Yazının tamamı şöyle…
Hatırlayın; daha dün, büyük basının “Salkım Hanımın Taneleri” tartışmasına nasıl sarıldığını hatırlayın… Her cenahtan milliyetçi-cumhuriyetçilerin, romanın Yahudi kahramanının filmde Ermeni olarak oynatılmasına nasıl öfkelendiklerini hatırlayın… Hızını alamayanların “Ararat” vesilesiyle tekrarladıkları “tarih tezleri”ni de hatırlayın… Oysa bakın, bu ülkede üzerinde konuşulması gereken bir mesele daha çıktı ama kimsenin yüz verdiği yok. “Türk kamuoyu bir Ermeni kökenli gence, sık sık Haç çıkarmasına rağmen, tam bir hoşgörüyle bakmaktan ötede, coşkulu sempati gösterilerinde bulunabiliyor” (Coşkun Kırca), ama kimsenin aldırdığı yok! Gerçekten de “Edi artık sosyolojik bir araştırma konusu”dur. “Ne olmuştu, farklılıklara bakışını iyi bildiğimizi sandığımız ve her zaman ürkek davrandığımız çoğunluğun aniden bakış açısı mı değişmişti?” (Agos) Son bir soru: Büyük basın, günlerce tadını çıkarabileceği (“Biz size Türkler hoşgörülüdür dememiş miydik?” çeşitlemeleri) “Edi meselesi”ne niçin hâlâ el atmadı? Bu kayıtsızlığın nedeni ne ola ki?Gerçekten, ama gerçekten tuhaf… Agos gazetesi Edi’yle yaptığı röportajda aklınıza gelen hemen her soruyu soruyor…
Yorumlar kapatıldı.