T.C Başbakanı Prof. Ahmet Davutoğlu’nun 1915 ile ilgili taziye mesajına gösterilen tepkileri çok iyi anlıyor ve hak veriyorum. Ancak, işlenen bu insanlık suçunun sorumluluk mirasını yüklenen ve yönetmekte oldukları halktan, iddia edilen bu suçu 100 sene gizlemeye çalışan kadroların,100 sene sonra 75 milyon insana bu suçun nasıl işlendiğini anlatmaları veya onları ikna etmek kolay olmayacağını unutmamalıyız. Zaman ve sabır lazım. Bir insana doğrudan ve birden senin ataların insanlık suçu işledi demek kolay değil, ona bu durumu anlatacak bir dil ve bir üslup bulmak lazım.
Bu dil ve üslup100 senedir kasten bulunmadı. Ama son 10-15 senedir, arpa boyu bir ilerleme olsa da,bir dil ve bir üslup aranmaya başlandı,unutulmasın 2005 yılında konu ile ilgili Türkiye’de bir Üniversitede düzenlenmesi öngörülen bir panel ”Bizi sırtımızdan hançerliyorlar” denilerek iptal edilmiş,daha sonra ısrarlar sonucunda sağ duyu hakim olmuş başka bir Üniversitede yapılmıştı, nerden nereye geldik, yarınlarda nerelerde olacağız.Biraz daha sabırlı ve sağduyulu olmakta yarar var,hislerimizin esiri olmayalım.
Ben, T.C Başbakan Prof. Ahmet Davutoğlu’nun bu mesajını,eksikler olmasına rağmen, atılmış olumlu ve yarınlara yönelik umut veren önemli bir adım olarak niteliyorum.Atılacak adımları bekleyelim.
Dr. med. Sarkis Adam
ԹՈՒՐՔԻՈՅ ՎԱՐՉԱՊԵՏ ՏԱՎՈՒԹՕՂԼՈՒԻ
1915ի ՎԵՐԱԲԵՐԵԱԼ ՈՒՂԵՐՁԻ ԱՌԹԻՒ
100 տարի առաջ մարդկութեան դէմ կատարուած յանցագործութիւն մը,100 տարիէ իվեր կը ժխտուի եւ մասնաւորապէս չի բացայայտուիր ու լուսաբանուիր եւ նաեւ կը թաքցուի ժողվուրդէն:Դիւրին չէ,100 տարի վերջ, այդ յանցագործութիւնը յանկարծ եւ ուղղակի կերպով խոստովանիլ,ժողովուրդը համաոզել, որոնցմէ այս յանցագործութիւնը երկար տարիներէ ի վեր թաքուն պահուած է ու խեղաթիւրուած է: Յանցանքի խոստովանութեան համար ժամանակ եւ համբերութիւն, իսկ ժողովուրդը համոզելու եւ բացատրութիւն տալու համար ալ յարմար լեզու եւ ոճ մը գտնել պէտք է:Թուրքիոյ անցեալի վերջին հարիւր տարուայ մէջ, դիտումնաւորապէս այդ լեզուն ու ոճը չի բնտրուեցաւ, Թուրքիոյ վերջին 10-15 տարուայ ընթացքին մէջ է որ,այս ուղղութեամբ մի փոքր շարժում մը կայ: 2005 թուականին,1915 ի ողբերգութեան վերաբերեալ Թուրքիոյ համալսարանի մը մէջ համագումար մը կազմակերպել նախատեսուած էր, սակայն “Մեզի,կռանակէն կը դաշունհարէն” ըսուեցաւ եւ մեծ աղմուկ բարձրացաւ,նախ յետաձգուեցաւ, վճռակամ պնդումներէ վերջ, Թուրքիոյ ուրիշ համալսարանի մը մէջ համագումարը տեղի ունեցած էր:Անցեալի Թուրքիայէն հասանք ներկայ Թուրքիոյ իրավիճակին,ըստ իս պէտք չէ որ ապագայի ուղղեալ յուսահատ ըլլանք, պէտք չէ` որ, մենք զգացումներով շարժինք,այլ մտածելով ու ողջամտութեամբ մեր ազգի ապագան խորհելու աշխատինք:
Անշուշտ թէ`,Թուրքիոյ վարչապետ Տավութօղլուիի ուղերձը “Ցեղասպանութեան Ճանաչում” չի նշանակէր եւ ունի պակասներ ու թերութիւններ,Թուրքիոյ վարչապետը իր ուղերձով ցաւակցութիւն կը յայտնէ,Օսմանեան կայսրութեան քաղաքացի հայերուն որոնք,1915 ի կոտորածին նահատակուեցան`, վարչապետը նաեւ կը վշտակցի անոնց թոռներու վիշտին հետ, թէեւ չի խօսիր ցեղասպանութեան, փոխհատուցումի մասին,սակայն ըստ իս ապգայի ուղղեալ առնուած յուսալիր ու դրական քայյլ մը կրնայ նկատուիլ.Մի քիչ եւս համբերութիւն պէտք է:
Տոքթ.Սարգիս Ատամ
Yorumlar kapatıldı.