İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Ermeni okulunda ‘Andımız’ hatıraları

Aline Ozinian*
Türkiye’de doğan, yaşayan her çocuk bu ülkenin kutsallarını sevmeye meyillidir. Ama ne zaman sevebileceği bayrağı ona ceza diye taşıttırmaya çalışırsanız, Andımız dediğiniz sekiz mısra şey ile beyin yıkadığınızı düşünürseniz, tüm sembolleri bu çocuklar için işkence olarak görürseniz, o işin tadı kaçar. İlk önce Andımız, sonra İstiklal Marşı, daha sonra Atatürk’ün Gençliğe Hitabesi… Ezberlenmeliydi, sırasıyla; ilkokul birinci sınıftan itibaren. Vatan toprağına göz diken “düşman” karşındaymış ve sen ona bir karış toprak bile vermeye tahammül edemeyecek bir askermişsin gibi söylenmeliydi. İnanarak, her seferinde daha yüksek, düşmanı denize döker gibi… Ne kadar yüksek ise sesin o kadar duyar ve korkardı çünkü düşman. Kimdi bu uzak düşman, o zaman bilmiyorduk; içimizdeymiş…

*Ermenistan’da yaşayan araştırmacı, yazar
Yazının Devamı:

http://www.zaman.com.tr/yorum_ermeni-okulunda-andimiz-hatiralari_2157803.html

Yorumlar kapatıldı.