İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Bu Seferki Duduklar Badalyan İçin Ağladı….

O gece “Ortaköy Kilisesi” Salonunda duduklar ağladı, gönüller cız etti…. Ermenistan’dan gelen ve “Armenia Hotel “inde müzik yapan “Grup Armenia” ; altı sanatçısıyla Anadolu’nun çeşitli yörelerinide video-klip çekimleri yaptılar ve daha sonra “Sayat Nova Korosu” katkılarıyla 24 Ağustos 2001 cuma gecesi İstanbullu müzikseverlerin karşısına çıktılar…

Tıka basa dolu olan gecede biz de “Knar Müzik Grubu” olarak heyecanla yerimizi almıştık…

Salondaki herkez aslında biraz buruktu… Ermeni dünyası önemli bir sesini kaybetmişti… O öyle bir sesti ki yüreğimizden kopan, her ermeninin kendine göre çıkarttığı bir anlam vardı o sesten… Kimisi ağpariğini kaybetmiş, kimisi varbedini, kimisi babigini… Ancak Hovhannes Badalyan ‘ın , İstanbul ermeni cemaatinin kalbindeki yeri biraz daha farklıydı, çünkü 1996 yılında Badalyan istanbul’luların kalbine seslenmişti… Onunla sahneyi paylaşmak bize de nasip olmuştu, “Knar Grubu” olarak onun arkasında çaldığımız sırada , o dev sanat abidesini birgün kaybetmeyi aklımızdan bile geçiremezdik…Ama kaybettik , artık o şarkılarıyla ve bize verdiği sevgisiyle hep yanımızda, Ruhu şad olsun…. ( Ölümsüzlük bu olsa gerek ,sonsuza dek yaşamak ! )

Elbette ki bu geceyi onun yokluğunda geçiremezdik, onun anısına kadehler kalktı ve kendi sesinden bir parça yükseldi gecenin içinden… O yanımızdaydı ve hep olacaktı…

Pakrat Estukyan Ağpariğimiz anlamlı ve bir o kadar da hüzün dolu açılış konuşmasından sonra gecenin esas sanatçılarını sahneye davet etti…

Bizi muhteşem bir programın beklediği her halinden belliydi… Otantik elbisleriyle sahneye sırayla çıkan sanatçıların gözlerinden okunan coşkuyu kelimelerle anlatmak mümkün değil…
Aleksandr Harutyunyan , Haçadur Tanielyan , Vaçegan Avakyan , Garen Mıgırdiçyan duduklarıyla ; Vartkes Hovhannesyan dholuyla ve Aleksandr Boğosyan ‘da sesiyle, ihtişamlı bir şekilde sahnede yerlerini aldılar…

Ve nağmeler başladı, o kadar sıcak ve o kadar duygulu ezgilerdi ki çalınanlar, bizler adeta kimi zaman geçmişi yaşadık, kimi zaman şükrettik ve kadehleri kaldırdık , ve kimi zaman da adeta umut dolu gözlerle baktık geleceğe…

Derken bir ara orkestranın yolu Sasun’a düştü…

Sasun yöresi şarkı ve barlarla orkestra coşunca salonda bulunan Sasun’lu misafirleri tutmaya dizginler bile yetemezdi… Koçari vurdukça halaylar kuruldu…Davul coştukça halaylar döndü… Ama en güzeli ve ilginç olanı ise, her çalınan ağıtta herkez kendi yasını tuttu, her okunan aşk şarkısında herkez kendi sevdiğini düşündü ve her çalınan barda herkez kendi halayını kurdu ama ortak olan tek şey herkez “Hay Yerk u Bar”la omuz omuza coştu…

İki-üç kez ara veren sanatçılar hiç yorulmaksızın tüm yürekleriyle üflediler, tüm coşkularıyla doldurdular geceyi…

Gruba Anadolu gezileri boyunca iştirak eden değerli ağpariğimiz Dikran Altun ,bir ara mikrofonu eline aldı ve yaşadıkları geziden küçük bir kesit anlattı…

“Gezi esnasında sanatçı dostlarımızdan birisi o kadar duygulanmıştı ki, atalarının topraklarında gezerken , bir ara Dikran ağpariği omuzlarıyla iterek yol açmış ve yere çöküp ve toprağı uzun uzun öpmüş… İşte bu müzisyenlerin o gece bizlere hangi yürekle ve duyguyla çalıp söylediğini sizlerin yorumunuza bırakıyorum…

Konser sonunda tüm grup elemanlarıyla tek tek tanıştık… O kadar sıcak ve sevgi dolu insanlardı ki, her sözlerinin altında bizlere davet yatıyordu Yerevan’a gelmemiz için… Resimler çekindik bu anı ölümsüzleştirmek amacıyla,kaset ve CD lerimizi armağan ettik bizleri unutmamaları için, ve onlar da çok iyi biliyorlar ki biz onları asla unutmayacağız…

“Sari Sirun yar, Horovel, Tamam asharh bdud ega , Haraney , Seğanne arad , Al ayluğs, Koçari, Yarhusda , Nino, Sasna yergir, İm hayasdan” derken şıp diye geçiverdi o muhteşem gece…

İşte yine duduğumuzun sesiyle coşan ve dolu dolu yaşanan bir gece sona erdi…

Kapanış konuşmasını Ermenistan’dan gelen ve konuk olan bir profösör, anlamlı ve bir o kadar da geleceğe dönük, umut dolu, İstanbul Ermeni cemaatinin dünya üzerindeki önemini vurgulayan ilginç konuşmasıyla son buldu…

Bu gerçekleştirilen organizasyon için Sayat Nova Korosuna bir kez daha teşekkür etmeden geçemiyoruz… Eminim bize olduğu kadar izleyen tüm konuklara da doping olmuştur bu konser… “Shad Shnorhagal yenk Sayat Nova ‘tsiner !!! “

Grup Knar Olarak diyeceğimiz son söz ;

” OV MER SRDAPATS VARBEDNER !!!
VOĞÇ LİNEK, AROĞÇ LİNEK , YEREVAN’UM HANTİBELU ENK , SBASEK !!!! “

Şirak Şahrikyan

Yorumlar kapatıldı.