Sefa KAPLAN
Cuma günü gazetemizde yayımlanan haberde, Dünya Ermeni Olimpiyatları sırasında, İstanbul kafilesinin Ermenistan halkı tarafından yürekten benimsenirken, Diaspora Ermenileri tarafından aşağılandığını belirtmiştik.
Olimpiyatların İstanbul Komitesi Başkanı Gazaros Unan, bu tutumun bilgisizlikten ve önyargıdan kaynaklandığını söyledi. Ama galiba asıl neden, bizim çocukların İngiltere, Amerika ve Fransa’dan gelenleri yenerek 97 takım arasında 7. olmaları.
‘‘Diaspora Ermenileri bizim İstanbul’da nasıl yaşadığımızı bilmedikleri için bize karşı önyargılı yaklaşıyorlar. Aileleri birkaç kuşak önce ABD’ye, Kanada’ya, Fransa’ya gitmiş ve onlar da orada doğmuşlar. Dolayısıyla bilgileri hiç sağlıklı değil. Bize duydukları antipatinin gerisinde, bu bilgi eksikliği yatıyor. Ama Ermenistan Ermenileri öyle değil. Türkiye’ye gelip gittikleri için gerçekleri biliyorlar. Olimpiyatlar boyunca, ne Ermenistan devletinden, ne de Ermenistan Ermenilerinden en ufak bir menfi tavır görmedik. Tam tersine, İstanbul ekibi anons edilince stadyumda yükselen alkışı görmeliydiniz. Ermenistan Devlet Başkanı Robert Koçaryan, özellikle gelip tebrik etti bizim takımı.’’
Dünya Ermeni Olimpiyatları İstanbul Komitesi Başkanı Gazaros Unan, ağustos ayında Ermenistan’ın başkenti Erivan’da düzenlenen oyunlar sırasında Diaspora Ermenilerinin kendilerine karşı takındıkları olumsuz tavrı bu sözlerle açıklıyor. Kız takımıyla şampiyonluğu, erkek takımıyla ikinciliği yakalayan Voleybol Şube Kaptanı Haygaram Karasu ise işin bir başka yönüne dikkat çekiyor:
‘‘Mağlubiyetin verdiği psikolojiyi de ihmal etmemek gerekir elbette. Onlar da, tıpkı bizim takımlar gibi yenilince suçu ya hakemde ya da başka bir yerde arıyorlar. Bize yenilince hakemin üzerine yürüyüp ‘Sen de mi Türksün’ demelerinin bir sebebi de bu.’’
Cuma günü gazetemizde yayımlanan haberden sonra bir araya geldiğimiz olimpiyat ekibi, Türkiye Cumhuriyeti’ni en iyi şekilde temsil etmek için gerek sporcuların, gerekse kendilerinin büyük çaba harcadıklarını anlattılar. Bizim çocukların 97 takım arasında madalya sıralamasında yedinci olmaları da bunun somut göstergesi.
Aynı zamanda turizmci olan Dünya Ermeni Olimpiyatları üyesi Majak Ohanyan Çakır, İngilizce konuşanların, kendilerinin Türkçe konuşmalarına gösterdiği tepkiye değinerek ‘‘Bizim isimlerimiz, gördüğünüz gibi normal Ermeni isimleri. İngiltere’de yaşayan arkadaşlarımız ise İngiliz isimlerini benimsemiş. Olabilir, bu bizi ilgilendirmez’’ diyor ve arkasından şu önemli gerçeğin altını çiziyor:
‘‘Kendimizi ve ülkemizi Diasporaya tanıtmak için bu olimpiyatlar son derece önemli bir fırsat. Konuştukça, Türkiye’nin hiç de zannettikleri gibi olmadığını onlar da farkediyor. Bir sonraki olimpiyatlara iyi düzenlenmiş kitapçıklarla katılacağız. Bunun olumsuz duyguları zayıflatacağını ve giderek ortadan kaldıracağını düşünüyoruz.’’
Bir de gelin aldık
Armando Kocentino, erkek voleybol takımında oyunculuk, kız voleybol takımında ise antrenörlük yapıyor. Bir maç esnasında, hayli sert vurduğu bir manşet, yolunu şaşırıp tribünlere gidiyor. Trübünlerde bizim takımı destekleyen güzel mi güzel bir genç kız var. Bir an göz göze geliyorlar. Daha sonra, bir arkadaş toplantısında karşılaşıyorlar. Armonda, isminin Christina olduğunu öğrendiği kızla nasıl konuşacağını bilemiyor bir türlü. Çünkü kendisi Ermenice, Christina da Türkçe bilmemektedir. Tesadüflerin yardımıyla Christina’nın İtalyan dili ve edebiyatı okuduğunu öğreniyor. Kendisinin de babası İtalyandır. İki genç İtalyanca konuşup anlaşırlar ve kızlarımızın şampiyon olduğu gece de, maçtan sonra evlenirler.
Yorumlar kapatıldı.