İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Bu karar da bizim de sorumluluğumuz var…

Yıllardan beri hep gerilimle yaşıyoruz. Bir gün Paris’te, ertesi gün Amerikan Kongresi’nde, Ermeni iddialarıyla ilgili girişimler yaşanır. Ankara soykırımın kabulünden kaygılanır ve engelleme yapar. Şimdi bu tehlike daha da yaklaştı. Kolay kolay da gitmeyeceğe benziyor.

Kendimi bildim bileli her yıl aynı filmi izleriz.

Mart aylarında Amerikan Kongresi ayaklanır.

Amerika’daki Ermeniler, soykırım iddialarının Amerikan Kongresi tarafından kabul edilmesi için kampanya açarlar. Bu kampanyalar seçim dönemlerinde çok daha şiddetlenir. Tabii Ankara ayaklanır ve Dışişleri Bakanlığı ile Beyaz Saray üzerinde baskı yapılır. Türkiye’nin stratejik açıdan ne kadar önemli bir ülke olduğu anlatılır. Eğer böyle bir tasarı çıkarsa ilişkilerin nasıl bozulacağı üzerinde durulur. Heyetler gönderilir, basın açıklamaları yapılır ve son dakikada bir gol yemekten kurtulunur.

Bütün bu kavga sırasında da, Türkiye Ermeni diasporasına ateş püskürür. Asıl katliamın Ermeniler tarafından gerçekleştirildiği söylenir. Bazı siyah beyaz filmler de “delil” olarak gösterilir. Özel sektör ve devlet bürokrasisi, bundan böyle nasıl bir kampanya açacağını anlatır. Cek’ler ve cak’lar dolu konuşmalar yapılır.

Sonra…Her şey unutulur. Bir yıl sonraki yeni bir Ermeni saldırısına kadar, kimse bu konuyu gündemine almaz…

Hemen hemen aynı senaryo, ancak zamanlaması farklı şekilde Fransa’da da tekrarlanır.

Fransa’daki Ermeni diasporası hem daha güçlü, hem de Fransız politikacılarının zayıf noktalarını iyi bildiklerinden dolayı, daha farklı davranırlar. Orada damardan girerler. Nitekim, Fransız Parlamentosu’na soykırımın Fransa tarafından kabul edildiği kararını (2001) çıkarttırdılar. Şimdi de, soykırımın reddedilmesine ceza getiriyorlar.

Ermeni diasporası bu başarısından dolayı herhalde çok memnundur. Ancak unuttukları bir nokta var, o da Ermenistan’ın kaybettiğidir. Zira bundan böyle, Ermenistan’ın Türkiye ile bir diyalog kurabilmesi söz konusu edilemeyecek. Sınırların açılması tartışılamayacak.

Peki bizler ne yapacağız ?

Hiiç, bir süre sonra bizler de unutacağız.

Göreceksiniz, bu sıralarda edilen cek’li cak’lı sözlerden hiçbirinin arkası getirilmeyecek. Ne doğru dürüst bir çalışma, ne yeni bir yaklaşım, ne de yeni bir politika yapılacak.

Ermeniler ise, unutmayacaklar.

Türkiye’nin tepesindeki Demokles’in kılıcını sallamayı sürdürecekler.

Bugün parlamentodan geçen tasarı, yarın veya birkaç yıl sonra senatodan geçecek. Ardından da Fransız Devlet Başkanı tarafından onaylanacak. İşte bütün bu süreç boyunca, yine aynı filmi izleyeceğiz.

Ben bunu Ermeniler’in başarısından çok, bizlerin başarısızlığı olarak görüyorum. Eğer siz doğru bildiğinize sahip çıkmazsanız, birileri ortaya çıkar ve size istemeseniz dahi bazı şeyleri zorla kabul ettirir.

Suçu ve sorumluluğu başkalarında aramayalım.

Asıl sorumlu bizleriz…

* * *

AVRUPA, FRANSA’YA KARŞI İYİ SINAV VERİYOR…

Fransız Parlamentosu’ndaki tartışmalar sırasında birçok göz Avrupa Birliği’ne dönmüştü. Avrupa Birliği’nin bu olaya nasıl bir tepki vereceği merak ediliyordu.

Acaba AB sessiz mi kalacak ?

Avrupa Komisyonu ne diyecek ?

İlk ses Olli Rehn’den geldi.

Hemen ardından, Avrupa Komisyonu Başkanı Barosso konuştu.

Her ikisi de, Fransa’daki gelişmelere doğru teşhisler kurdular.

Her ikisi de Fransa’da yaşananların, Türkiye-Avrupa ilişkilerine ne oranda ters yansıyacağını anlattılar.

AB-Türkiye Parlamenter Komitesi Eşbaşkanı Lagendijk ve Türkiye raportörü Camile Eurlings de karşı çıktılar..

Bu seslerin yükselmesi çok önemliydi. Eğer böyle bir süreçte Türkiye yalnız başına bırakılmış olsaydı, bu ülkede Avrupa’ya inanmayanlar haklı çıkacaklardı. Oysa bu defa Türkiye, hem de AB üyesi olan Fransa gibi dev bir ülkeye karşı savunuldu.

Bu işlevi Avrupa Komisyonu’nun yüklenmesi de son derece dikkat çekicidir. Bu köşeyi izleyenler bilirler, Avrupa Komisyonu’nun Türkiye’ye destek veren bir kurum olduğunu söyleyip dururuz.

Son günlerde kimin gerçek dost olduğu daha iyi anlaşıldı..

* * *

BU YASA KİME NE KAYBETTİRECEK?

Ermeniler’le ilgili yasa uygulamaya sokulursa, bundan kim ne kazanacak ve ne kaybedecek?

· Tek kazançlı, Ermeni diasporası olacak. Bu şekilde, Fransız örneğini gösterip, diğer Avrupa ülkelerini ve bir süre sonra da Amerika’yı, aynı yönde bir karar almaya zorlayacaklar. Fransız Parlamentosu’nun kararı bir sembol olacak. Bütün dünyaya, soykırımın gerçek olduğunu daha yüksek sesle söyleyecekler.

· En zarara uğrayacak ülke, Fransa olacak. Fransa’nın Türkiye üzerinde hiçbir ciddi etkinliği kalmayacak. Siyasi ilişkiler büyük olasılıkla dondurulacak. Aynı şekilde, Fransız ekonomik çıkarları da zedelenecek. Fransız firmalarına verilebilecek birçok ihale başka ülkelere gidecek.

· En fazla zarara ERMENİSTAN Cumhuriyeti uğrayacak.

a. Bundan böyle Türk kamuoyunun soykırım konusunda tutumu daha da katılaşacak ve eğer bir uzlaşı formülü aranıyor ise bu imkansızlaşacak.

b. Türk-Ermenistan sınırının açılması uzunca bir süre için daha da imkansızlaşacak.

c. Türkiye’ye ile Ermenistan arasında bir diyalog kurulması askıda kalacak.

· Türkiye de zarar görecek. Özellikle Avrupa Birliği’ne ilişkin konularda Fransa -Türkiye’den kaynaklanacak olan tepkilere göre- olumsuz tutum takınacak. Fransız turistleri, gelecek yıl bir olasılıkla, Türkiye yerine başka ülkeleri tercih edebilecekler.

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/5248471.asp?yazarid=69&gid=61

Yorumlar kapatıldı.