17 yıl önce Nairi Unanyan’ın yönettiği silahlı bir gurup tarafından Ermenistan Parlamentosu basılıp başta Başbakan Vazgen Sarkisyan,Meclis Başkanı Karen Demirciyan dahil olmak üzere 8 parlamenter ve bakanın ölümüyle sonuçlanan parlamento baskınında Ermenistan Ulusal Meclisi kan gölüne dönüşmüş , saldırgan gurup bazı parlamenterleri de rehin almıştı.
Zamanın Devlet Başkanı Robert Koçaryan’ın saldırgan gurubun yöneticisi Nairi Unanyan ile bizzat görüşmesinden sonra saldırganlar teslim olmuş ve rehineler serbest bırakılmışlardı.Bu görüşme Ermenistan’da toplumun geniş kesimlerinde söylentilere,dedikodulara ve şüphelere neden olmuş,toplumda kaygılar ve gerginlikler yaratmıştı.
2001 yılında saldırganlar yargılanmaya başlanmış, 3 yıl süren yargılama süreci sonucunda Nairi Unanyan ve salgırganların önde gelenleri müebbet hapse mahküm olmuşlardı.
Ancak sağ duyu sahibi hiç bir kişi ,saldırgan gurubun bu kanlı olayı tek başlarına ve kendi karar verme yetkinlikleriyle işlediklerine inanmamıştı.
27 Ekim 1999 Ermenistan Parlamentosuna yapılan bu kanlı saldırı, Ermenistan Devletine ve Demokrasine karşı işlenen acımasız ve
içyüzü derin bir karanlık içinde olan bir siyasi cinayettir.
Aradan 17 sene geçmesine rağmen , bu kanlı olayın iç yüzü aydınlanamamış ve karanlığın içine gömülmüştür.Olayın tanıklarından ve şüphelilerinden bazıları intahar etmiş,bazıları kazaya kurban gitmiş ve bazıları ise şüpheli bir şekilde ölmüşlerdir. Kanlı olay senelerin akışında adeta ”dokunulmaz” bir niteliğe bürünmüş , içyüzü aydınlanmamış ,karanlıkta bırakılmıştır.
27 Ekim 1999 Ermenistan Parlamento baskını ,Ermenistan tarihinin gizemli ve karanlık sayfalarından biridir, bu olayın içyüzünün aydınlatılamsı Ermeni devleti ve kadim ermeni halkı için tarihi bir önem taşır.
Her sene 27 Ekim günü Ermeni dünyası,1999 yılında Parlamento baskınına kurban gidenleri dini ve sivil törenlerle saygıyla anmaktadır.
Dr.med.Sarksi Adam
Հ.Հ ՍԵՒ ՕՐԸ 27 ՀՈԿՏԵՄԲԵՐ 1999 ի ԱՀԱԲԵԿՉՈՒԹԵԱՆ ՆԱՀԱՏԱԿՆԵՐՈՒ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ.
17 տարի առաջ, Նաիրի Ունանեանի գլխաւորութեամբ խումբ մը ահաբեկիչներ, Հ.Հ Ազգային Ժողովէն ներս խուժեցին եւ գնդակահարեցին Հ.Հ գործադիր ու օրէնսդիր իշխանութեան առաջին դէմքերը,սպաննեցին Հ.Հ Ազգային Ժողովի Նախագահ Կարէն Տէմիրճեան, Վարչապետ Վազգէն Սարգիսեան, Ա.Ժ փոխնախագահ ,նախարարներ ու պատգամաւորները , ընդամէնը ութը հոգին սպաննեցին եւ վիրաւորեցին նաեւ այլ պատգամաւորներ ու նախարարները.
Հ.Հ օրուայ նախագահը Ռոպէր Քօչարեան դէմառդէմ հանդիպում մը ունեցած էր գլխաւոր ահաբեկիչ Նաիրի Ունանեանի հետ : Այդ հանդիպումին մասին ,այդ օրերուն հասարակական ու քաղաքակլան շրջանակներու մէջ շատ մը հարցականներ ,կասկածներ ու շշուկներ կային , սակայն այդ կասկածները ու շշուկները չի լուսաբանուեցան: Ոճրագործութեան դատական նախաքննութիւնը աւելի քան մէկ տարի տեւեց, դատաւարութիւնը սկսաւ Յունուար 2001 ին եւ տեւեց 3 տարի, պետութեան առաջին դէմքերը դաժանաբար գնդակահարող ու սպաննող ահաբեկիչները դատապարտուեցան ցմահ ազատազրկման.
Ոչ ոք,չի համաոզուեցաւ որ, ահաբեկիչները, այս ողբերգական ոճրագործութիւնը ինքնուրույն եւ առանձին գործած են:
27 Հոկտեմբեր 1999 Հ.Հ Խորգրդարանի այդ արիւնալի դէպքը , Հայաստանի պետականութեան եւ ժողովրդավարութեան դէմ անգութաբար գործուած, մութ ներքին ծալքեր ունեցող միանշանակ ոճրագործութիւն մըն էր:
27 Հոկտեմբեր 1999 թուականի այս ոճրագործութիւնէն 17 տարի անցաւ,այսօր 17 տարի վերջ իսկ,Հ.Հ Ազգային Ժողովի մէջ տեղի ունեցած ահաբեկչութեան այս արիւնալի դէպքը ,դեռեւս կատարեալապէս չէ բացայայտնուած,ոչ դատարանը եւ ոչ ալ նախաքննութիւները չեն կարողած հարցին վերջնական պատասխանը տալ ,թէ’ արդեօք ահաբեկիչները ինքնուրոյն գործած են ,թէ’ անոնց ետեւը մութ խմբակ մը եւ կամ անձեր կանգնած էին.
Հոկտեմբեր 27 ի կասկածեալ յանձաւորներէն եւ վկաներէն ոմանք ինքնասպան եղան , ոմանք, վաղաժամ ու կասկածելի ձեւով մահացան, որոնց մահուան պատճառներու դատաբժշկական բացատրութիւնները համոզիչ չէին եւ մնացին կասկածելի մահեր եւ ոմանք ալ արկածի ենթարկուեցան :
Տարիներու ընթացքին Հոկտեմբեր 27 ի դէպքը , պարզապէս անձեռնամխելի դարձած է եւ կը շարուանկէ մութի մէջ խորհրդաւոր ու չբացայայտուած մնալ :Շատերու բերանը փակուեցաւ եւ այս իրավիճակը երբեք չի խանգարէր Հ.Հ մեր այսօրուայ պատգամաւորները , որոնք հանգիստ կը նստին դէպքին պատահած նոյն շէնքին ու դահլիճին մէջ:
27 Հոկտեմբեր 1999 ի դէպքը մեր պատմութեան մէջ կը մնայ որպէս մութ ու խորհրադաւոր էջերէն մին, որի մասին բան մը իմացողը կը լռէ , իսկ չիմացողը կը սիրէ տարետեսակ կարծիքներ յայտնել ու շշուկներ տարածել:
Ըստ իս, Հոկտեմբեր 27 արիւնալի այդ դէպքը ճակատագրական նշանակութիւն ունի մեր պետականութեան ու մեր պատմական ազգի համար: Եթէ’,Հոկտեմբեր 27 ի դէպքը չապրէինք,թէրեւս ,այսօր ուրիշ Հայաստան մը կրնայինք ունենալ:
Ամէն տարի Հայաստանի ,Արցախի եւ սփիւռքի հայ աշխարհի մէջ վերյիշելով Հոկտեմբեր 27 ի նահատակներու բարի յիշատակը , կը մատուցանենք մեր յարգանքի տուրքը
Աստուած անոնց հոգիները լուսաւորէ.
Տօքթ.Սարգիս Ատամ
Yorumlar kapatıldı.