Azeri Türklerinden çok daha az bir nüfusa sahip olan Hıristiyan Ermeniler, Müslüman İran da çok etkili olabiliyorsa, Hocalı katliamını yapan Ermeniler karşısında Azeri Türkleri neden baskı grubu oluşturamıyorlar, sormak gerekir. Bu durumda tıpkı Ermenistan’ın yaptığı gibi Türkiye de doğu komşumuzdan söz ederken İran değil, “Batı Azerbaycan” (İran) olarak söz etse ne olur? Azeri Türkleri Batı ve Doğu Azerbaycan’daki cami bahçelerine neden “Hocalı Soykırım Anıtı” dikemiyorlar? Bir engelle mi var? Eğer varsa Ermenilere torpil mi yapılıyor?
Şimdi, bir anımı paylaşmak istiyorum. Yıl 1975. İngiltere’de bir İranlı ile aynı evi paylaşıyoruz. İngilizce konuşuyoruz. Arada Türk arkadaşlarım beni ziyarete geliyor ve Şah rejimini de eleştiriyoruz. Hiç unutmuyorum o dönemde Şah’ın THY ile rekabete girme teşebbüsleri vardı. Arkadaşlarım gittikten sonra bana Türkçe hitap ederek bize hak verdiğini söyleyince çok şaşırdım. Kendisi Azeri Türkü imiş. Fakat Şah rejiminin baskısıyla Türk olduğunu söylemeye çekinmiş.
İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) üyesi İran sözde Ermeni soykırımını tanımamıştır ama İsfahan’daki Vank kilisesinin bahçesinde 1975 yılında yapılmış bir soykırım anıtı vardır. Bu anıt için ben bir yorum yapmayacağım. Çünkü post gazetesi yazarı Sami Hayim söylenecek her şeyi çok güzel söylemiş. “Her şey bir yana, Allah’a dua edilen, dini temsil eden ibadethane olan bir katedralin, başka amaçlar için, propaganda faaliyeti olarak, din ile bağdaştırılamayan, gerçek dışı, gerçeği ispatlanmamış bir konuda, sergi ve müze şeklinde kullanılması abestir.” Acaba Diyanet İşleri Başkanı Prof. Dr. Ali Erbaş bu konuda ne düşünüyor? Kilise ve cami bahçelerine kin anıtları ve heykelleri koymak, bu gibi ibadet yerlerinin içinde propaganda malzemeleri bulundurmak İslam’da ve Hıristiyanlıkta caiz midir? Merak etmekteyim.
Sami Hayim devamla şu açıklamada bulunuyor: “Ayrıca konuya hakim olmayan, bilgi sahibiolmayan, gerçekleri bilmeyen gerek İranlı, gerek yabancı turistlerin, çocukların, gençlerin, sözde soykırım manzarasını ilk defa görenlerin, bir ibadethanede doğru şeyler yayınlanır, bir kilise doğruları teşhir eder düşüncesiyle etkilenip ister istemez önyargıya sahip olmaları, zehirlenmeleri oldukça mümkündür. Ermenilerin 1606-1665 yılları arasında inşa ettikleri Vank Katedrali’ni gezdirdiler. Isfahan, İran’daki Ermenilerin en yoğun olarak yaşadığı kent. Kilisenin bahçesinde 1975 yılında yapılmış bir sözde soykırım anıtı mevcut.
Bizi hayretler içinde bırakan görüntü ise, kilisede, aşağıda resimleri bulunan, ışıklandırılmış Türkiye haritası üzerinde sözde Ermeni katliamının hangi bölgelerde yapıldığının işaretlenmesi, Osmanlı Ermeni soykırımı adı altında yayınlanmış resimlerin sergilenmesi ve en nefret uyarıcısı ise, zamanın « İçişleri Bakanı Talat Paşa’nın 24 Nisan 1915 tarihli emri » başlığını içeren gerçek dışı bir yazının vitrinde sergilenmesi. Gerçeği bilmeyen ziyaretçi ve turistler bu yazıyı soykırım emri olarak algılamaktadırlar.
Tüylerim diken diken oldu, gördüklerime inanamadım ve o gece de sinirimden uyuyamadım. Tur rehberine, bizi neden buraya getirdiniz, neden İran böyle gerçek dışı bir sergiye izin veriyor sorusuna, burası Ermenilerin özel toprakları, hükümet karışamaz cevabını aldım. Halbuki bu cevap kesinlikle doğru değil, bu konunun özel mülkiyetle ilgisi yok.” (https://www.postgazetesi.ch/kilise-degil-sanki-nefret-yuvasi-434yy.htm)
Vank Kilisesi aynı zamanda Türkiye karşıtı bir müzedir Kilisede ışıklandırılmış Türkiye haritası içinde sözde Ermeni soykırımı bölgeleri gösterilmekte ve dönemin Osmanlı İmparatorluğu kınanmaktadır. Üç milyondan fazla nüfusa sahip olan İsfahan, İran’daki Ermeniler ’in en yoğun olarak yaşadıkları kentlerden biridir. Bir ibadet yerinde bu propagandaya Müslüman ülke olan İran’ın göz yumması kabul edilemez.
İlk yorum yapan siz olun