İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Hrant’ı vurdular içim yanıyor…

Hakan Albayrak

Doğu Konferası’ndan arkadaşım, Ortadoğu yollarından yoldaşım Hrant Dink katledildi.

Ne diyeceğimi bilemiyorum.

İçim yanıyor.

***

Ermeni’ydi.

Bu ülkenin çocuğuydu.

Bu ülkeye bağlıydı.

1915’i elbette büyük bir acıyla anmakla beraber, o acıya asla yenik düşmedi; 1915 kâbusunun Ermenileri ve Türkleri esir almasına gönlü asla razı olmadı; o kâbusun aşılması ve bu ülkenin rahatlaması için elinden gelen her şeyi yaptı.

Ne söylediyse, ne yazdıysa bu ülkenin selameti için söyledi ve yazdı.

Ermeni diasporasını soykırım vurgusundan ve Türkiye’yi köşeye sıkıştırma siyasetinden vazgeçip Türkiye’nin dostluğunu kazanmak için gayret sarf etmeye çağırmaktan dilinde tüy bitti.

Ermeni’nin Türk’süz yapamayacağını, Türk düşmanlığının hem Türkiye Ermenilerini hem de Ermenistan’ı güç durumda bıraktığını bıkmadan, usanmadan haykırıp durdu.

Kürtleri de ‘Türklerle yollarınızı ayırmayı aklınızın ucundan bile geçirmeyin!’ diye uyardı.

Buna rağmen “Türk düşmanı” diye hedef gösterdiler onu.

Yüce Rabbim, aklımı koru; Türk düşmanlığı ile canla başla mücadele ettiği halde “Türk düşmanı” diye hedef gösterdiler onu..

Ermeni diasporasını Türklerle didişmekten vazgeçmeye çağırdığı bir yazısını –inanamıyorum, gerçekten böyle bir yazısını– “Türk düşmanlığına” kanıt olarak göstererek hedef gösterdiler onu.

Şimdi kına yaksın provokatörler.

Hrant Dink’in yargılandığı mahkemede linç şovları yapan faşistler kına yaksın.

Hedef vuruldu.

Hrant Dink öldü.

***

İki yıl önce Doğu Konferansı heyeti olarak Ermenistan’a gitmiştik.

Erivan Üniversitesi’nde Ermeni aydınlarıyla bir toplantı yapmıştık..

Toplantı esnasında bir delikanlı ayağa kalkıp “1915’te öldürülen masum Ermenilerin anısına bir dakikalık saygı duruşu” çağrısında bulunmuştu

Hrant Dink öfkelenip “Ermeni, Türk, bütün masumlar için saygı duruşu!” demişti…

Ermeni, Türk; hepimiz onu saygıyla anmalıyız.

Ermeni, Türk; hepimizin başı sağolsun.

Yorumlar kapatıldı.