KONUŞMA ZAMANI
Kaynaklar bölümünde Ömer Engin Lutem’in yazısına okudum. Bu yazıya istinaden benim Sivas/Tekmenli 1915 Ermeni soykırımında 12 yaşındayken yaklaşık 45 kişilik Mesicioğlu/Mesidjian sülalesinden dedem Asaduroğlu Hacı Nigoğos bir Müslüman kadın tarafından ölülerin arasında sağ olduğu görülerek kurtarılır. 17,18 yaşlarına kadar tarlalarında çalıştırılmak üzere ırgat edinilmiş bir kişiyi ve kim bilir daha nicelerini gözler önüne serip, artık bütün bu kanlı tahrip edici olayların biz Türkiye Ermenileri tarafından açıkça ortaya konulabilmesinin zamanı gelmiştir. Yeter artık bu devirde bu sahte inkârcılığa suskunluğumuz.
1991 yılında rahmetli olan Tekmenli dedem Mesicioğlu Haci Nigoğos 1935de evlenip Tekmen’deki kanatlı kapılı baba evinde yaşamını sürdürmeye başlamış. 1937’de Mamam henüz 6 aylıkken, nüfus memurları tarafından zorla yersiz yurtsuz bırakılıp evlerinden çıkarılmışlar. Zavallı dedem ne kadar da o “Büyük Kanatlı Kapılı evin” kendi ailesinin evi olduğunu söylemişse, nüfus memurlarından aldığı cevap şöyledir: Sizin burada toprağınız yok, olsa olsa -doğuya parmak gösterilerek- taa orada istersen çek git denilmiş, yani sınırın ötesindeki kalan ve gidemeyeceği bir Sovyet Ermenistan.
O talihsiz gün, Tekme’nin zavallı Ermeni köylülerine emre itaat etmekten başka bir seçenek verilmemiş. Maalesef baba evlerinden çıkıp ya orda burada inşa ettikleri başka yerlerde yaşamışlar ya da Kayseri’ye göçmüşler. Onlardan boşaltılan ve ellerinden zorla alınan yerler de Muhacirlere verilir. Dedem o dönemde iki tür muhacirden bahsederdi, Erzurum ve öteki muhacirler. Şimdi Emvali-Metruke olarak zaman aşımına uğrayıp biz Türkiye/Anadolu Ermenilerinden boşaltılan zaman aşımına uğradı diyerek üstü kapatılmak istenilen bir tarihi gerçek. Bunun açıkça konuşulması zaten korku ve baskı yüzünden hep engellenmiş. Öyle bir yöntemle istenilen sonucun yanına herhangi bir TC vatandaşının soyunu iki nesilden evveline gidilemesi engellenince hiç kimse tapu kayıtlarına da ulaşamamıştır.
C. Rupen Kalustyan
Yorumlar kapatıldı.