Bercuhi Berberyan’ın (B.B.) kitabında ismi geçen ve kendisine de çoğu kimsenin bildigi gibi 20 senedir profesyonel ve duygusal yönden yakın bir insan olarak, Pazar günkü yazıyı üzüntüyle okudum. Elbette ki objektif olmaya çalışırken aklıma bazı kelimeler takıldı.
Konuyu fazla uzatmadan aslında sorduğum içsel soruların cevabını bulabileceğimi umarak, konuya dahil oluyorum.
(Alin Ozinian’ı (A.O.) tanıma firsatım olmadan bu yazıyı yazıyorum. Keşke kendisine bu soruları sorabilme şansımız olsa. Sade okuyucu ve de kendisi gibi düşünmeyen herkesin bu hakkı isteyeceğini düşünüyorum. )
1 – (A.O.) neden RESMi UNVANINI kullanarak bir gezi kitabını eleştiriyor?
2 – (A.O.) kitap eleştirmeni midir?
3 – (A.O.) neden ZAMAN gazetesini secmiştir?
4 – (A.O.) yazısının başında ve sonunda kullandığı şahsi gözlemleri, deneyimleri ve politik tecrübesine, neden yazının ortasinda (B.B.)’yi malzeme etme gereği duymuştur?
5 – (A.O.) yazarı hiç tanımıyor, tarzını bilmiyor gibi davranarak (öyle olduğunu varsayıyorum), gezi ve duygu kitabı olan eseri neden siyasi ve politik yorumlara alet ediyor?
6 – Aklima takılan kelimeler veya kelime blokları neden aşağıdakiler?
Riyakar, gereksiz sıkıntı, vatan arama takıntısı, kafası karışan Turkiyeli, başbakan ???, vatanını bulmakta zorlanan yazarın kitabı, kendini sınama, kuşku, ana fikri kafaya çakmak, doğru bir Türk vatandaşı fikri, acıma duygusu, yakalandığı, çarpıtılmış, temelsiz, elitizm, tek tipçilik, kendisinin tek ve doğru Ermeni modeli olduğu, katlanamıyor, subjektif bakış açısı ürünü, mutlak gerçekçilik
7 – Yukarıdaki kelimeler arka arkaya okunduğunda nasıl bir duygu uyandırmaktadır?
8 – Ben bu yazıyı kitabın, (A.O.) tarafından yorumlanması üzerine yazıyorsam, bu yazının kendisine cevap hakkı doğuracağını düşünü mü?
9 – (A.O.) fazla amiyane tavırla kurulan cümleler ve kelimeler kullanarak neden okuyucuya ve yazara bu kadar sert hakaret etme ihtiyacı duyuyor?
10 – Bir kitap nasıl bu kadar yanlış okunabilir, düşmanca yorumlanabilir, sıkıntı nedir?
Yorumlar kapatıldı.