Ermenistan cumhurbaşkanı Serj Sarkisyan, Türkiye cumhurbaşkanı Recep T. Erdoğan’ın, kendisini bu yılın 24 Nisan’ında Türkiye’nin Gelibolu Muharebelerinin 100. Yıldönmü anma etkinliklerine davet mektubuna yanıt verdi. Yanıt mektupta şunlar kaydedilmekte:
«Saygıdeğer Sn. Cumhurbaşkanı,
Bana yönelik Gelibolu Muharebesinin 100. Yıl anma etkinliklerine katılım davetinizi aldım.
Birinci Dünya Savaşı, milyonlarca masum insani kayba ve birçoklarının alın yazsını söndüren gerçekten insanlık tarihinin en korkunç sayfalarından biridir.
Osmanlı İmparatorluğu Ordusunun Ermeni topçu teğmeni Sarkis Torosyan da Gelibolu Muharebesine katılanlar arasındaydı, bir subay ki kendini İmparatorluğun savunma ve güvenliğinin teminine adamış, hizmetine sadakat ve başarılarından ötürü Osmanlı İmparatorluğu tarafından askeri ödüllere nail olmuştu. Ancak aynı yıl zirvesine ulaşan Osmanlı İmparatorluğu tarafından Ermeni halkına yönlik önceden planlanmış ve gerçekleştirilen kitlesel katliam ve cebri sürgün dalgası Sarkis Torosyan’ı bile atlamadı. Gaddarca katledilen onun ebeveynleri de Soykırıma kurban giden birbuçuk milyon Ermeni arasındaydı, kızkardeşiyse Suriye çöllerinde öldü.
İşte bu benzeri olmayan katliam sonucunda Raphal Lemkin «soykırım» terimini yarattı ve bunun cezalandırılmaması Holokost’a, Ruanda, Kamboçya ve Darfur soykırımlarına zemin hazırladı.
Size göre Gelibolu muharebeleri sadece Türkiye’nin değil tüm dünya için savaştan doğmuş dostluk ilişkilerinin müstesna bir örneği, muharebe alanı ise savaşın acı mirasını hatırlatan barış ve dostluk anıtıdır. Herkesin çok iyi bildiği Gelibolu Muharebesinin önemi veya Türkiye’nin I. ve II. Dünya Savaşları esnasındaki tartışmalı rolünü bir taraf bırakarak, barış ve dostluğun ilk elde kendi geçmişiyle yüzleşme cesareti, tarihi adalet yanısıra insanlık hafızasının seçmece değil aksine tamamıyla tanıma üzerine kurulması gerektiğini anmak gerekir.
Ne yazık ki Türkiye geleneksel inkarcı politikasına ve Gelibolu muharebeleri, ki bunlar 18 Mart 1915’te başlayıp 1916 yılının Ocak sonuna dek sürmüş, Antant devletlerinin karaya çıkarma operasyonu Gelibolu kara muharebeleri 25 Nisan’da başlamış olmasına karşın 100. Yılını bu yıl ilk kez 24 Nisan’da anarak enstrumanlarını, her geçen yıl tarihin çarpıtılmasını ‘yetkinleştirerek’ devam etmektedir. Bu uluslararası toplumun dikkatini Ermeni Soykırımının 100. Yıl anma etkinliklerinden saptırılması basit amacı değilse, başka ne amaç gütmektedir? Ancak daha anma etkinliklerine teşebbüs etmeden önce Türkiye kendi halkı ve tüm insanlığa karşı çok önemli bir göreve sahiptir: bu Ermeni Soykırımının tanınması ve kınanmasıdır.
Öyle ki, dünya barışına yönelik Sizin mesajlarınızda, birbuçuk milyon masum kurbanın hatırasını anarak, dünyaya Ermeni Soykırımının tanınmasının unutulmaması mesajının verilmesini tavsiye ederim. Gelecek nesillere çarpıtmalardan bağımsız gerçek tarihin aktarılması her birimizin borcudur, bu şekilde cürümlerin tekrarı engellenebilir, özellikle komşu milletler arasında yakınlaşma ve izleyen işbirliği için zemin hazırlanabilir.
P.S. Ekselansları, Sizi daha birkaç ay önce 24 Nisan 2015’te Ermeni Soykırımının masum şehitlerinin hatırasını birlikte anmaya davet ettim. Bizde kendi davetine yanıt almadan, davet edilene misafir olmak adetten değildir.
Ermenistandan haberler – NEWS.am
President of the Republic of Armenia, in response to President of Turkey Recep Tayyib Erdoğan’s letter in which the Turkish President has invited the President of the Republic of Armenia to attend the ceremonies commemorating the 100th anniversary of the victory in the Battle of Gallipoli in Turkey, has sent a response letter in which the following is particularly stated:
“Dear Mr. President,
I received your invitation to participate in the commemoration ceremonies marking the 100th anniversary of the Battle of Gallipoli. Armenian artilleryman, Captain Sargis Torosyan joined the troops of the Ottoman Empire in the Battle of Gallipoli and was an officer who was self-dedicated to ensuring the defense and security of the Empire. That same year, the wave of massacres and forceful deportations planned and perpetrated by the Ottoman Empire against the Armenian people also led to the death of even Sargis Torosyan. It was as a result of that unprecedented massacre that Rafael Lemkin coined the term “genocide”, and it was the impunity of that crime that prepared ground for the Holocaust and the genocides in Ruanda, Cambodia and Darfur. Leaving aside the significance of the Battle of Gallipoli or Turkey’s disputed role during WWI and WWII, we need to remember that peace and friendship must first be hinged on the courage to confront one’s own past, historical justice and universal memory. Alas, Turkey continues its conventional denial policy and is “perfecting” its instrumentation for distorting history. This time Turkey is marking the 100th anniversary of the Battle of Gallipoli on April 24, but the battle began on March 18, 1915 and lasted until late January 1916, after which the allies’ operation started on April 25. What is the purpose if not to distract the world’s attention from the 100th anniversary of the Armenian Genocide? I would advise you to remember in your calls for world peace to make a call to the world to recognize the Armenian Genocide and commemorate the 1.5 million innocent victims. Each of us has a duty to transmit the real story to the future generations and prevent the repetition of crimes and prepare ground for the rapprochement and future cooperation between peoples, especially neighboring peoples.
P.S. Your Excellency, a couple of months ago, I invited you to Yerevan to respect the memory of the innocent martyrs of the Armenian Genocide together on April 24, 2015. Armenians don’t accept being hosted by the guest without receiving a response to the guest’s invitation.”
http://armenpress.am/eng/news/790596/nakhagah-serzh-sargsyany-pataskhanel-e-turqiayi-nakhagahi.html
Սերժ Սարգսյանը պատասխանել է Էրդողանի նամակ-հրավերին
Տարածաշրջան: Հայաստան, Թուրքիա Թեմա: Քաղաքականություն
Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը` ի պատասխան Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Էրդողանի նամակի, որտեղ Թուրքիայի նախագահը Հայաստանի Հանրապետության Նախագահին հրավիրել է ս.թ. ապրիլի 24-ին ներկա լինելու Թուրքիայում Գալիպոլիի ճակատամարտի հարյուրամյակի հիշատակի միջոցառումներին, պատասխան նամակ է հղել, որում, մասնավորապես, ասված է. «Հարգելի պարոն Նախագահ,
Ստացա Գալիպոլիի ճակատամարտի հարյուրամյակի հիշատակի միջոցառումներին մասնակցելու՝ ինձ ուղղված Ձեր հրավերը:
Հիրավի, Առաջին աշխարհամարտը մարդկության պատմության ամենազարհուրելի էջերից է, որ միլիոնավոր անմեղ մարդկային կորուստների եւ ճակատագրերի խեղման պատճառ դարձավ:
Գալիպոլիի ճակատամարտի մասնակից էր նաեւ Օսմանյան կայսրության զորքերի հայազգի հրետանավոր, կապիտան Սարգիս Թորոսյանը. սպա, որ նվիրվել էր կայսրության պաշտպանության ու անվտանգության ապահովմանը եւ հավատարիմ ծառայության ու սխրանքների համար Օսմանյան կայսրության կողմից արժանացել էր ռազմական պարգեւների: Մինչդեռ, նույն թվականին իր գագաթնակետին հասած՝ Օսմանյան կայսրության կողմից հայ ժողովրդի նկատմամբ նախապես ծրագրված եւ իրականացված զանգվածային ջարդերի ու բռնի տեղահանման ալիքը չշրջանցեց անգամ Սարգիս Թորոսյանին: Ցեղասպանությանը զոհ գնացած մեկուկես միլիոն հայերի թվում էին նրա ծնողները, ովքեր դաժանաբար սպանվեցին, իսկ քույրը մահացավ Սիրիայի անապատում:
Հենց նախադեպը չունեցող այդ կոտորածի արդյունքում էր, որ Ռաֆայել Լեմկինը ստեղծեց «ցեղասպանություն» եզրույթը, եւ դրա անպատժելիությունն էր, որ հող նախապատրաստեց Հոլոքոստի եւ Ռուանդայում, Կամբոջայում ու Դարֆուրում ցեղասպանությունների համար:
Ըստ Ձեզ՝ Գալիպոլիի մարտերը ոչ միայն Թուրքիայի, այլեւ ողջ աշխարհի համար պատերազմից ծնունդ առած բարեկամական հարաբերությունների առանձնահատուկ օրինակ են, իսկ ճակատամարտի դաշտը՝ պատերազմի դառը ժառանգության մասին հիշեցնող խաղաղության եւ բարեկամության հուշարձան: Մի կողմ թողնելով բոլորին քաջ հայտնի Գալիպոլիի ճակատամարտի նշանակությունը կամ Թուրքիայի վիճահարույց դերակատարությունը Առաջին եւ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմների ընթացքում՝ անհրաժեշտ է հիշել, որ խաղաղությունը եւ բարեկամությունն առաջին հերթին պետք է հիմնված լինեն սեփական անցյալի հետ առերեսման խիզախության, պատմական արդարության, ինչպես նաեւ համամարդկային հիշողության՝ ոչ թե ընտրովի, այլ ամբողջական ճանաչման վրա:
Ավա՜ղ, Թուրքիան շարունակում է ժխտողականության իր ավանդական քաղաքականությունը եւ տարեցտարի «կատարելագործելով» պատմության աղճատման իր գործիքակազմը՝ Գալիպոլիի մարտերի հարյուրամյակն այս տարի առաջին անգամ նշում է ապրիլի 24-ին, այն դեպքում, երբ դրանք սկսվել են 1915 թվականի մարտի 18-ին եւ շարունակվել մինչեւ 1916 թվականի հունվարի վերջը, իսկ դաշնակիցների ափհանման օպերացիան՝ Գալիպոլիի ցամաքային մարտերը սկսվել են ապրիլի 25-ին: Ի՞նչ նպատակ է սա հետապնդում, եթե ոչ համաշխարհային հանրության ուշադրությունը Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի միջոցառումներից շեղելու պարզունակ նպատակ: Մինչդեռ, մինչեւ հիշատակի միջոցառում նախաձեռնելը, Թուրքիան շատ ավելի կարեւոր պարտականություն ուներ սեփական ժողովրդի եւ ողջ մարդկության հանդեպ, այն է՝ Հայոց ցեղասպանության ճանաչումն ու դատապարտումը:
Ուստի, խորհուրդ կտայի համաշխարհային խաղաղությանն ուղղված Ձեր կոչերում չմոռանալ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման ուղերձ հղել աշխարհին՝ ոգեկոչելով մեկուկես միլիոն անմեղ զոհերի հիշատակը: Յուրաքանչյուրիս պարտքն է գալիք սերունդներին փոխանցել խեղաթյուրումից զերծ իրական պատմությունը՝ այդ կերպ կանխելով ոճրագործությունների կրկնությունն ու հող նախապատրաստելով ազգերի, հատկապես հարեւան ազգերի միջեւ մերձեցման եւ հետագա համագործակցության համար:
Հ.Գ. Ձերդ Գերազանցություն, դեռեւս մի քանի ամիս առաջ հրավիրել եմ Ձեզ Երեւան՝ 2015 թվականի ապրիլի 24-ին միասին հարգելու Հայոց ցեղասպանության անմեղ նահատակների հիշատակը: Մեզ մոտ ընդունված չէ հյուրընկալվել հրավիրվողին՝ առանց սեփական հրավերի պատասխանը ստանալու»:
http://news.am/arm/news/248158.html
Yorumlar kapatıldı.