Fatih Altaylı
Bir okur mail atmış, “Orhan Pamuk’a fazlaca yumuşak davranıyorsunuz. Doğru bir Nobel aldı ama o Nobel sevincini Türk halkıyla değil, Ermenistan halkıyla paylaşmayı tercih etti” diye.
Doğrusunu söylemek gerekirse, Orhan Pamuk’un Nobel almasıyla ilgili bize ulaşan tepkilerin yüzde 90’ından fazlası Pamuk’a tepki gösteriyor. Yüzde 10’a yakını ise tepki gösterenlere tepkili ve diyorlar ki, “Orhan Pamuk bizler gibi düşünmek zorunda mı?”
İşte zurnanın zırt dediği yer de tam burası.
Orhan Pamuk bizim gibi düşünmek zorunda değil.
Bizim gibi düşünmemesi, yanlış düşündüğü anlamına da gelmez.
Benim Pamuk’ta kızdığım, eleştirdiğim yer bu değil.
Düşüncesini eleştiriyorum, tarih bilmeden tarihçilik yapmasını eleştiriyorum ama “şahsına” kızgınlığımın nedeni başka.
Orhan Pamuk “yalan” söylüyor. Ya da en hafif tabiriyle kıvırıyor.
Bir şey söylüyor, sonra “söylemedim” diyor.
Son olarak da “Katılacağım konferans bir Ermeni konferansı değildi” dedi.
Katılımcılar Ermeni, organizatörler Ermeni, destekleyenler Ermeni ama Pamuk, “Ermeni Konferansı değil” diyor.
Konferansın yapılacağı Minnesota Üniversitesi’nin açıklamasına göre, “Arsham ve Charlotte Ohannesyan Kürsüsü ve Soykırım Çalışmaları Merkezi” konferansın sponsorları arasında.
Ama Pamuk yine kıvırıyor.
İşte ben asıl buna deli oluyorum.
Doğru bildiğini söylemesine değil, doğrusunun olmamasına…
http://www.sabah.com.tr/yaz1437-40-125.html
Yorumlar kapatıldı.