Ermenistan devletinin başında kral bulunmaktaydı. Kral, aynı zamanda Ermenilerin şahınşahı olarak da anılmakta, ülkenin iç ve dış siyaseti kral tarafından yönlendirilmekteydi. Vasal krallar ve Ermenistan’da oluşan birkaç Arap emirlikleri, Ani Bagratuni kralına bağlıydı. Kral, bir teşkilatlar sistemi teşkil eden saray vasıtasıyla devleti idare etmekteydi. Teşkilatlar, yüksek görevliler veya teşkilat liderleri tarafından yönetilmekteydi. Bu liderler genellikle hanedan üyeleri veya krala yakın olan feodal beylerden seçilmekteydi. En önemli mevkiler, beylerbeyi ve Ermenistan ordu komutanı görevleriydi.
Beylerbeyi, krala karşı, tüm beylerin faaliyetlerinden sorumluydu. Kralın mülkleri, devlet hazinesi, ülkedeki büyük ve küçük görevliler ve vergi toplayıcıları beylerbeyine bağlıydı. Beylerbeyinin bu yüksek mevkisi genellikle kralın kardeşlerinden birine veya tahtın varisine verilmekteydi. Ermeni orduları komutanı, devletin silahlı kuvvetlerinin, yani ordunun komutanıydı. Vasal krallıkların ordu komutanları, savaş zamanında Ani Krallığı’nın ordu komutanına tabiydi.
Bagratuni kralları, orduya özel bir önem vermekteydi. Savaş zamanında takviye edilip sayısı arttırılan ordunun sayısı barış döneminde 80-100 bine ulaşmaktaydı. Ordu, kraliyet ve marzpan (eyalet valisine denk bir unvan-çev. notu) alaylarından oluşmaktaydı. Kraliyet alayı, doğrudan krala bağlı olup, marzpan alayları ise beylerin birliklerinden oluşmaktaydı. Ordu, süvari birlikleri, piyadeler ve istihkâmcılardan oluşmuştu. Ordu özgürler, rençperler ve şehirlilerden meydana gelmişti.
Daha önceden de olduğu gibi, en yüksek hâkim, Ermeni kilisesi katolikosuydu (Ermeni Kilisesi önderi-çev. notu), davalar, kilise konsilleri tarafından düzenlenen kurallar ve geleneksel hukuk normlarına istinaden gerçekleştirilmekteydi.
http://www.findarmenia.com/arm/history/20/257/258
Çeviren: Diran Lokmagözyan
Yorumlar kapatıldı.