διαπρέπη σε δύσκολους καιρούς. Είμαστε αισιόδοξοι, γιατί τα σχολεία μας λειτουργούν παραγωγικώς και εδώ στην Πόλη και στην Ίμβρο. Χαιρόμαστε για την πρόοδο των μαθητών μας και για τις επιτυχίες των αποφοίτων μας. Δοξάζουμε αδιαλείπτως τον Θεό της αγάπης για όλα αυτά. Ο Πατριάρχης σας σας έχει όλους στην καρδιά και στις προσευχές του. Καλούμε και εσάς να προσεύχεσθε για την Μεγάλη Εκκλησία, την πνευματική μάνα του Γένους, η οποία επί δεκαεπτά αιώνες, από τη Χριστούπολη, Θεοτοκούπολη και Αγιούπολη Βασιλεύουσα, καταρδεύει την οικουμένη με νάματα φιλοθείας, φιλανθρωπίας και αγιωσύνης.
Με αυτά τα αισθήματα, συγχαίρουμε και ευχαριστούμε τους γονείς και τους κηδεμόνες των παιδιών για τους κόπους τους και για όσα προσφέρουν αφειδώλευτα στα παιδιά τους, τη νεολαία μας. Ακόμη μια φορά ευχαριστούμε τους εκπαιδευτικούς μας για την ανεκτίμητη συμβολή τους.”
O Παναγιώτατος εξέφρασε τα συγχαρητήριά του προς τον Πρόεδρο του ΣΥΡΚΙ Εντιμ. κ. Γεώργιο Παπαλιάρη, και προς όλους όσοι είχαν την πρωτοβουλία και συνέβαλαν στη διοργάνωση της εορταστικής αυτής εκδήλωσης. Επίσης, ευχαρίστησε τους εκπροσώπους των Συνδέσμων Αποφοίτων των Ομογενειακών σχολείων και της Πατριαρχικής κατασκήνωσης της Παιδοπόλεως Νήσου Πρώτης για τη συμμετοχή τους.
“Το πιο θερμό ευχαριστώ ανήκει στους φερέλπιδες μαθητές και τις μαθήτριές μας που έδωσαν παλμό και ομορφιά στη σύναξή μας”, είπε ο Πατριάρχης και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς όλους για τους θερμούς λόγους και τα αισθήματά τους προς το πρόσωπό του. Με αφορμή την προβολή του αφιερωματικού ντοκιμαντέρ “Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, 30 έτη διακονίας”, ο Παναγιώτατος ανέφερε:
“Θέλησα η ζωή της Εκκλησίας μας να μην περιορίζεται μόνον στα στενά γεωγραφικά όρια της Πόλεώς μας, αλλά να ανήκει σε όλη την οικουμένη. Είμαστε Οικουμενικόν Πατριαρχείον. Και όλοι μαζί, το λέγω ειλικρινά, όλοι μαζί και όχι μόνον εγώ, όχι μόνον εμείς οι Αρχιερείς, η Σύνοδος και η Πατριαρχική Αυλή. Όλοι μαζί, η ομογένεια, τα σχολεία, οι εκπαιδευτικοί, οι Κοινοτικοί παράγοντες, τα ευαγή ιδρύματά μας, όλοι μαζί θα συνεχίσουμε και στο μέλλον. Εγώ όσο μπορώ, όσα χρόνια με δώσει ο Θεός θα συνεχίσω στην ίδια κατεύθυνση, στην ίδια γραμμή, προβάλλοντας το Πατριαρχείο μας ως την Πρωτόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας, ως το κέντρο της Ορθοδοξίας, προβάλλοντας συγχρόνως τους θησαυρούς της Ορθοδοξίας. Δεν είναι μόνον του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου αυτοί οι θησαυροί οι πνευματικοί, αλλά είναι όλης της Ορθοδόξου πίστεως και παραδόσεώς μας. Και εμείς έχουμε ιδιαίτερη και μεγαλύτερη ευθύνη ως Πρωτόθρονος Εκκλησία να μεταδίδουμε αυτούς τους θησαυρούς και στους άλλους χριστιανούς αδελφούς μας, και πέραν αυτών στους άλλους πιστούς των μονοθεϊστικών θρησκειών με τους οποίους τα τελευταία χρόνια ευρισκόμεθα εν διαλόγω. Βλέπετε από τα μέσα γενικής ενημερώσεως, πότε είμαι στο Μπαχρέιν, πότε είμαι στο Αμπού Ντάμπι, πότε είμαι εδώ και πότε εκεί, για διάφορες διακρησκειακές συναντήσεις και διαλόγους κατά τους οποίους μεταφέρω ακριβώς αυτά τα πιστεύματα και τις αξίες του Χριστιανισμού, της Ορθοδοξίας και ειδικότερα τις αξίες του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, για τις οποίες μίλησε και ο κ. Παπαλιάρης. Ευχαριστώ, λοιπόν, όλους για την υπομονή με την οποία παρακολουθήσατε το ντοκιμαντέρ της τριακονταετίας της Πατριαρχίας μου και θέλω τη βοήθεια και τις προσευχές και την συμβολή όλων σας, να συνεχίσουμε αποτελεσματικά και καρποφόρα την πορεία μας προς το αύριο. Καλή χρονιά, σας ασπάζομαι και σας ευλογώ με όλη μου την καρδιά”.
Τον Παναγιώτατο, που τον συνόδευε ο Πανοσιολ. Δευτερεύων κ. Αλέξανδρος, προσφώνησε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΚΙ Εντιμ. κ. Γεώργιος Παπαλιάρης και χαιρέτισε την ομήγυρη στα τουρκικά η Καθηγήτρια Ελλογιμ. κ. Ντόρα Διακρούση.
“Ξέρουμε πως μας αγαπάτε όλους, μα γνωρίζουμε επίσης πως αγαπάτε πιο πολύ από όλους τους νέους και τα παιδιά μας, τους μαθητές των σχολείων μας, το αύριο της Ρωμιοσύνης. Ξέρετε και εσείς, όμως, πως και εμείς σας αγαπάμε και πως πιο πολύ από όλους, πιο άδολα, πιο αυθόρμητα, πιο ανυστερόβουλα σας αγαπούν τα παιδιά“, σημείωσε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του, ο Εντιμ. κ. Γεώργιος Παπαλιάρης και πρόσθεσε: “Το προσωνύμιο «παππούς» που ακούγεται κάθε μέρα από τα στόματα όλων μας, και το γνωρίζετε βεβαίως πολύ καλά αυτό, είναι μια καθημερινή υπόμνηση της αγάπης, της οικειότητας, της τρυφερότητας που νιώθουν τα παιδιά μας μαζί σας, αλλά και όλοι εμείς που επίσης νιώθουμε (και είμαστε) πνευματικά σας παιδιά. Θελήσαμε, λοιπόν, να δείξουμε εμπράκτως αυτή μας την αγάπη, να καταθέσουμε ένα μικρό δείγμα της ευγνωμοσύνης μας προς το πρόσωπό σας και για τον λόγο αυτό διοργανώσαμε την σημερινή εκδήλωση. Η κοπή , από κοινού, της Βασιλόπιτας των Ομογενειακών σχολείων, σήμερα δεν ήταν παρά η αφορμή. Η αφορμή για να βρεθούμε όλοι μαζί κοντά σας, να σας αγκαλιάσουμε και να δεχτούμε την δική σας μεγάλη αγκαλιά που μας χωράει όλους και πολλούς πολλούς ακόμη νέους ανθρώπους που σας αγαπούν, σας εκτιμούν και σας σέβονται.Θέλαμε εδώ και αρκετό καιρό να κάνουμε μια εκδήλωση για να τιμήσουμε και εμείς την πολυετή προσφορά σας, αλλά δυστυχώς οι πολύ δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίσαμε τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της πανδημίας, δεν μας άφησε περιθώρια. Σήμερα όμως επιτέλους ήρθε η ώρα. Συγχρόνως θέλουμε να δώσουμε ένα μήνυμα για την δύναμη της Ρωμιοσύνης που συνεχίζει παρά τις δυσκολίες και θα συνεχίσει να υπάρχει στους αιώνες με πρωτοπόρους αυτά τα παιδιά, την νεολαία μας που το σφρίγος και τη ζωντάνια τους καμαρώνουμε σήμερα. Παράλληλα, θέλουμε να τονίσουμε αυτό που είναι η ουσία και η βάση του μέλλοντος των παιδιών μας και άρα της Ομογένειας: Την σημασία της παιδείας και της εκπαίδευσης, του πολιτισμού, της γλώσσας, της παράδοσής μας, όλων αυτών που τα σχολεία μας διδάσκουν στους μαθητές τους για να τους εφοδιάσουν με τα καλύτερα όπλα. Η ιδιοπροσωπία του Γένους μας συνίσταται στην Ορθοδοξία, την Ελληνική Γλώσσα και τον Πολιτισμό και στις παραδόσεις της Ρωμιοσύνης. Αυτές τις αρετές καλλιεργούν στους νέους μας τα ομογενειακά σχολεία και η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, το Πατριαρχείο μας. Αυτές μεταδίδουμε στους νέους μας.”
Κατά τη διάρκεια της εκδηλώσεως οι νεαροί βλαστοί της Ρωμιοσύνης της Πόλεως και της Ίμβρου έψαλαν τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα και άλλα παραδοσιακά τραγούδια.
Στην εκδήλωση παρέστησαν πολλοί Ιεράρχες του Θρόνου, η Ευγεν. Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη κ. Γεωργία Σουλτανοπούλου, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μ.τ.Χ.Ε., Κοινοτικοί παράγοντες, Εκπαιδευτικοί και γονείς και κηδεμόνες των μαθητών.
________
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου / Οικουμενικό Πατριαρχείο
İlk yorum yapan siz olun