Yeni Çağ
“Hepimiz Ermeni’yiz!” demeyi entelektüelliğin gereği gibi gösterip dünyadan örnekler sıralayanlar, Ermeniliğin Türkçede kazandığı manayı hiç düşünmüyorlar.
“Ermeni dölü!…” dedin mi, öldün artık.
Bunlar yılların birikimidir. Ermeni çeteleri Türk’ü arkadan vurmuşlardır; akıl almaz bir kinle insanlarımızı katletmişlerdir. Tehcirin tek sebebi de budur. Benim yöremde (Yozgat) “tehcir” bilinmedi. Onun bir adı vardı… Bu adı söylesem birileri fırsat yakaladıklarını zannederler; söylemeyeceğim!
Türk’e yapılanlar niçin tartışılmıyor? Niçin Bilgi Üniversitesi, Boğaziçi Üniversitesi, Sabancı Üniversitesi (Bunlar çok soykırımcılık yaptılar da) elbirliğiyle “Ermeni tehcirinin sebepleri” diyebileceğimiz bir üst başlıkla konferanslar düzenlemiyorlar?
Maalesef niyetleri başka…
Hrant Dink’in cenazesinde toplananlar kimlerdi? Önce kitlenin fikrî yapısına bakmak lâzım. Hrant Dink rastgele bir Ermeni değildir. Hiç sanmıyorum ki Ermeni olduğu için ceza almış olsun. Ve hiç sanmıyorum ki Ermeni olduğu için öldürülsün…
Bir eski komünist militandı… Örgütünün adı da TKP/ML (Türkiye Komünist Partisi/Marksist-Leninist). En yakın arkadaşı da örgüt liderlerinden Orhan Bakırcıyan’dı… 1978’de güvenlik güçleri Elazığ’da kıstırmış ve öldürmüştü.
Eski komünistler idealleri çökünce boşlukta kaldılar. Hrant Dink de Ermeniliğini daha öne çıkardı. (“Daha öne çıkardı” demem; komünistlik faaliyetindeyken bile Anadolu’nun Ermenilerini araştırıyordu.) Bu uğurda gazete yayınladı, konferanslar verdi… Öyle anlatıyordu ki; Ermeniler ne kadar mahzun, ne kadar masumdu… Koyun gibi boyunlarını uzatıyorlardı. En son Atatürk’ün sözünü tersyüz etti; “asil kan” ı, “zehirli kan”a çevirdi.
* * *
“Hepimiz Ermeni’yiz!” ne maksatla söylenirse söylensin Türk’ün kanına dokunur. Başka ülkelerde “zenciyiz”, “Filistinliyiz”, “Yahudi’yiz” … denmesiyle Türkiye’de “Ermeni’yiz” denmesinin mahiyeti farklıdır.
Dink’in cenazesinin ardından yürüyüp Ermeniliklerini ilân edenler, Azerbaycan’da katliam yapan, işgalci Ermeniler hakkında hiçbir şey söylememişlerdir. Şubat ayı geldi… Hocalı katliamının 14. yılı dolacak. Daha Ermeni militanlardan hesap sorulmadı; hiçbiri mahkemeye çıkarılmadı. “Hepimiz Ermeni’yiz!” diyenler, bağırsınlar şimdi “Hepimiz Türk’üz!” diye… Kellesini kessen bağırtamazsın. Aldanmışlardır, başkalaşmışlardır. Onlar hak aramıyorlar; dertleri Türk’le… Geçen gün okuduk… Türk bayrağı açan dört hanımı engellediler. Bunların hepsi şuurlu Türk düşmanlığını gösterir.
Cenaze tertip komitesini göz önüne getirin; Hrant Dink’i niçin kullandıklarını, onun adına niçin yürüdüklerini anlarsınız.
Hiç kimse halkımızın “Hepimiz Türk’üz! Hepimiz Mustafa Kemal’iz!” sözünü cahil kitlenin psikolojisi olarak göremez.
Halk, kimin kim olduğunu, “Hepimiz Ermeni’yiz!” sözünün ne maksatla söylendiğini biliyor.
Bazı köşe yazarları “Hepimiz Ermeni’yiz!” diyenleri haklı çıkarmak için Ermeni sanatçılardan, yazarlardan örnekler veriyorlar. Bunlar ucuzluktur. Kimse Ermeni’ye karşı değil ki… Meselâ Kevork Pamukçıyan’ı (1923-1996) “hocam” mesabesinde görürüm. Makalelerinden çok istifade ettim. Örnekleri çoğaltabiliriz. Bir mahallede mukimken yan apartmanda bir ailenin Ermeni olduğunu sonradan öğrenmiştim… Çok fakirdiler… Aileye zaten fakir olduklarını bilerek destek sağlıyorduk, Ermeniliklerini öğrenince desteğimiz artmıştı.
Alparslan Türkeş’in Ermenilerle temasını da, meselenin özünü bilmeden yazıp duruyorlar.
Türkeş’in Ermenilerle konuşmasının, sınırların açılmasının tek şartı vardı: Ermeniler Azerbaycan topraklarından çekilecek ve soykırım iddialarına son vereceklerdi. En ılımlılarından olan Ter Petrosyan’la konuştu… Konuştu da ne oldu?… Uzattığı el askıda kaldı. Ermeniler Ter Petrosyan’ı ılımlı bulup devirdiler, en radikalini “Karabağ kasabı” nı başa geçirdiler.
Kavramları yerli yerine oturtalım… “Hepimiz Ermeni’yliz!” diye bağırıp duran eski komünistlerin, neo-libarellerin ve neo-İslâmcıların maksatlarını halk biliyor.
Yorumlar kapatıldı.