ՄԱԿ-ի եւ Եվրոմիության համապատասխան մարմիններին, մարդու իրավունքների եւ միջազգային բոլոր կառույցներին, միջազգային հանրությանը Օսմանյան կայսրության ժառանգորդ հանդիսացող Թուրքիան, Ցեղասպանության գլխավոր պատասխանատուն է եւ միջազգայնորեն պիտի ենթարկվի պատասխանատվության:
Միջազգային հանրության համար մեծագույն հանցանքը եւ կարեւորագույն խնդիրը համարվել ու համարվում է մարդկության դեմ կատարված ոճրագործությունները, որոնք դրսեւորվում են ցեղասպանությունների տեսքով:
Աշխարհում կան չլուծված բազմաթիվ մեծ ու փոքր խնդիրներ, դեռեւս չլուծված այդ խնդիրներից է քսաներորդ դարի առաջին ցեղասպանությունը, որը 1915 -1923 թվականներին Օսմանյան թուրքերի կողմից կատարվեց հայության դեմ եւ որին զոհ գնաց ավելի քան 1,5 միլիոն հայ, հարյուր հազարավորներ տեղահանվեցին դեպի Սիրիայի անապատները, նույնքան էլ բռնի դավանափոխ եղան եւ ստիպված ընդունեցին իսլամ:
Հայության դեմ ցեղասպանություն կատարած երիտասարդ թուրքերը եւ նրանց այսօրվա ժառանգները Թուրքիայում ոչ միայն հերքում են ցեղասպանությունը, այլև սպառնում են գաղտնի ու բացահայտ միջոցներով կրկնել իրենց նախորդների անմարդկային ոճրագործությունները:
Անցյալի եւ ներկայի թուրքական բոլոր իշխանությունները Թուրքիայի վարչական տարածքում սպանել, կալանավորել և հալածել են, հայ, քուրդ և թուրք, բազմաթիվ ազատատենչ մարդկանց, ովքեր հանդգնել են խոսելու, իր հազարամյա բնօրրանում պետական մասշտաբով ծրագրված և իրականացված հայոց դեմ կատարված ցեղասպանության մասին:
Օսմանյան կայսրութան փլուզումից հետո բազմաթիվ ժողովուրդներ ու ազգեր վերականգնեցին իրենց հայրենիքը եւ ստեղծեցին իրենց ազգային պետությունները, իսկ հայերին՝ աշխարհի քաղաքակրթության մեջ բերած իրենց հսկայական ներդրումներին հակառակ բաժին ընկավ ջարդերը, կոտորածները եւ ցեղասպանությունը:
Թուրքիայի ներկայիս իշխանությունները այս բոլոր ճշմարտություններն ու պատմական իրողությունները անտեսելով վարում են ժխտողական քաղաքականություն՝ դրանով իսկ ապացուցելով որ նպատակները չեն փոխվել եւ որ ցեղասպանությունը շարունակվում է: Միջազգային հանրությունը եւ առաջադեմ մարդկությունը 2015թ.-ին, Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին աշխարհով մեկ միահամուռ դատապարտեց եւ արդարություն պահանջեց ցեղասպանության ժառանգորդների համար:
Սակայն, դրանով հանդերձ, Թուրքիան այսօր իր փոքր եղբոր՝ Ադրբեջանի հետ միասին որդեգրել են Հայաստանի եւ հայության գոյությունը վերջ տալու քաղաքականություն : Ապրիլի 1–ից 5-ը Լեռնային Ղարաբաղի խաղաղ ժողովրդի դեմ ադրբեջանական սանձազերծված քառօրյա ագրեսիան եւ Թուրքիայի բացահայտ աջակցությունն ու պատերազմի դրդումը կասկած չեն ստեղծում, որ նրանք հարմար առիթի դեպքում բազմաթիվ երկրների բնիկ ժողովուրդների ոչնչացմամբ իրագործելու են փանթուրքական ռասիստական դիվային ծրագիրը այնպես, ինչպես 1915 թվականին քաղաքակիրթ աշխարհի աչքերի առջեւ կատարեցին հայոց ցեղասպանությունը: Այսօր էլ, ցավոք, պիտի նշենք, որ քաղաքակիրթ աշխարհը լռում է եւ իր մեղսակից լռությամբ քաջալերում մարդասպաններին…
Թուրքիայի Ներկայիս իշխանությունները Էրդողանի գլխավորած բռնատիրական ռեժիմի ներքո, ցույց տալով իր իսկական ռասիստական եւ ծայրահեղական դեմքը, աշխարհին բացահայտ հայտարարեց, որ մտադիր է վերահաստատել օսմանական կայսրությունը, որը նշանակում է բոլոր էթնիկ ոչ թուրք ազգություններին եւ ժողովուրդներին՝ հատկապես հայերին եւ քուրդերին, կրկին ստրկացնել եւ իսպառ ոչնչացնել:
Հայաստանը՝ որպես մարդկության ամենահին բնօրրաններից մեկը, այսօր գտնվում է Թուրքիայի և Ադրբեջանի ցեղապաշտական գաղափարախոսության, պետական քաղաքականության ակցանի արանքում: Արցախահայության վտանգված գոյությունը, կրկին ցեղասպանության ենթարկվելու վտանգի բացառումը, նրանց կերտած հազարամյա քաղաքակրթության պաշտպանությունը, համամարդկային առաքելություն է:
Թուրքական իշխանությունները ի սկզբանե թուրքականությունից բացի չեն ճանաչել այլ ժողովուրդների ինքնությունն ու ապրելու իրավունքը: Դրա վառ ապացույցն է Սիրիայում եւ Իրաքում «Իսլամական Պետություն», «ալ-Նուսրա» և այլ ահաբեկչական խմբերին անթաքույց զորակցությունը, համակողմանի զինելը եւ աջակցություն ցուցաբերելը՝ ընդդեմ տարածաշրջանի ոչ թուրք ազգաբնակչության:
Ելնելով այն հանգամանքից, որ 101 տարի առաջ Հայոց դեմ կատարված ցեղասպանությունը տարբեր մեթոդներով եւ անուններով դեռ շարունակվում է Սույն կոչով, Եվրոպայի Հայերի Համագումարը դիմում է Միավորված ազգերի կազմակերպության, Եվրոմիության համապատասխան մարմիններին, Մարդու իրավունքների խորհրդին եւ միջազգային բոլոր կառույցներին եւ հանրությանը՝ հորդորելով, չլռե՛լ, տե՛ր կանգնել իրենց առաքելության և կոչումին, ու ցեղասպանության վտանգին ենթակա ժողովրդների ինքնորոշման իրավունքը չոտնահարել քաղաքական այլևայլ նկատառումներով: Մարդկության պատմության զարգացման զուգընթաց նաեւ զարգացել եւ առավել առարկայական եւ անհրաժեշտ են դարձել միջազգային օրենքների ու չափանիշների գիտակցությունը, ամրագրումը եւ կիրառումը: Աշխարհի զարգացած եւ հզոր տերությունները այսօր հաճախ եւ գրեթե ամեն օր են շեշտում միջազգային օրենքների անհապաղ կիրառման ու համամարդկային արժեքներին հավատարիմ մնալու անհրաժեշտությունը: Նշված արժեքները ներկա դարում այնքան համընդանուր, համամարդկային եւ համաշխարհային բնույթ եւ ընդունելություն են ստացել որ այս անժխտելի արժեքների եւ նպատակների իրագործման համար կամ նույն պատրվագով նույնիսկ հնարավոր է դառնում, որ միջազգային ուժային կենտրոններում երկրների եւ վարչակարգերի դեմ պատերազմի որոշումներ կայացվեն, ռեժիմներ տապալվեն… եւ նոր երկրներ կյանքի կոչվեն:
Որն է միջազգային կենտրոնների եւ հասարակության պարտականությունը.
Հայոց ցեղասպանությունը կատարվեց քաղաքակիրթ աշխարհի այսինքն Եվրոպայի աչքերի առջեւ, ցավոք նրանց թույլտվությամբ եւ մեղսակցությամբ:
Միջազգային հանրությունը եւ հաստատությունները հարկ է որ հավատարիմ մնան իրենց իսկ հռչակած արժեքներին ու հավատամքին: Հայոց ցեղասպանությունը ունի միայն ու միայն միջազգային լուծում հիմնված անցյալի եւ գործող միջազգային օրենքների վրա:
Եվրոպայի Հայերի Համագումարը որպես եվրոպական ընտանիքում գործող հայկական համաեվրոպական կազմակերպություն հայոց Ցեղասպանության 101-ամյակի առիթով հետամուտ է միջազգային հանրության ուշադրությունը սեւեռելու հայոց ցեղասպանության դատապարտման եւ հայության ոտնահարված նյութական, մշակութային եւ կորցրած հայրենիքի վերականգման պահանջին:
Վստահ ենք, որ աշխարհի բոլոր երկրներում կան միլիոնավոր մարդիկ, ովքեր արդարության եւ մարդու իրավունքների համար պայքարելու են մինչեւ վերջնական հաղթանակ: Միջազգային հանրությունից պահանջում ենք որ լսեն միլիոնավոր մարդկանց այդ արդարության կանչը:
Ականատես ենք, թե ինչպես Թուրքիայում եւս օր ըստ օրե աճում ու զարգանում են դեմոկրատ եւ ազատասեր ուժերը, ովքեր ցանկանում են սրբագրել իրենց անցյալի պատմությունը, վերացնել անցյալում առաջացրած վերքերը եւ հաշտ ու խաղաղ ապրել բոլորի հետ:
Մեր ակնկալիքն է, որ 101 երկար տարիներից հետո հայ ժողովրդի անսպառ ջանքերի եւ առաջադեմ մարդկության անմիջական աջակցության շնորհիվ՝ վերջապես միջազգային օրենքի եւ իրավունքի կիրառումը կդառնա իրականություն, կվերանան ցեղասպանության առաջացրած բոլոր հետեւանքները եւ հայ ժողովուրդը կստանա արդարացի համապատասխան փոխհատուցում:
Այսպիսով կվերականգնվի 101 երկար տարիների սպասված արդարությունը:
Դա կլինի մարդկության համար մեծագույն հաղթանակ:
Եվրոպայի Հայերի Համագումարի գրասենյակ
24 ապրիլ 2016
Ուփսալա – Շվեդիա
contact@aaeurop.com
Appeal to the UN, EU and to the Organizations of the International Community
Turkey As the successor state of the Ottoman Empire is internationally responsible for Armenian Genocide and will be held accountable
Many are the great and small unresolved problems facing mankind today. One of them, still remains as the heaviest burden on the human conscience, as the first genocide of the 20th Century perpetrated by the Ottoman Turks (1915-21) against the Armenian nation, sacrificing/slaughtering over 1, 5 million Armenians … hundreds of thousands at a time were uprooted from their ancestral homes in Armenia, forced onto death marches to the Syrian deserts (of Deir-El-Zor, part of the vast Ottoman Empire) thirsting and starving on the way … The ‘civilized’ Young Turks plundered and looted the material and cultural wealth created by the ancient Armenians over thousands of years in their native lands, which today incredibly still remain occupied by the inheritors of the Ottoman Turks, the modern Turkish fascist State. The latter continues precisely the same policies of genocide visibly and invisibly in new forms and under new disguises.
Last year much of the world marked the centenary of the Armenian genocide demanding recognition, justice and compensation. Notably, the European Parliament unanimously passed a commemorative resolution on 15 April 2015, and invited the European Commission to join in the commemorations.
The genocide of the Armenians is still being stubbornly negated by the Turkish State – massive depositions and monetary resources (government bribes to individuals and arms manufacturing companies) are being wasted, totally immoral political decisions are taken daily, to escape responsibility and liability in the destruction of international policy obligations. The Turks could not achieve – they did not even attempt to do so – the moral heights of the German people. The Jewish Holocaust did find its resolution though – Germany, and the whole world acknowledged the crime and compensated the Jewish survivors, and rightly so. The Jewish nation received back its country and historical fatherland, while the millennia old Armenia still remains today occupied, ‘conquered’, “empty of its native nation!”
After the collapse of the Ottoman Empire, many nations and peoples liberated their countries creating national states, except for the Armenians – the perversity of global war-weariness was such that, as if … punishment for the enormous contribution the Armenians had made to world civilization and cultures, slaughter, massacres and genocide fell to their lot…
The present rulers of Turkey, ignoring all the firm objective historical facts, conduct negative denialist policies, thus proving unequivocally before the very eyes of the international community that their aims have not altered.
– they have learnt nothing from history –
Turkey and now his “younger brother” Azerbaijan has the common aim and intents to put an end to the existence of Armenians in Armenia and Nagorno-Karabakh. Turkey’s openly supported Four –Day War (2-5 April) of Azerbaijanis aggression against the peaceful people of Nagorno-Karabakh gives no doubt to above mentioned intentions.
The Azerbaijani government has been busily buying up the deadliest weapons its oil-rich money just to seek revenge against Armenians living in Nagorno-Karabakh.
Moreover, relative to the size of the American Presidential map of Armenia (known as the Wilsonian Armenia of 300,000 km2), the stamp-sized Republic of Armenia (a mere 30,000 km2) saved from genocidal extinction, today is squeezed between the same two genocidal states of Turkey and Azerbaijan, who lose no brotherly occasion in international diplomacy to shamelessly threaten their neighbour literally, intent on swallowing up the leftovers of their historical crime.
The current government of Turkey headed by Erdogan showing its horrible face declare his intends to reestablish the Ottoman Empire, which means once again atrocities and genocide against all non-Turkish ethnic nationalities and peoples especially Armenians and The Kurds.
The genocide of the Armenians was perpetrated before the eyes of the ‘civilized’ Europeans, unfortunately, to our great regret, even by their ‘permission’, now the civilized world is silent. Such a silence means acceptance of atrocities and encourages the murderers to become more killing and crime against humanity.
The present government of Turkey is the Patron of pseudo-Islamic Caliphate of ISIS and its co-conspirators Al-Qaida & Al-Nousra.
Those hordes of terrorist murder-squads enjoy free entry-and-exit in and out of Turkey, enjoy the logistical support of Turkey’s military-industrial complex, and are trained and well-equipped with up-to-date weaponry in Turkish military camps. This mercenary murderers have brutally slaughtered many Genocide survival Armenians of Kesab in Syria.
We call upon the United Nation, European Union and the International Community to strongly condemn most recent war crime atrocities committed by the Azerbaijani military against Armenians in Nagorno-Karabakh and take the necessary measures without delay to stop the continuing, genocidal, murderous crimes against Armenians and Kurds by Azerbaijan and Turkey.
What is the humanitarian moral duty of international political centers and their co-workers?
Today’s international public organizations must absolutely remain faithful to their own declared values and aims. The consequences of the genocide of the Armenians can only be resolved by solutions binding on the international community via the United Nations, based on past and presently active international laws.
The Assembly of the Armenians in Europe, as an NGO active in the family of the European Communities – a pan-European but also a world-wide organization – is determined, on the occasion of the 101th anniversary of the Young Turkish genocide, to finally focus the attention of the international public opinion on the overdue need of the genocide recognition its unequivocal condemnation, and commitment to remove its tragic consequences through necessary material and territorial compensations.
We know very well that in all the countries of the world there are millions of people determined to fight for Human Rights and justice for all, until a final victory. We demand of the International Public Opinion to finally hear and listen to the scream for Justice by the global millions.
We witness daily how even in Turkey itself the democratic and freedom-loving forces are evolving day-by-day, and blossoming into political movements that are determined to correct their historical criminal errors, wipe off the wounds they caused in the past, with the aim of living in harmony and peace with the children of the generation of their innocent victims decimated by the evil forces of the Ottoman tyranny.
Our expectation is that, after 101 very long years as a direct result of the endless efforts of the Armenians all over the world, and in close and immediate co-operation with the progressive forces of mankind, the practical realization of the international law and Rights becomes at last manifest as a newly minted historical fact, causing the final removal of all criminal consequences of the murderous act against mankind, awarding the Armenian people accordingly a just compensation long overdue for a century! Thus, the ultimate justice fought for a hundred years shall rise up proudly as mankind’s greatest victory in modern history.
Assembly of Armenians of Europe
Sweden, Uppsala, 24th April, 2016
contact@aaeurop.com
To The Organizations of the International Community
and Public Opinion, the Parliamentary Committees
Yorumlar kapatıldı.