Türkiye Ermeni Toplumunun kutsal kurumlarını kapatma veya birleştirmeye iten düşüncenin altında yatan nedenlerin başında, genellikle kurumun ”Maddi Kaynak Yetersizliği ve Sorunu” gösterilir. Elbette, bu görüşün haklı ve doğru olduğu tarafı olabilir, bunun ne derece haklı ve doğru bir neden olduğunun araştırmasını eğitimcilere, finans uzmanlarına bırakmak gerekir, ancak bir toplumun kutsal kurumlarının finansman sorunlarını incelerken her şeyden önce ”O toplumun sahip olduğu varlıkların veya gayri menkullerin doğru ve verimli yönetilip yönetilmediğine bakmak gerekir” diye düşünüyorum: Genellikle denetim mekanizması olmayan veya yönetimi şeffaf olmayan toplumlarda bu soruya olumlu yanıt vermek oldukça zor olduğunu düşünüyorum: Toplumun asırlık kutsal mekanlarından birini, örneğin bir okulu veya bir liseyi kapatmak ve bir diğeriyle birleştirme kararı vermek kolay olmamalı, böyle bir karara toplumun tüm katmanları katılmalı ve katmanlar arasında mutabakat sağlanarak alınmalıdır.
Özellikle, eğitim, ilim irfan ocakları ibadet mekanları gibi toplumun kutsal mekanlarını ticarethane veya maddi kazanç kaynağı olarak görmemek gerekir, aksi amaçla bakmak veya kutsal kurumlara tüccar gözüyle görmek, toplumun kutsal değerlerine ve değer yargılarına saygı göstermemek, toplumun yarınlarını ve idamesini tehlikeye atmak algısı yaratır. Bu da toplumda kaygı ve endişe doğurur:
Bir toplumun kutsal kurumunun finansman sorunu olabilir, elbette çözüm bulunmalıdır, ancak çözüm, asırlık kutsal kurum kapatmak veya kurumları birleştirmek olmamalıdır. Sorunun çözümü, toplum mensuplarının her birinin sorumluk yüklenmesinde ve kutsal kurumlarına sahip çıkmasında yatmaktadır. Toplum içinde sağlanan ”Dayanışma” ve en önemlisi ” Ortak Kasa” kurulmasıyla sorunun çözümünün mümkün olacağını düşünmekteyim. Elbette ”Ortak Kasa”nın verimli ve etkili işlemesi için, toplumun sahip olduğu gayri menkullerin doğru ve verimli yönetilmesi şarttır, bunun için de toplumda yönetim zihniyetinin yenilmesi doğru olur.
Dr.med.Sarkis Adam
İlk yorum yapan siz olun