Arda Mıhçıyan
O gün haberi aldığımdan beri derin bir bilinmezlik kaplamıştı her tarafımı. Bir dönem beni Kilise’ye ve Patrikhane’ye bağlayan güç en nihayet kendini kurtarmıştı uzun süreli hastalığının pençesinden. Hastalığında kimler dua etmemişti ki onun için. Biz bütün ermeni cemaatindeki sevenleri dışında Papa Franciscus dahil dini cemaat önderleri de sağlığına kavuşması için Rab’be dua ettiler ama belli ki Rabbimiz de dünyevi imtihanından sonra yanına çağırıyordu Badriark Hayr’ımızı.
İki binli yılların başlarında Patrikhane’ye ilk adım attığımda henüz bir ruhanî ile özellikle de bu kişi Patrik Hazretleri ise derin bir sevgi besleyeceğimi, onunla kucaklaşabileceğimi, biz gençleri birbirimize bu kadar kaynaştırabileceğini bilmiyordum. Çok güzel anılar birikti o yıllarda ve onun kurduğu YERID’in yaydığı ışığa benim de az çok katkım olabildiyse ne mutlu.
Paskalya sonrasında yeni Patriğimiz de seçilecek, o kişinin de cemaatimiz için birleştirici ve ışık yayan bir ruhani olması en büyük temennimiz. Müteveffa Patriğimiz Mesrob II biz gençler nezdinde çıtayı yükseğe taşımıştır. Gezi düzenlediğimiz yerlerde tarihçi ve arkeolog, yazarken ve çeviri yaparken dil bilimci, dini konuları anlatırken öğretmen. konuşurken ve yönetirken tam bir lider, gençlerle ve çocuklarla konuşurken ruhanî vaftiz adını almadan önceki gençliğinde taşıdığı ismiyle Minas’tı.
Katafalka konulup cemaatimizin son kez saygılarını sunduğu günlerde cesaret edip yüzüne bakamadım. Eski günlerdeki gibi hatırlamak ve hafızamda o canlı, coşkulu, güler yüzlü, samimi ve gözleri ile mesajını net veren halini hatırlamak istedim.
Huzur içinde uyu Badriark Hayr.
İlk yorum yapan siz olun