Kocaman zarfların içine saklanmış yaşamlar. Kimi mahallede 100, kimi mahallede 600, kimi soy ismini değiştirip ismini Ermenice bırakmış. Kimi hem ismini hem soy ismini değiştirmiş. Kimi gerçekten dinini değiştirmiş. Kimi ise dinini değiştirmeden ve kendi dininin gereğini yıllardır yerine getiremeden yaşamış ve ölmüş gitmiş. Adlarına bir tane mezar var. Geçmişte yaşayan atalarımızın onlara gösterdiği hoşgörüyü ve tahammülü biz gösteremiyoruz. Onlar saklandıkça, Onların zenginliğini yaşamadıkça ortaya, misyoner denilen, diosbara denilen memleketin midesini bulandıran mikroplar çıkıyor. Oysa o kültürü, o inancı içimizde barındırabilseydik, bugün bu ülke üzerine bu kadar fazla oyun oynanmazdı. Dün BBC, Ermeni soykırımını belgeseli iddia edilen filmin fragmanını yayınlıyor.
Niye, Çünkü Türkiye’de bir Ermeni öldürüldü. Niye çünkü onlara göre Türkler Ermenileri katletti. Oysa onlar yıllardır bu topraklarda yaşıyor. Buraları bırakıp Ermenistan’a kaçmadı. Bugün hala Malatya’da kim ne derse desin yüzlerce Ermeni yaşıyor. Ve bence artık zamanı geldi. Devlet bu insanların yıllardır bu topraklarda hiçbir şekilde işkence görmediklerini, eziyet görmediklerini dünyaya ispatlamak için kolları sıvamalı. Ve buna, “Korkmayın kendi kültürünüzle ve kimliğinizle ortaya çıkın” diye adım atmalı. Biz atalarımız kadar hoş görülü müyüz acaba?Bir Fatih’in hoşgörüsü bugün “Milliyetçiyim” diye geçinen kaç babayiğitte var. İstanbul’u feth ettiğinde, kiliselerin canını susturmayan bir anlayış bugün, bu kültürü görmezden gelemez. Biz öyle bir neslin torunları olamayız. Bugün Devletin gizli zarfları içinde yer alan binlerce Ermeni vatandaşı neden Malatya’da açık seçik kendi öz ismi ve kültürüyle yaşamasın. Neden kiliselerine gidip ayinlerini yapmasın. Evet artık zamanı geldi bence. Gelin, Kendi Ermeni vatandaşımıza biz sahip çıkalım. Başkaları sahip çıkmasın. Başkalarının sahip çıkmasının ne demek olduğunu hepiniz bizden iyi bilirsiniz. Zamanı gelmedi mi sizce?
Yorumlar kapatıldı.