Zerdeşt Pirhat
Kapitalist sistem içinde eritemediği toplumları 21. yüzyılın soykırım politikaları ile yok etmeye çalışıyor. Hedef kitlesinde gençler var. Günümüzde kapitalist sisteme karşı ayakta durabilecek olan tek güç gençlik var. Yıllar geçtikçe kapitalist sistemin soykırım argümanları da değişti değişiyor. Sosyal medyanın günümüzde gelişmesi ile birlikte gençlik üzerine asimile politikaları da hız kazandı. Gençliğin kendi toplumuna karşı bir görevi olduğunu unutturma politikasıdır. Geleceğin değil an’ın hesapları peşinde koşması için argümanlar kullanıldı, argümanlar yaratıldı. Yarına ve geleceğe dair kaygısı olmayan sorumluluktan kaçan bir gençlik yetiştirilmeye, var edilmeye çalışılıyor.
En büyük silahları fuhuş ve uyuşturucu…
Bugün Kürdistan sokakları devlet ve onun yandaşı tarafından uyuşturucu ve fuhuş bataklığına sürüklenmeye çalışılıyor. Emniyet binalarının 2 sokak ötesindeki kafelere bakın uyuşturucunun satıldığı yerlerdir. Şikayet edillince de bize herhangi bir ihbar gelmedi cevabı ile karşı karşıya kalırsınız. Demokratik yollardan uyuşturucuya karşı yapmak istediğiniz eylemlerde karşınızda devletin paralı adamları (polisi) durur. Viranşehir İlçe Emniyet Müdürlüğü’nün etrafındaki kafelere bakın buna tipik bir örnektir. Bütün Viranşehir halkı orada uyuşturucu satıldığı ve fuhuşun yapıldığını bilir fakat bir tek emniyetin haberi yoktur! 12-13 yaşındaki çocukların bu kafede ne işi var diye sormak akıllarından geçmez değil mi? Kafeden çıkanların ne hale geldiklerini görmüyorlar değil mi? Uyuşturucu satılmasında ya da Kürdistanlı gençlerin uyuşturucuya bulaşmasında emniyetin ya da emniyet içerisinde çalışanların parmağı olduğuna bilmeyen var mı?
12-13 yaşlardan çocuklar her gün takip ediliyor. Sokaklarda evlerinin önünden alınıp zorla ve tehditle torbacılık yapması için baskılar uygulanıyor. Esrarın ne olduğunu bilmeden içince ne olduğunu bilmeden bu kirli politikanın parçası oluyorlar. Kendisinden 30 yaş büyüklerin baskılarından kurtulmak için bu yola giriyorlar. Onların elinden tutacak birilerine ihtiyaçları var. Devletin ve yandaşlarının sürüklediği bu yolda kurtarıcaya değil kendisinden olan ve karşılık beklemeden onu ajanlaştırmadan kurtaracak gençlere ihtiyacı var. Devlet ve yandaşlarının onu sürüklediği bu yolda bir sonraki aşama kendi halkına karşı ajanlaştırma olduğunu bilmiyor daha. Onu ve onun gibilerinin devleti ve kapitalist sistemin elinden alacak olan mücadeledir, direnmedir.
Kobanê serhildanından sonra bine yakın genç cezaevine hapsedildi. Cezaevine girmeyenler üzerinde de bir daha devlete baş kaldırmayacak ya da onun bozuk anayasasına karşı gelmeyecek gençlik yaratmaya çalışıyorlar. Devlet kendi bozuk sistemini yaşatmak için toplumun kültürü ile oynamaya çalışıyor. Bir yandan kendi kurumları daha fazla para kazansın diye göstermelik uyuşturucu ile mücadele kurumları açıyor. Ve bu kurumlarda ajanlar, işbirlikçiler yetiştiriliyor, diğer yandan sokakta uyuşturucu satanlar ile birlikte hareket ediliyor.
Uyuşturucu ile mücadele için açılan kurumların tüzüğüne bakın “terör” olaylarına bulaşmasın diye maddeler yer alır. Fakat cezaevinde olan birçok genç uyuşturucu satanlara karşı mücadele ederken yakalanmıştır. Kendi topraklarında uyuşturucu satan ya da fuhuş yaptıranlara karşı mücadele etikleri için mi “terör” listesine konuluyor. Bugün uyuşturucu satanlar ve fuhuş yaptıranların korktukları veya kaçtıkları kim? Devlet ve onun yandaşları mı yoksa onlara karşı mücadele eden kendi kimliğini kaybetmeyen bu halkın çocukları mı?
Devletin ve kapitalist sistemin kirli politikalarına karşı Kürdistan gençliğinin cevabı mutlaka olacaktır. Bugün devlet eliyle Kürdistan topraklarına ve sokaklarına sokulmaya çalışılan kirli politikalara karşı gençlik her zaman direnecek ve direndiği kadar kendi topraklarına sahip çıkacaktır. Bugün mücadele yükseltildiği kadar kendine yaşam alanı açar. Gençlik kendi topraklarında 21. yy soykırım politikalarını yaşatmak istemiyorsa alanları boş bırakmadan mücadeleye ve kendi benliğine sahip çıkmalıdır.
Yorumlar kapatıldı.