Her milletin,her etnik gurubun olduğu gibi Ermenilerin de kendilerine özgü birçok folklorik simgeleri, bayram anane ve gelenkleri vardır,bunaladan biride Büyük Oruç (medz bahk) döneminde,özellikle Anadolu köylerinde bir zamanlar çok yaygın kullanılan MİRMİRAS geleneğidir:Mırmıras,Ermenilere özgü folklorik bir gelenek ve Büüyük Oruç(Perhiz)-Medtz Bahk dönemi simgesidir.
Mirmiras sözü,asık suratlı,sürekli aksileşen ,huysuz,çok konuşan ve homurdanan kişi anlamına gelmektedir,dolayısıyla, özellikle çevreye uymak için isteksiz olduğu için surat asan,aksileşen,suskun ama huysuz ve homurdanan kişiler için kullanılan bir terim olduğu söylenmektedir:
MIRMIRAS evde,odanın tavanından asılan, büyükçe bir kırmızı soğana tavuk, horoz, ördek, kaz, hindi, devekuşu..herhangi birinin yedi tüyleri eşit aralıklarla fırıldak şeklinde batırılıyor. Soğanın altına da kırmızı kuru biber asılıyor.
Yedi tüyler, Medz Bahk’in yedi haftalarını, kırmızı biber ise oruç tutmayan tövbesiz insanı bekleyen manevi ateşi simgeliyor.
Mor soğan ise yedi günahları kibir, kıskançlık, öfke, tembellik, maddeperestlik ya da materyalizm, oburluk ve şehvet ,kırık ve yaralı olan gönülü simgeliyor.
İnsan ancak tövbe ederek ya da tövbesini yenileyerek ,oruç tutarak rahatlıyor, soğanın en derinindeki iç kısım gibi, Mesih İsa’nın sayesinde arınıyor, bembeyaz oluyor.
Paregentan’ı (karnaval) takip eden,büyük oruçun(perhz) Pazartesi günü asılan MIRMIRAS’tan, Medz Bahk’taki(Büyük Oruç–Perhiz) her bir Cumartesi akşamı, akşam duasından sonra, tüylerden biri çekiliyor. Son tüy de Kutsal Cumartesi(Avak Şapat-Cırakaluydz) Surp Zadik (Paskalya) arefe töreninden önce çekiliyor.
Mor soğan ise arefe töreninden hemen sonra kiliseden eve dönüldüğünde, kırılıyor ve yortu arefesinde arefede yenmesi geleneksel olan balık ile yeniliyor.
Dr.med.Sarkis Adam
Yorumlar kapatıldı.