Bakü’deki nar festivali Azerilerin Sovyetlerden ayrıldıktan sonra değişim ve güzelleşme hızını gösterirken Ermenistan ile olan kavgaları da aynı yerini korumaya devam ediyor.
Lenta.ru’nın muhabiri Peter Kamenchenko Kasım ayı başlarında Azerbaycan‘da düzenlenen nar festivalini ziyaret etti.
Bakü‘de Sovyet mirası olan heykel ve anıtlar bağımsızlığın ardından yok edildi. Kirov anıtı 1991’de kırıldı. Şimdi bu yerde bir “Şahit Alley” anıtı var – 20 Ocak 1990’daki katliamın kurbanlarının anısına.
Rusya’da, birkaç kişi bu olayı hatırlıyor. Bakü’de, Ocak 1990’da çok sayıda gösteri yapıldı. Azerbaycan için bağımsızlık da dahil olmak üzere insanlar reform istedi. Yerel parti liderliğinin ve Gorbaçov’un doğrudan talebi üzerine, askerler Bakü’ye getirildi. Protestocular hızla ve acımasızca öldürüldü. Yerel tahminlere göre, 500’den fazla insan öldü. Resmi rakamlara göre 170 kişi öldü ve 700’ün üzerinde insan yaralandı. Azeriler, Ruslar, Yahudiler, Tatarlar …(19 Ocak 1990, saat 19-27’de Azerbaycan Devlet televizyonu, SSCB KGB’si tarafından bombalandı ve Azerbaycan halkı o gün Moskova yönetimi tarafından ilan edilmiş olan olağanüstü halden habersiz bırakıldı. “Kara Ocak” olarak adlandırılan Bakü katliamı)
Bakü. Shahid sokak
Fotoğraf: Peter Kamenchenko
Bağımsızlık ilanından hemen sonra, Azerbaycan’daki Kiril alfabesi bağımsızlığı vurgulamak için her yerde bir Latin alfabesiyle değiştirildi. Kiril alfabesiyle birlikte, tüm Sovyet isimleri hızla ortadan kayboldu: Lenin sokakları, Devrim Meydanı ve birçok Ekim yılı caddesi gibi.
Eski Sovyet cumhuriyetlerinin çoğunun aksine, bağımsızlık Azerbaycan’da daha hızlı kendini gösterdi.n yararlandı. Bakü çok değişti. “Kara Şehir” kremsi beyaz oldu. Plajlar temizlendi. Çirkin balkonlarda güzel ferforje ızgaralar ortaya çıktı. 20. yüzyılın başlarına ait evler sırayla inşa edildi, birçok yerde gökdelenler kuruldu. Dikilen ağaçlar, çiçekler…
Eski Bakü. Anlaşılmaz yazıyla neredeyse hiç çirkin bir grafiti yok.
Fotoğraf: Peter Kamenchenko
Şehir temiz. Aynı zamanda Bakü sakinleri, kalabalıkların yardımı olmadan büyülü bir şekilde şehirlerini donatmayı ve temizlemeyi başarabiliyorlar. Yollar mükemmel durumda ve dört gün içinde Azerbaycan’da 900 kilometre yol kat ettim sadece bir yol onarımı gördüm ve hiç bir şekilde trafiği aksatmadı. Sürücüler yolun kurallarına uyuyor, trafik polisleri rüşvet almıyor.
92 litre benzin bir litre 35 ruble, bir dizel motor – 24 ruble maliyeti. Tüm benzin istasyonlarında Rus şirketlerinin benzin istasyonları da dahil olmak üzere fiyat aynı.
Azerbaycan’da yakıtın fiyatı hükümet tarafından belirleniyor ve bu fiyatı ihlal eden kimse yok. Ülkede yeterince petrol ve gaz var.
“Dünyanın en iyi yağına sahibiz” diyor Bakir Mahir. Ve şimdi Hazar’da petrol üretiliyor. 150 yıl için stoklar yeterli, belki daha fazla.
Azeri Mona Lisa ve el bombası Nar
Azerbaycan’da bir el bombası festivaline davet edildim. Petrol ve doğalgaza ek olarak, cumhuriyet tarıma karşı yaşamakta: domates, hurma, üzüm ve tabii ki nar.
Göyçay. Tatil nar. Moskova’da böyle el bombaları satın alamazsınız!
Fotoğraf: Peter Kamenchenko
Azerbaycanlılar, dünyanın en iyi el bombasının (Nar) Goychay (Goychay) bölgesinde (Bakü’den 275 kilometre) ve daha özel olarak Şirvan bölgesinde aralarında olgunlaştıklarına inanıyor.. Azeriler Türk narını tanımıyor: Çok sulu.
Nar festivalinin sabit bir tarihi yoktur. Genellikle hasattan sonra yapılır. El bombaları olgunlaşmaya 5 Ekim’de başlıyor. Bu yıl tatil 3-4 Kasım’da denk geldi.
Goychay sakinleri festivale iyice hazırlandı. Haydar Aliyev Caddesi, meydan ve çevredeki sokaklar büyük bir fuara dönüştü.
Sayısız çadırda cam, kalay, tahta, kova ve resim, nakış ve tabaklar gibi “nar” ustalarının el sanatlarından satın almak mümkün oldu … Yerel sanatçılar, Mona Lisa da dahil olmak üzere büyük ustaların resimlerine bile kompozisyonlar yapıldı. Çocuklar narlarla ilgili şarkı söylediler. Kızlar dans etti.
Akşam saatlerinde Bakü’den gelen sanatçılar, havai fişeklerle sonlanan ana meydanda bir konser düzenlediler.
Azerbaycan’daki el bombasına gösterilen bu tutum şaşırtıcı değil. Burada “meyve kralı” nın yaklaşık 60 çeşidi yetiştiriliyor.
Göyçay. Azeri Mona Lisa (el bombasıyla)
Fotoğraf: Peter Kamenchenko
Azerbaycan’da her sezon yaklaşık 40 bin ton nar hasat edilmektedir. Yerel işletme “Aznar” nar üretimi lideri olarak kabul edilir (nar, garnet, dolayısıyla popüler sosun adı, nar çiçeği anlamına gelir).
Ermeni sorunu
Azerbaycan’da geçirdiğim birkaç gün için sadece iki gerçek problem buldum: korkunç Azerice çeşitliliği ve Ermeni meselesi.
Birincisi kesinlikle herkesi ilgilendirir. Ermeni sorunu ise tam tersidir. Dışarıdan bir kişi onun varlığını bile tahmin edemez. Yerliler açık, dost canlısı, misafirperver, dost canlısı … Onlara göre, bir insanın milliyetinde, ırkında, ten renginde ve dinde hiçbir fark yoktur. Azerbaycan’da ziyaretçiler kendini kesinlikle rahat hissediyor. Bir durum müstesna: soyadı “yang” da bitmemelidir.
Ermenilerle Azerbaycanlılar arasındaki ilişkiler her zaman zor ve hatta bazen düşmanca olmuştur. Fakat SSCB’de enternasyonalizmiyle birlikte, bu düşmanlık, eğer unutulmamışsa, uzun zamandır alaka düzeyini yitirmiştir. Bakü, Sovyetler Birliği’nin en uluslararası şehirlerinden biriydi. Halkların kazandıkları etnik gruplar evlendi, çocuklar doğdu. Fakat 1990’larda eski yaralar açıldı. Dağlık Karabağ’daki etnik çatışma, binlerce insanın öldüğü, yüz binlerce kişinin mülteci olduğu Azerbaycan ve Ermenistan arasında büyük çaplı bir savaşa dönüştü. Şu anda, bu ülkeler resmen savaş halinde.
Azeri arkadaşıma sordum:
– Ve eğer bir Ermeni soyadı olan Rusya vatandaşı Azerbaycan’ı ziyaret etmek istiyorsa, sorunları olabilir mi?
– Problem olmayacak. Çünkü onlar sadece Azerbaycan’a girmelerine izin vermezler.
– Bunun yasal bir dayanağı var mı?
– Hayır. Bu kişi güvenliğini garanti edemeyiz.
Kaynak: www.dunyabulteni.net
İlk yorum yapan siz olun