Özdemir İNCE
Yalanın Süryanicesi (2)
Birleşmiş Milletler Genel Kurulunun 9 Aralık 1948 tarihli ve 260 A (III) sayılı kararıyla kabul edilmiş ve 12 Ocak 1951 tarihinde yürürlüğe girmiş olan SOYKIRIM SUÇUNUN ÖNLENMESİ VE CEZALANDIRILMASI SÖZLEŞMESİ’nin başlangıç bölümünü olduğu gibi aktarıyorum:
Sözleşmeci Taraflar,
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun 11 Aralık 1946 tarihli ve 96(I) sayılı kararında soykırımın, Birleşmiş Milletlerin ruhuna ve amaçlarına aykırı olan ve uygar dünya tarafından lanetlenen, uluslararası hukuka göre bir suç olarak beyan edilmesini dikkate alarak,
Tarihin her döneminde soykırımın insanlık için büyük kayıplar meydana getirdiğini kabul ederek,
İnsanlığı bu tür iğrenç musibetten kurtarmak için uluslararası işbirliğinin gerekli olduğuna kanaat getirerek,
Aşağıdaki hükümlerde anlaşmışlardır:
Madde 1 [Önleme ve cezalandırma görevi]
Sözleşmeci Devletler, ister barış zamanında isterse savaş zamanında işlensin, önlemeyi ve cezalandırmayı taahhüt ettikleri soykırımın uluslararası hukuka göre bir suç olduğunu teyit eder.
Madde 2 [Soykırım oluşturan eylemler]
Bu Sözleşme bakımından, ulusal, etnik, ırksal veya dinsel bir grubu, kısmen veya tamamen ortadan kaldırmak amacıyla işlenen aşağıdaki fiillerden her hangi biri, soykırım suçunu oluşturur.
a) Gruba mensup olanların öldürülmesi;
b) Grubun mensuplarına ciddi surette bedensel veya zihinsel zarar verilmesi;
c) Grubun bütünüyle veya kısman, fiziksel varlığını ortadan kaldıracağı hesaplanarak, yaşam şartlarını kasten değiştirmek;
d) Grup içinde doğumları engellemek amacıyla tedbirler almak;
e) Gruba mensup çocukları zorla bir başka gruba nakletmek.
***
Osmanlı İmparatorluğu, kendi vatandaşları olan (savunmasız) Ermenileri kısmen veya tamamen ortadan kaldırmak amacıyla öldürmemiş ve aynı amaçla tehcire (zorunlu göçe) zorlamamıştır.
Osmanlı İmparatorluğu, bağımsız devlet kurmak amacıyla, savaş sırasında Rusya tarafında yer alan ve düşman saydığı Müslüman halkı öldüren Ermenilerle savaşmıştır.
Osmanlı İmparatorluğu, kendi topraklarının bütünlüğünü savunmak amacıyla, düşmanla işbirliği yapan ya da yapabilecek Ermeni nüfusa tehcir uygulamıştır.
Osmanlı İmparatorluğu ve onun yerine kurulmuş olan Türkiye Cumhuriyeti, savaş sırasında Ermenilerin öldüğünü ve nüfusun tehcire tabi tutulduğunu kabul etmiştir. Bu reddi mümkün olmayan bir tarihsel gerçektir. Ancak herhangi bir soykırım söz konusu değildir. Olanları soykırım olarak adlandıranlar, Osmanlı İmparatorluğu’nun Müslüman halkının da soykırıma uğradığını, soykırımın Ermeniler tarafından yapıldığını kabul etmek zorundadır.
Yorumlar kapatıldı.