İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Բոլորն ալ յիւրովի գեղեցիկ են, երբ յատկապէս գեղեցիկ է հոգին

ԼԻԼԻԹ ՀԱՆՉԻ ՊՕՂՈՍԵԱՆ

«Երբեմն կոր­­չում է ինքնավստա­­հու­­թիւնս, թե­­րար­­ժէ­­­քու­­թիւնս գլուխ է բարձրաց­­նում։ Բայց ես ու­­նեմ մի հրա­­շագործ բան, որի մա­­սին ոչ ոք չգի­­տի։ Ես ու­­նեմ հո­­գու հա­­յելի, հա­­նում եմ այն բո­­լորից թա­­քուն, նա­­յում ու հաս­­կա­­­նում, որ նա­­խանձն ու չա­­րու­­թիւնը դե­­ռեւս ինձ չեն պա­­տել, եւ նո­­րից թաքցնում եմ հո­­գուս հա­­յելին։ Հէնց այդ պա­­հին ես զգում եմ ինձ ամե­­նագե­­ղեցի­­կը։

Սի­­րելի՚ աղ­­ջիկներ, բո­­լորդ ու­­նե­­­ցէք այն, նրա մէջ ձեզ յա­­ճախ նա­­յէք, զգո՛ւյշ եւ խնամ­­քով պահ­­պա­­­նէք եւ եր­­բեք չկորցնէք»։

Մո­­նիքա Գրի­­գորեան

Մա­­յիսի 17-ին Մա­­յամիում տե­­ղի կ՚ու­­նե­­­նայ «Միսս տիեզերք» ամե­­նահե­­ղինա­­կաւոր գե­­ղեց­­կութեան մրցոյ­­թը, որին մաս­­նակցում են աշ­­խարհի 4 ծա­­գերի գե­­ղեց­­կուհի­­ները։ Հա­­յաս­­տանն այդ մրցոյ­­թում ներ­­կա­­­յաց­­նում է վա­­նաձոր­­ցի չքնա­­ղագեղ հա­­յու­­հին՝ 21-ամեայ Մո­­նիքա Գրի­­գորեանը։

Յար­­գե­­­լի Մո­­նիքա, Հա­­յաս­­տա­­­նը ներ­­կա­­­յաց­­նում էք նմա­­նօրի­­նակ մրցոյ­­թում Ար­­ցա­­­խի աղէ­­տալի պա­­տերազ­­մից յե­­տոյ, երբ յատ­­կա­­­պէս փոր­­ձում են մեզ պար­­տո­­­ւողի պի­­տակ փակցնել, ար­­դեօ՞ք դժո­­ւար չէ։

Հա­­ւատա­­ցած եղէք, ինձ հա­­մար հեշտ չէր ըն­­դունել այս առա­­ջար­­կը, բայց հա­­յի սիրտն ու կամ­­քը ան­­կոտրում է եղել ու պի­­տի մնայ այդպի­­սին։ Մենք միշտ պայ­­քա­­­րող ու չընկճո­­ւող ազգ ենք եղել, ուստի ես պատ­­րաստ եմ վերստին ծա­­ծանել մեր եռա­­գոյ­­նը այսպի­­սի հե­­ղինա­­կաւոր մի­­ջազ­­գա­­­յին մրցոյ­­թում։ Նե­­րեցէք, ես հա­­մաձայն չեմ այն պի­­տակի հետ, թէ մենք պար­­տուած եր­­կիր ենք։ Ինչպէ՜ս կա­­րելի է պար­­տո­­­ւած հա­­մարել այն երկրի ժո­­ղովրդին, որի զա­­ւակ­­նե­­­րը մին­­չեւ վեր­­ջին փամ­­փուշտը պայ­­քա­­­րել են մեր գո­­յու­­թեան հա­­մար։ Ես մեզ հա­­մարում եմ յաղ­­թա­­­նակած եւ հպար­­տա­­­նում եմ մեր հե­­րոս եղ­­բայրնե­­րով։ Եթէ այս հար­­ցը ինձ ուղղէիք նախ­­կի­­­նում, ես այլ կերպ կը պա­­տաս­­խա­­­նէի։

Իմ աչ­­քե­­­րով այնքա՜ն ցաւ տե­­սայ, շա՜տ ցաւ տե­­սայ, եւ հի­­մա այս մրցոյ­­թը շատ եմ կա­­րեւո­­րում։ Աւե­­լին՝ այս ամէ­­նը խօ­­սում է այն մա­­սին, որ հայ կի­­նը ան­­ցել է դժո­­ւար փոր­­ձութիւննե­­րի մի­­ջով, բայց միեւ­­նոյն ժա­­մանակ չի կորցրել իր հմայքն ու կա­­նացիու­­թիւնը։

Առ­­հա­­­սարակ ի՞նչ խոր­­հուրդ ու­­նի այս մրցոյ­­թը գե­­ղեց­­կուհի Մո­­նիքա­­յի հա­­մար։

Գե­­ղեց­­կութեան մա­­սին խօ­­սելիս շա­­տերը մտա­­ծում են ֆի­­զիքա­­կան գե­­ղեց­­կութեան մա­­սին, բայց ինձ հա­­մար գե­­ղեց­­կութիւ­­նը շատ աւե­­լի խո­­րը հաս­­կա­­­ցու­­թիւն է։ Գե­­ղեցիկ ասե­­լով ես հաս­­կա­­­նում եմ նախ եւ առաջ հո­­գու գե­­ղեց­­կութիւ­­նը։ Գե­­ղեցի­­կի չա­­փանիշ­­նե­­­րը ժա­­մանա­­կի ըն­­թացքում փոխ­­ւում են։ Այդ պատ­­ճա­­­ռով ես առաջ­­նա­­­յինը հա­­մարում եմ ներ­­քին գե­­ղեց­­կութիւ­­նը, որն իր մէջ նե­­րառում է ան­­հա­­­տակա­­նու­­թիւնը, քա­­ղաքա­­վարու­­թիւնը, նրբա­­գեղու­­թիւնը, ազ­­նո­­­ւու­­թիւնը։ Մրցոյ­­թը հնա­­րաւո­­րու­­թիւն է տա­­լիս այդ մա­­սին բարձրա­­ձայ­­նել…։

Երբ Դոս­­տոեւսկին ասում էր, թէ «գե­­ղեց­­կութիւ­­նը կը փրկի աշ­­խարհը», ի՞նչ նկա­­տի ու­­նէր։ Կը փրկո­­ւի՞ աշ­­խարհը «գե­­ղեց­­կութեամբ…»

Ըստ զիս՝ նա ոչ թէ նկա­­տի ու­­նէր տե­­սանե­­լի գե­­ղեց­­կութիւ­­նը, այլ բա­­րու­­թիւնը, մաք­­րութիւ­­նը, սրբու­­թիւնը, եթէ այս ամէ­­նը լի­­նի՝ աշ­­խարհը պարզ ու մա­­քուր, հե­­տեւա­­բար գե­­ղեցիկ կը լի­­նի։

Եւ վեր­­ջա­­­պէս չէին լի­­նի պա­­տերազմներ։ Մաղ­­թում եմ, որ աշ­­խարհում էլ եր­­բե՛ք պա­­տերազմներ չլի­­նեն, որ էլ եր­­բե՛ք երա­­խանե­­րը վա­­խից չթաք­­նո­­­ւեն աշ­­խարհից…

Իբ­­րեւ ազգ՝ մենք միշտ էլ հպար­­տա­­­ցել ենք մեր միաս­­նա­­­կանու­­թեամբ եւ մեր ան­­սահման սի­­րով դէ­­պի հայ­­րե­­­նիքը։ Մար­­դիկ տար­­բեր ժա­­մանա­­կահա­­տուած­­նե­­­րում էլ ձգտել են հա­­ւասա­­րու­­թեան, ար­­դա­­­րու­­թեան։ Եթէ լի­­նի առա­­ջինը, ապա կը լի­­նի երկրոր­­դը։ Ես մեծ յոյս ու­­նեմ, որ կոր­­սո­­­ւած ար­­դա­­­րու­­թիւնը կը վե­­րականգնո­­ւի, եթէ աշ­­խարհում թա­­գաւո­­րի գե­­ղեցիկ հո­գին…։

http://www.agos.com.tr/am/hvotvadzi/25555/pvolvorn-al-hiwrvovi-kyeghyetsig-yen-yerp-hadgabes-kyeghyetsig-e-hvokin?fbclid=IwAR3vH8adHXA0Gy4oSOK_jHCncC-F_iE1a4lSePj8G6VfPhxuU-SnaDjrmNI

İlk yorum yapan siz olun

Bir Cevap Yazın