1870’te Diyarbakır Ermeni Protestan Surp Pirgiç Kilisesi olarak inşa edildi. 113 yıl sonra, 1983’te Vakıflar Diyarbakır Bölge Müdürlüğü ‘hayır ve hizmeti kalmadığı gerekçesiyle’ el koydu. 2010’da yine aynı kurumca onarıldı ve Sur Kaymakamlığı’na kiraya verilerek Kadın Merkezi haline getirildi. 339 bin liraya mal olan kilisede kadınlara gümüş telkâri işlemesi, ipek dokumacılığı öğretilmeye başlandı. Tarih 2012’yi gösterirken Ermeni Protestan cemaati el koyunlan vakıflarını ve bağlı kilise binasını geri isteme kararı aldı. Kilisenin son başkanı Ohannes Gülsatar’ın oğlu Erol Gülsatar ve Ortadoğu Ermeni Protestan Kiliseleri Birliği Türkiye Sorumlusu Kirkor Ağabaloğlu’nun girişimiyle başlatılan süreçte önce Diyarbakırlı 10 Ermeni bulundu. Erdal Gülsatar, Edip Daşkıran ve Murat Bulmuş’tan oluşan 3 kişilik geçici yönetim kurulu ve sekiz kişilik üye listesi oluşturuldu. Bu imzalarla Diyarbakır’daki Vakıflar Bölge Müdürlüğü’ne bir dilekçe verildi ve vakfın, dolayısıyla da kilisenin iadesi istendi.
“Orası Kilisemiz, Halı Kursu Değil” / “That’s our church, not a rug-weaving centre”
Dilekçede kilisenin Vakıflar Genel Müdürlüğü’nce bugüne kadar fiziki durumu korunmuş olsa da şimdilerde amacı dışında halıcılık kursu faaliyetine sunulduğu belirtildi. Diyarbakır’daki ve çevre illerdeki cemaat üyelerinin yer ihtiyacı duymaları nedeniyle kilisenin vakfa teslim edilmesi istendi. Cemaat şimdi 26.12.2012 tarih ve 4100 sayı numarası ile kabul edilen dilekçenin yanıtını bekliyor.
Dilekçenin hazırlanmasına öncülük eden Ağabaloğlu bir zamanlar Türkiye’de azınlıklara karşı nefret duygusuyla hareket edilmesine karşın zaman içinde Türkiye’de çok şey değiştiği görüşünde: “Yüz yılın bin yılın hesabını yapmıyoruz. Bugün halihazırda bir cemaat var. Ermeni cemaatine ait mallar var. Bir şekilde devletin elinde. Diyarbakır’da Protestan Ermeni kalmadı; ama aynı cemaat yok da olmadı. Bir ucu İstanbul ’da. O kilise cemaatin parasıyla cemaat için yapılmıştı. Dürüstlük, ahlak ve onur burasının Ermeni Protestan cemaatinin malı olduğunu kabul etmekten geçer.”
Ağabaloğlu, devletin İslami vakıfların mallarına da ey koyabildiğini ama aslına uygun olarak kullandığını da hatırlattı: “Hıristiyan cemaatlerin mallarını aslına uygun kullanmıyor. Devlet ya satıyor ya ihtiyaçları doğrultusunda kullanıyor. Spor salonu, hastane, kışla, halı kursu oluyor.” Kilis’te ve Gaziantep’te, İstanbul’da da Halıcıoğlu’nda böyle binalar olduğunu söyleyen Ağabaloğlu, “Başka yerlerde de olabilir; ama bilemiyoruz. Biz devletten doküman istiyoruz ama vermiyor” diye konuştu. Diyarbakır’daki vakfın son başkanı Ohannes Gülsatar’ın oğlu Erdal Gülsatar ise “Son yıllardaki gelişmeler bir ümit oldu bizim için. Bir deneyelim dedik” derken vakfın iadesi için umutlu olduğunu belirtti.
Diyarbakır Protestan Kilisesi Vaizi Ahmet Güvener: Diyarbakır’da 80 civarında cemaatimiz var. Şu anki kilise binası bize yetmiyor. Bu kilise verilirse kullanırız. Çevre illerden gelen cemaat üyeleri de hesaba kalırsa daha da kalabalık oluyoruz.
Hukukçu Sebo Aslangil: Cemaat var olduğu sürece kurulu olduğu yerin dışındaki cemaat mensuplarına da fayda getirmesi söz konusu. Hiçbir cemaat vakfının mazbata alması mümkün değil.
Summary
The Armenian Surp Pirgic Protestant Church in Diyarbakir was built in 1870 and in 1983 the building was ceased by the Regional Directorate of Foundations because it ceased to have charitable purpose. In 2010 the building was restored by the same institution and rented to the local municipality which has been using it as a centre to train women in rug-weaving. In 2012 the Armenian Protestant community has decided to apply for the transfer of ownership of the building to the community. Now the community is waiting for the response to their application. K. Ağabaloğlu, the head of the Armenian Protestants in Turkey initiated the process and made a statement noting that justice requires the return of this property to the community as it was purchased with the congregations funds and is now being used for a purpose that was not its original purpose.
http://inancozgurlugugirisimi.com/2012/12/28/orasi-kilisemiz-hali-kursu-degil-thats-our-church-not-a-rug-weaving-centre/
Yorumlar kapatıldı.