İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Yeğişe Çarentz’in Ölümünün 81. Yılı Anısına

<Özlem dolu kırık gönlüm için,başka hiç bir hikaye yok.

Naregatzi, Kuchak gibi ,alnı açık, kimse yok,

Dünyayı dolaşsan da,Ararad gibi zirvesi  beyaz olan dağ yok.

Sonsuz  şeref yolu gibi, ben Masis’imi sevyorum> :

Bu günlerde 27 Kasım 2018 tarihinde  Ermeni Edebiyat dünyası, Emperyalizme, halkının kaderi ve çiğnenen umutları için kalemi ile  durmadan yılmadan  savaşan,yukardaki  dizelerin sahibi ünlü ozan,Yeğişe Soğomomyan-Çarentz’in  ölümünün 81.ci yılda  kendisini rahmet ve saygıyla  anmaktadır.

Yeğişe Çarentz 13 Mart 1897 yılında Kars’ta doğdu, ailesi İran Ermenilerinden di.  Yeğişe Soğomonyan-Çaretz öğrenimini önce 1904-1912 tarihleri arasında Kars’ın Cambazyan Ermeni okulunda aldıktan sonra  Rus okulunda öğrenimine devam etti.

Hayatı boyunca halkının ,acılarını  dindirmeye , çiğnenen umutlarının yeniden yeşermesi için savaş verdi,onların temel haklarının en güçlü yılmaz savunucusu oldu. Kalemi ile Emparyalizme karşı çıktı:

Birinci Dünya savaşına  dayatma ve zorla sokulan halkının acı durumunu ,1915 kırımını, 1918-1920 yıllarında Kars’ta ve Erzurum’da yaşanan felaketleri ve dramları ,bizzat  yaşayan Çarentz ,bu yaşadıklarını hemen hemen  hepsini eserlerinde  yansıtmıştır.

<<Çiçekler Rüzgarların Ninisiyle Başlarını Eğerler >> adlı eseri ile yazı hayatına atılan, Çarentz,kendini ,Vatanının geleceğine ve halkının özgürlük umutlarının yeşermesine  adadı, bu duygularını ve yaşamını, 1915 yılında Kars’ta kaleme aldığı daha sonraları Tiflis’te yayınladığı <<Mavi Gözlü Vatan>> adlı şiirine yansıttı.

Çarentz halkının yaşadığı dramından etkilenerek, yanlızca kalemiyle savaşmayı yeterli bulmadı ve gönüllü olarak orduya kaydını yaptırarak cepheye gitti. Cephede, yurtlarından koparılan,acı çeken insanları bizzat gördü, onların  dertlerine, cefalarına tanık oldu,bunlardan esinlenerek 1916 yılında <<Dante’den Masallar>> adlı eserini yazdı,ünlü  ozan öbu eserinde yaşanan kırımın ve katliamın dehşetini, vahşetini dile getirirken talanı,yıkımı,yağmacılğı,tecavüzleri anlatmaktadır.

Yeğişe Çarentz halkının yaşadıklarının çok ağır etkisinde kalarak <<Vahakn>> adlı şiirini yazdı, ozan ,bu şiirini şu satırlarla  bitirmektedir:

Hayatımızın temelleri

Düştü Uçuruma,

Kanlı, karanlık

Ve hala çatırdıyor:

Biz sessiz,şaşırmış,

Işıklarımızı söndürmüş

Kime,bağlamışız umutlarımızı ?.

Milli Rüya, Herkesin Şiiri, Çarentzname adlı şiirleri,Nairi Ülkesi adlı romanı, Kurban Ateş adlı dizi eserlerinden birkaçıdır.

Çaretz’in eserlerinde, genellikle Vatan sevgisi,Adalet ve Eşitlik ,Çiğnenen  haklar, Yıkılan  Umutlar,Ezilen Ruhlar, Özgürlük,Bağımsızlık,gibi konuları işlenmekte ve aynı zamanda, kendi iç dünyasındaki  çöküntüler ve bunalım yansıtılmakatadır.

1930 ların  Stalin işkençesi, zulmü ve hayatın çok ağır şartları Çarentzi özgürlük savaşında yıldırmadı ve susturamadı,halkının boynuna geçirilen dikta boyunduruğunu  unutmayarak bıkmadan  ve yılmadan Emperyalizme karşı bağımsızlık ve özgürlük için savaştı ve 1936 yılında << Hareketsiz Mermerden Bir Haçtaş Gibi Sessizlik Çok Korkunçtur>> dizeleriyle başlıyan  27 dizelik <Gomidas’ın Anısına> adlı şiiri ve <Sarı Yapraklar , Sanki gri gibi> adlı eserleri  Gomıdas’a armağan etti.Çarentz zamanın en aydın simalarından biri olmuştur.

Yeğişe Çaretz 1937 yılınının Ağustos ayında Erivan’da tutuklandı,ne yazık ki onun yaşama tutunma arzusu ve çabası  uzun sürmedi, 27 Kasım 1937 tarihinde Erivan Merkez Cezaevinde  bir insanın yaşamayamıyacağı kadar  çok kötü şartlarda hücrelerden birinde öldüğü söylendi, nerede gömüldüğü bugüne kadar bilinmiyor. Bazıların anlatımlara göre mezarı Erivan-Ecdmiazin yolu üstünde bir vadinin  kenarında olduğu,bazılarına  göre ise  mezarının olmadığı söylenmekte.

Yanık ,gönlü acılarla dolu, yaşamı kasırgalarla geçen  ölümsüz şairin adı, <Çarentzavan >adlı şehirle,<Çarentz Müzesi> ile, Erivan gezi parkında  yükselen halkavi <Abide>ile,Cumhuriyet meydanı yakınlarındaki <Çarentz Okulu>ile ebedileşmektedir.

1967 yılından öncesine kadar Lusavan adı ile anılan Çarentzavan şehrinin girişinde ölümsüz şairin bir heykel, yükseliyor.

Yeğişe Çarentz kendini ebedileştirmek için  şu satırları  yazmıştır.

Ben şimdi bir şairim,

Benim adım Çarentz

Asırlardır canlı kalacak

Yukarlarda ve Ulu olacak.

Nurlar içinde yatsın , Ruhu şad olsun. Hatırasına  selam ve saygı .

Dr.med.Sarkis Adam

Yaralanılan Kaynak: Haygagan Hartz- Hanrakidaran  (Erivan 1996)

İlk yorum yapan siz olun

Bir Cevap Yazın