Antranik Murat Cingöz
Oşin Çilingir, benden iki sınıf büyüktü. Okul yıllarında pek yakın ilişkimiz olmadı. Ancak kendisini, yine sınıfdaşı Ohannes Topyolu ile hatırlıyorum. Nüktedan ikiliyi her daim birşeyler üretirken anıyorum. Sıralar halinde kiliseye giderken kilisenin kapısının iki yanına geçip tiyatroyu anımsatan çığırtkanlıkları, okulun bahçe kapısının bulunduğu sokaktan geçen kızlara düet şeklinde ‘’Zeytinyağı kadar kaypaksın’’- ‘’ Ekmek kadar mukaddessin’’- ‘’ Su kadar berraksın’’ gibi laf atmaları aklımdadır.
Okuldan mezun olduktan sonra, hiç unutamadığım başka bir şakası ise 1960 yıllarının sonunda, Rumeli caddesindeki Tıbrevank’dan Yetişenler Derneği’nde yaptığımız bir Yönetim Kurulu toplantısı esnasında, Oşin’in Yedek Subay giysileri ile içeri girmesi ve belinden beylik tabancasını çıkarıp masaya koyarak ‘’ben bu masaya el koyuyorum’’ demesidir.
Başka bir anım da Oşin Beyaz Adam kitabevinde çalışırken yaşadığımız bir olayla ilgili. 1990’ların başı olmalı. Milli Eğitim Bakanlığı yine bir takım yenilikler peşinde derslerin bir kısmının seçmeli olacağını açıklıyor. Seçmeli derslerin biri de Türk Edebiyatı. Okul yönetimi olarak da biz de seçmeli ders olarak Ermeni Edebiyatı’nı da müfredata koyma kararımız sonrasında bakanlıktan izin alma girişiminde bulunmak üzere Ankara’da Özel Okullar Genel Müdürü’nün kapısını çalıyoruz. Sn. Müdür bana ‘’Ermeni’nin edebiyatı mı var da bunu istiyorsunuz’’ dediğinde, “var tabii” diye yanıtlıyoruz ancak bunu nasıl ispatlayacağımızı da tam bilmiyoruz. Zira o sıralarda Ermeni Edebiyatı’ndan Türkçe’ye tercüme edilmiş bir yapıt yok.
Tam bu sırada rahmetli Pars Tuğlacı’nın Ermeni Edebiyatından Seçkiler adlı yapıtı piyasaya çıktı. Hemen söz konusu yapıttan 10 adet satın alarak Ankara’daki ilgili kişilere ulaştırdık. Bu arada Beyaz Adam kitabevine yaptığım ziyarette Oşin, Tuğlacı’nın kitabını elimde gördü, şöyle bir baktı, “kitabın adı yanlış” dedi. Niye diye sorduğumda ise “seçki zaten çoğuldur, seçkiler olmaz”.
Sireli Oşin, senin yalnız tatlı ve nüktedan şakalarını değil, gülümserken yanaklarındaki gamzeleri, gözlerindeki akıl dolu ışığı ve efendi kişiliğini hiçbir zaman unutmayacağım. Nur içinde yat, toprağın hafif olsun. Kişiliğin bizlere örnek olsun.
Antranik Murat Cingöz – San Francisco
İlk yorum yapan siz olun