Kerim Korkut
Yani bir Nubar Terziyan’ın “Terziyan” ı sempati gibi görünüyor ama bilemeyiz tabii ki. Türkiye’de yaşayan Ermeni ve Rumlar yıllarca beraber yaşadıkları Türk halkına sempati duyup adlarını Türkçe olarak almış olabilirler. Öte yandan soyadı kanununa göre Türk vatandaşları Türkçe soyadı almak zorunda mıydılar acaba? Ama örneğin “Keşişyan” soyadı Türkçe ama Türk değil. Bizim derdimiz kimin hangi soyadını neden aldığı falan değil; azınlıklar kendilerine gerek devlet gerekse milliyetçi kesimlerce yapılan ya da yapılacak olan muhtemel baskılara karşı korktukları için Nubar adının yanına Terziyan (Türkçe çağrışımlı ve sempatik, yani bizden) adını koyup koymadıklarını anlamak.
Çünkü bu pek mümkün, milletimi biliyorum; bu milletin/devletin azınlıklara ayrımcı davranmadığına inanmam! Öte yandan Nubar Terziyan soyadını Ohannes koysaydı biz onu yine severdik.
Bir de hani yıllar yılı bu topraklarda yaşamış, bu kültürle kaynaşmışsınız. Doğal olarak Türkiye vatanınız olmuştur. Kendinizi bu ülkenin insanı olarak kabul edersiniz. Ve isimler de bu doğrultu da konulur. Yani neden ne sempati ne de baskı-korkudur. Hatta bazı tanınmışları tamamen Türkçe ad soyad almışlardır. Mesela Turgut Özatay. Ancak diğer yandan tamamen Türkçe desek de isimlerin bir yerleri yabancı(Rum,Ermeni) dır. Kenan Pars’ın “Pars” ı, Adile Naşit’in “Naşit” i gibi.
Azınlıkların kendilerine isim koymalarında bence her üçü de olmuştur. Yani bir kısım Rum-Ermeni vatandaşımız bize sempati duyduğu için, bir kısım yapılan ya da yapılabilecek ırkçı-milliyetçi baskılardan korktukları için, bir kısmı da kültürel nedenlerle isimlerini bu şekilde koymuşlardır.
nahide çelebi bu blog’u önerdi.
Yorumlar kapatıldı.