Engin Ardıç
Geçen gün, “liberal aydınların reisi” konumunda olduğu kabul edilen arkadaş, “bölünmekten niçin korkuyoruz, Kürtler memnun değillerse ayrılırlar” dedi. Bunu, sonucunda “kabak gibi oyulmak” bir yana, düşünebilmek, hatta yazabileceğini tasavvur edebilmek bile söz konusu değildi eskiden…Memlekette demokrasi olmadığını ileri sürenler belki azıcık utanırlar.Bu arkadaş, “eşitlik sağlanmadığı takdirde” ayrılacaklarını söylüyor. Yani, anadilini konuşma özgürlüğü, anadilinde yayın ve eğitim gibi aslında çoktan sağlanmış haklar da “kesmiyor”…
Peki o zaman nedir eşitlikle kastedilen?
“Çift resmi dil” mi isteniyor, 1867-1918 yılları arasında Avusturya-Macaristan İmparatorluğu’nda olduğu gibi? (Macarlar azınlık değildi…)
Bir “Kürt parlamentosu” mu isteniyor, “paralel” bir Kürt hükümeti, bir Kürt başbakanı mı isteniyor? (Kültür Bakanı da herhalde Sayın Selahattin Çakaler, pardon, Sayın Sırrı Süreyya Önder!)
Yani, her anlamda tam bir federasyon.
Ona pek federasyon denmez, dense dense “konfederasyon” denir ya, neyse…
Liberal aydınlar, hükümeti yeni anayasada buna zorlamak istiyorlar, kabul ettiremeyeceklerini gördükleri için de başbakana hakaret ediyorlar…
Ama, bu “yerel” bir parlamento ve hükümet de olmayacak, çünkü “tam eşitlik” istiyor arkadaş.
Oklahoma Valisi’nin Obama ile aynı yetkilere sahip olması gibi…
Böyle bir sistem yok. Macar parlamentosu da (Budapeşte’ye giden gezginlerimiz Tuna kıyısındaki o görkemli binayı hatırlayacaklardır), Macar hükümeti de, o ikili sistemde bile Viyana yönetimiyle tam eşitliğe sahip değillerdi.
Amerika’da eyalet valileri vardır ama bir Nevada başbakanı, bir Arkansas hükümeti yoktur. Federasyon bile olsa, eyalet, merkezden belli kurallarla bağımsız ama ona belli kurallarla da bağlı ve bağımlıdır.
Yorumlar kapatıldı.