Engin Ardıç
Kelimenin tam anlamıyla bir “Müslüman aydın” ve pırıl pırıl da bir kafaya sahip bir yazar kardeşime bir zamanlar şu soruyu sormuştum: “1915 yılında İttihatçılar’ın yemiş olduğu haltlara siz niçin sahip çıkıyorsunuz?” … Dişe dokunur bir cevap vermemişti. Cevap basitti oysa: Artık sırtlarında “devlet sorumluluğu” vardı, muhalefette değillerdi. Bir de, Ermeniler’in tazminat istemelerinden çekiniyorlardı tabii. Ekonomi tıkır tıkır yolunda giderken, ara sıra vakıflara, kiliselere ve münferit vatandaşlara “sembolik” paralar, birkaç milyon, birkaç milyar ödemek başka şeydi, kitle halinde bir Ermeni talebine trilyonlar dökmek başka…Çünkü iş dönüyor dolaşıyor, “el konulmuş, yağmalanmış Ermeni mülklerine” dayanıyordu. Anadolu eşrafı, bu nedenle kurtuluş savaşında bürokrasiye destek vermişti. “Hesap sorulmasından” ve Ermeni mallarının elinden alınmasından korktuğu için. Keçi gibi iddia ederim: Ermeniler “toprak istemedikleri gibi para da istemeyeceklerini” açık seçik beyan etsinler ve bunda da inandırıcı olsunlar, bu yönetim İttihatçılar’ın soykırımını da kabul eder! Şimdilik küçük adımlar atıyor… 99 yıldır ilk kez bir Türk başbakanı, öldürülenlere “taziyelerini” sundu. Bu, insanlık için küçük ama Türkler için büyük bir adımdır. (Bu da bir başka köşe yazarı. HYETERT) Yazının Devamı: http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2014/05/03/yetmez-ama-peki
Kelimenin tam anlamıyla bir “Müslüman aydın” ve pırıl pırıl da bir kafaya sahip bir yazar kardeşime bir zamanlar şu soruyu sormuştum: “1915 yılında İttihatçılar’ın yemiş olduğu haltlara siz niçin sahip çıkıyorsunuz?” … Dişe dokunur bir cevap vermemişti. Cevap basitti oysa: Artık sırtlarında “devlet sorumluluğu” vardı, muhalefette değillerdi. Bir de, Ermeniler’in tazminat istemelerinden çekiniyorlardı tabii. Ekonomi tıkır tıkır yolunda giderken, ara sıra vakıflara, kiliselere ve münferit vatandaşlara “sembolik” paralar, birkaç milyon, birkaç milyar ödemek başka şeydi, kitle halinde bir Ermeni talebine trilyonlar dökmek başka…Çünkü iş dönüyor dolaşıyor, “el konulmuş, yağmalanmış Ermeni mülklerine” dayanıyordu. Anadolu eşrafı, bu nedenle kurtuluş savaşında bürokrasiye destek vermişti. “Hesap sorulmasından” ve Ermeni mallarının elinden alınmasından korktuğu için. Keçi gibi iddia ederim: Ermeniler “toprak istemedikleri gibi para da istemeyeceklerini” açık seçik beyan etsinler ve bunda da inandırıcı olsunlar, bu yönetim İttihatçılar’ın soykırımını da kabul eder! Şimdilik küçük adımlar atıyor… 99 yıldır ilk kez bir Türk başbakanı, öldürülenlere “taziyelerini” sundu. Bu, insanlık için küçük ama Türkler için büyük bir adımdır. (Bu da bir başka köşe yazarı. HYETERT) Yazının Devamı: http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/ardic/2014/05/03/yetmez-ama-peki
Yorumlar kapatıldı.