Hasan Cemal ve ‘Soykırım Lobisi’

Cüneyt Akalın

Hasan Cemal girerse, Meclis’te hem HDP’yi hem de ‘Soykırım Lobisi’ni temsil edeceğe benziyor. Şimdiye kadar hep ‘ağır abi’ gibi davranan Hasan Cemal’in işi bu kez zor. Aristokrat ağır abiye şimdilerde ‘pislikleri temizleme’ görevi verildi. Bu görevi değil Hasan Cemal, kimse başaramaz

Gazeteci-yazar Hasan Cemal, Yeşil Sol Parti listesinden seçime giriyor. Kazanır mı kazanmaz mı, göreceğiz. Kazanması, “soykırımcıları”, Batıcıları, medya ağalarını çok sevindirecek.

UZUN SÜRELİ BİR PROJE

“HDP’nin teklifini kabul ettim” diyor. Biraz lütfettim, biraz da iş başa düştü havasında.

HDP’nin teklifi lafın gelişi. Hasan Bey’i izleyenler yazarın 1980 sonrasında Cumhuriyet gazetesinde nasıl bir mücadele verdiğini, 2000’li yılların başında Cumhuriyet’in arkadan hançerlenmesi demek olan AB ile Entegrasyon sürecinde nasıl aşka geldiğini hatırlar. Nitekim o hızla Hasan Cemal, Eylül 2008’de Erivan’daki “Ermeni Soykırım Anıtı” önünde diz çöktü. Daha önce Erivan’a gidenler oldu ancak onların çoğu “Soykırım Anıtı”na  uğramadı. Hasan  Cemal bir ilk yani.

Fotoğraf  karesi de yetmemiş olacak: Hasan Cemal bu kez 2012’de “1915 Ermeni Soykırımı” (Everest Yay.) kitabını yayımladı. Kitabın Türk kamuoyunda bir etkisi olmadı (zaten okunsun diye yazılanlardan değil kitap). Kitabın arka kapağındaki tanıtımda Cemal’in “bir tarihçi değil gazeteci olduğu, kitabın tarihi bir araştırmanın ürünü olarak yazılmadığı, Hasan Cemal’in 1915 ve Ermeni sorununa ilişkin kişisel serüveni sayılabileceği” ifade ediliyor. Arka kapakta Hasan Bey’in serüveni deniyor ama ön kapaktaki ifade çok açık: “1915 Soykırımı”. Bu ifade tevile yer bırakmıyor.

Aslında kitap topu üç sayfadan oluşuyor. Hüküm (mesaj) veren kapak, tevile kapıyı açık tutmaya çalışan arka kapak ve ilk sayfadaki kocaman “Soykırım Anıtı” fotoğrafı. Gerisi, Cemal’in “Ermeni Sorunu “ ile kişisel cilveleşmeleri.

Hrant Dink’in alçakça katlinin toplumda yarattığı öfkeden güç alanlardan Hasan Cemal, kitabında Hrant’ı, Hrant ailesini, Hrant’la ortak anılarını anlatıp duruyor. Zaten kitap Hrant’a hitapla başlıyor: “Sevgili Hrant, bana bu kitabı yazdıran, senin anındır, senin acılarındır.”

Talihsiz Hrant; bir bakıma Deniz Gezmiş’e benzedi kaderi. Konu hakkında kendini öne çıkarmak isteyen Hrant’ın arkasına saklanıyor.

Uzun süreli “soykırımı Türklere tanıtma” projesi  Kılıçdaroğlu’nun “Helalleşelim” kampanyasını andırıyor. Hasan Cemalin sloganı “Tarihimizle yüzleşelim. Demokrat olalım.” Aslında aynı yere çıkıyor.

Hasan Cemal’in bu resmini görünce aklıma şu soru geldi. Dedesi Cemal Paşa’nın Erzurum’daki mezarını ziyaret etmiş midir acaba?

KİM BU HASAN CEMAL

Projenin sahipleri iyi düşünmüş. Hasan Cemal “soykırım” yaptığı iddia edilen İttihatçılardan  Cemal Paşa’nın torunu. Çarpıcı bir  isim.

İlhan Selçuk’un annesinin Ermeni olduğunu öğreniyoruz. Öyle mi değil mi, bilmem. Beni ve okuru ne ilgilendirir? Ama bunu böylesi bir kitapta anlatmanın bir anlamı, bir hesabı olmalı. Yıllar yılı Kemalist kitleye gazete yapan Hasan Cemal, kendi tezlerine desteği Ahmet Altan’dan aktardığı zırvalarda arıyor: “Kemalizmin en büyük ve en korkunç zaferi dindarların damarına milliyetçilik zehrini enjekte etmek oldu.” (s. 195)

Taner Akçam’dan da aktarıyor: “Rauf Denktaş kimdir? Denktaş, Hrant Dink cinayetine giden yolun taşlarını döşeyen ekiptendir. Talat Paşa Komitesi ‘Ermeni Soykırımı uluslararası bir yalandır’ sloganı altında Avrupa’da ve Türkiye’de Ermeni düşmanlığını örgütlemek amacıyla kuruldu. Ergenekon’un en önemli kitlesel örgütlenmelerinden biridir.” (Kitabın ekindeki Taner Akçam yazısından, s.209.) Tarihle yüzleşme meraklısı devekuşu, iş basın özgürlüğüne, meslektaşlarının hakkını hukukunu aramaya gelince dut yemiş bülbüle dönüyor. Üstelik yazdıklarından kendisinin geçmişte bir uluslararası gazeteciler örgütünün yöneticisi olduğu anlaşılıyor.

ŞEYTAN TÜYÜ MÜ HİMAYE Mİ?

Hasan Cemal bence Türk siyasal hayatının en şımarık çocuklarından. Siyasal hayatımızda, Bâb-ı Âli’de Hasan Cemal kadar kollanan, el bebek gül bebek muamelesi gören başka biri var mıdır acaba?

Mülkiye’deki adı “Gagarin Hasan.” O zamanlar Sovyet hayranı imiş. Devrim Gazetesi’nde Doğan Avcıoğlu’nun sağ kolu Hasan Cemal’e kimse dokunmadı, lafı bile edilmedi. Ardından Özal döneminde Özal’ın “Bâb-ı Âli’nin Pravda’sı” diye adlandırdığı Cumhuriyet’in başına geçti. Gene itibarlı kariyerini sürdürdü.

Sonrası geniş kitlelerce biliniyor. Karen Fogg’dan Werhogen’lere uzanan süreçte, Hasan Cemal “İkinci cumhuriyetçilerin ağır topu” olarak kendini kullandırdı.

CEMAL PAŞA’NIN ARKASINA GİZLENMEK

Hasan Cemal kitapta, hesaplaşma izlenimi verdiği satırların arasına İttihatçı dedesi Cemal Paşa’yı özenle yerleştiriyor. Duruma göre Cemal Paşa’nın arkasına gizleniyor duruma göre Cemal Paşa’ya atıp tutuyor. Aslında, bütün kariyerini dedesi Cemal Paşa’nın manevi mirasına borçlu olduğu, anılarından kolayca anlaşılıyor. Kendisini Cumhuriyet’e yönetici yapan Nadir Nadi’nin “Cemal Paşa’nın torunu Cumhuriyet’in genel yayın müdürü, enteresan” diye mırıldandığını, uzun yıllar İttihat Terakki’nin “merkez-i umumi” (genel merkez) binasının arkasında yer alan gazeteyi nasıl yönettiğini anlatıyor.

DİNGİLİ KIRIKLARDAN

Hasan Yalçın’ın Cengiz Çandar için kullandığı “dingili kırık” metaforu Hasan Cemal’e de cuk oturuyor. Her yöne savruluyor.

Hasan Cemal’in derdi geçmişin yanlışlıkları ile hesaplaşmak değil, Orhan Pamuk’un yaptığı gibi, Batılı çevrelere mesaj yollamak.

Hasan Cemal girerse, Meclis’te hem HDP’yi hem de “Soykırım Lobisi”ni temsil edeceğe benziyor. Şimdiye kadar hep “ağır abi” gibi davranan Hasan Cemal’in işi  bu kez zor. Aristokrat ağır abiye şimdilerde “pislikleri temizleme” görevi verildi. Bu görevi değil Hasan Cemal, kimse başaramaz.

https://www.aydinlik.com.tr/koseyazisi/hasan-cemal-ve-soykirim-lobisi-386647