İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Ermenistan Yollarında

Mithat Tahtalı /  muhmithat@mynet.com
Ermenistan, Dünya’ya Gürcistan üzerinden açılıyor. Azerbaycan ve Türkiye ile olan sınır kapıları bilindiği gibi kapalıdır. Benim tahminim bu kapıların açılacağı da yoktur. Çünkü Ermenistan Karabağ’ı artık kendi toprağı yapmış durumda. Haritalarına ve kafalarına bunu yerleştirmişler. Onlar orayı boşaltmadığı sürece de bu kapılar asla açılmaz diye düşünüyorum. Bu yüzden Ermenistan’ın beli de hayatta doğrulmaz. Bu ülke çok dağlık bir coğrafyaya sahip. Tarım da yok, ticarette yok, endüstri de yok sayılacak kadar az. Petrol dahil her şeyi dışarıdan alan bir ülkenin ekonomisi nasıl düzelebilir ki? Bana göre de düzelemez. (Umarız tahminin gerçekleşmez. HYETERT)

Aslında yöneticiler çevreye düşmanlık beslemek ile kendi halkına kötülük yapıyorlar. Hamasetle karın doymaz ki. Meyve sebze çok pahalı idi. Baklavanın dilim ile satılmasını ben orada görüp şaştım.Bizde bazı yoksul semtlerde sigaranın içinden tane ile satılması gibi yani.
                Ücretler çok düşük. Dil bilen otel çalışanı 120 USD maaşla çalışıyor. Gürcistan İran’dan aldığı petrol ürünlerini Türkiye üzerinden temin etmektedir. Halbuki Ermenistan üzeri olabilse yol çok kısa olmuş olacaktır. Ama yol yok ki İran treylerleri  Ermenistan üzeri gidebilsinler. Bu durum hem bize hem Ermenistan’a ve hem de Gürcistan’a zarar veriyor. Bizim Gürbulak-Türkgözü arasındaki yollarımızda İran araçları tam bir sıkıntıdır. Hem yollarımızı bozuyorlar ve hem de sık kazalara karışıyorlar. Gürcistan nakliyeye uzaklıktan dolayı fazla para ödüyor. Ermenistan da alacağı gelirden mahrum kalmış oluyor. Tabi sonunda da olan halklara olmuş oluyor.
                Ermenistan’a 5-6 yıl önce gitmek istedim. Sınır kapısından bırakmadılar. Erivan’a kadar taksiye ödediğim param da boşa gitti. Orada o an gördüm ki mavi halk pasaportuna kapıda vize verirken yeşil pasaporta ‘Git Elçilik yada Konsolosluğumuzdan vize al gel’ diyorlar. Ben de bu saçmalığa alındım ve vize alıp yılladır gitmedim. Ta ki on gün öncesine kadar. Yeşil Pasaport sahibinden Avrupa ülkeleri Şengen vizesi istemiyorlar.
2006 da Almanya ve 2009 da Yunanistan’a gittim. Yarın da inşallah Balkan ülkelerine doğru seyahate çıkıyorum. Vize istenmiyor ancak Ermenistan vize istiyor. Güya yeşil pasaport sahibi devlet personeli ya onlara sanki yokuş gösteriyor intikam alıyorlar.
Böyle bir anlayış ile idare edilen kapalı bir ülkede ekonomi ileri gider mi? Zaten de gitmiyor. Diasporadan gelen yardımlarla vaziyeti kurtarmaya çalışıyorlar da bu ne kadar sürebilir ki? Yeşil pasaport sahipleri Ermenistan’a gezmeye gitmediklerinden olacak gümrük kapısındaki görevliler işlemin nasıl yapılacağını bilmiyorlar. Bu nedenle de ben hem girerken ve hem de çıkış yaparken çok beklemek zorunda bırakıldım.
Aslında halk çok iyi. Ben bir kötülüklerini görmedim. Cana yakın, güler yüzlü, yardımsever bir toplum. Ama SSCB ne kim Demir Perde sözünü taktıysa çok yerinde demişler. Dışa kapalı oldukları için kendi dilleri ve eski devlet dili olan Rusçadan başka dil bilen yok gibi. Ben Rusça okuyup yazabiliyorum ve çok az da anlıyorum. Yoksa İngilizce Ermenistan’da nerdeyse hiç işe yaramıyor.            
Ermenistan birazda İran’a benziyor. Ortak tarafları da şu: Her iki ülkenin halkı da ülkelerinden dışarı kaçıyorlar. Erivan’da da çok sayıda İranlıya rastladım. Kimisi ABD Elçiliğinden vize almaya kimisi de içki ve kumar için gelmiş gördüm.
Ermenistan’da üç milyon insan yaşadığı söyleniyor. Bunun iki milyonu Erivan’da yaşıyormuş. Erivan şehircilik açısından çok güzel dizayn edilmiş. Caddeler 4-6 şeritli. Yolun sağ-sol her iki yanında parkmetre uygulamalı şeritleri var. Caddelerin yaya kaldırımları da çok geniş tutulmuş. Yollar ağaçlı çiçekli çok geniş ve çok düzgün yapılmış. Yolcu ücreti toplu taşıma araçlarında her yer bizim para ile 0.5 TL. Taksi ücretleri çok düşük. Beş TL ver taksi istediğin yere götürsün şehirde. Ve şehir çok büyük alana kurulmuş. Her keseye uygun otelleri mevcut. Polisleri ben dost canlı gördüm. Yalnız şehirler arası yollarda hızlı giden sürücüler için böyle değil. Çünkü Erivan’dan Gürcü sınır kapısına kadar olan 250 km de iki tane ölümlü trafik kazası gördüm dönerken.
Son olarak şunu söylemeliyim ki yaz için Ermenistan yaşanacak bir yer.Dağları yaylaları sevenler için bulunmaz bir coğrafya. Ama kışın orada yaşamak çok zor olur sanırım.

http://www.08haber.com/makaleGoster.php?id=3973

Yorumlar kapatıldı.