Murat Çelikkan, Helsinki Yurttaşlar Derneği’nin düzenlediği
‘Ermenistan-Türkiye Sivil Diyalog’ toplantısına katılan Ermeni dostlarıyla birlikte izlediği Kardeş Türküler konseriyle ilgili izlenimlerini aktarıyor.
Hani kendinizi yapayalnız hissettiğiniz dönemler vardır. En temel konularda bile ülkenin bambaşka akıntılara kapıldığına şahit olursunuz. Akıntıya kürek çektiğiniz hissine kapılırsınız. Doğruluğu yıllar içinde kanıtlanmış, uğruna mücadele ettiğiniz
en küçük şeyler bile bu ülkede karşılık bulamaz, buldurtmazlar. O, dibe vurduğunuz andır. Yükselmek için dibe bir tekme atılmalıdır. Bazen ona bile takatınız olmaz. işte ‘Kardeş Türküler’ benim için o takat, o tekme. Gençliğinizin bedeli ağır ödenmiş mücadelelerinin, kimlikler için verilmek zorunda kalınmış kanlı kavgaların,
tek tipleştirmeye karşı hayatın zenginliğinin
ifade biçimlerinden biri, ‘Kardeş Türküler’. Pazar akşamı Açıkhava Tiyatrosu’nda konserleri vardı. Tam da Milliler Türkiye’ye döndüğü için, gün boyunca herkesin Taksim Meydanı’na çağrıldığı gece.
1993 yılında Boğaziçi Üniversitesi Folklor Kulübü bünyesinde çalışan bu grup, Anadolu halk şarkılarını orijinal dillerinde söylüyor.
Konser gecesi Anadolu’nun dokuz ilinden Lazca, Arapça, Kürtçe, Ermenice, Rumca, Romanca, Makedonca ve Türkçe türküler söylediler iki saat boyunca. Bazılarını hem Kürtçe, hem Ermenice, hem Türkçe. Helsinki Yurttaşlar Derneği’nin düzenlediği
‘Ermenistan-Türkiye Sivil Diyalog’ toplantısına katılan Ermeni dostlarımızla birlikte izledik konseri. ‘Milli’ gururum okşandı! Konser boyunca ve sonrasında sürekli
içimden şöyle haykırmak geldi:
‘Yalnız değilim! Yalnız değiliz! Yaşanan
her şeyin bir karşılığı var!’
Yorumlar kapatıldı.