İçeriğe geçmek için "Enter"a basın

Diyarbakır festivali ve kültür sanat politikası

Gultan Kisanak

Ana teması ‘buluşma’ olan Diyarbakır 6. Kültür ve Sanat Festivali, kente canlılık ve heyecan getirdi. Gökkuşağının renkleri ve sesleri festivalde buluştu, kentte bir duygu yoğunluğu yaşandı.

Bir süre önce yaşanan olaylar, acılar, gözyaşları kentin üzerinde bir kasvet havası yaratmıştı. Yürekler yaralı, hayaller öfkeli, umutlar hüzünlüydü Diyarbakır’da. Hele Başbakan’ın kadın ve çocukları hedef gösteren sözleri, her Diyarbakırlının yüreğine hançer gibi saplanmıştı. Sorgulanır olmuştu, ortak gelecek. Sevinçler, mutluluklar, neşeler, yüreklerimizin derinliklerine gizlenmişti, büyük bir suçluluk duygusuyla.

Diyarbakır 6. Kültür ve Sanat Festivali, yüreklerin en derin köşelerinde zulalanan mutluluk duygusunu yeniden açığa çıkardı. Gençler, kadınlar, çocuklar konserlerde, dinletilerde bir araya gelerek, coşkuyla şarkılara eşlik etti, neşeyle halaya durdu. Kahkahalar atıldı, tilililer çekildi, sevinç ve coşku yürekleri dağlayan sızılara ilaç oldu.

Festivalin gündemi geçmiş yıllara nazaran, sadeleştirilmiş, etkinlikler azaltılmıştı. Geçmiş yılların yoğunluğuna alışan kent, belli ki bu sene festivale doyamayacak. Daha önceki festivallerde bir haftaya yayılan ve gün boyu çok çeşitlilik arz eden etkinlikler nedeniyle Diyarbakırlılar adeta helak oluyordu. Kültüre, sanata, coşkuya, eğlenceye duyulan özlemle, herkes sabahtan akşama, bütün etkinlikleri takip etmeye çalışıyordu. Hatta espriyle karışık ‘festivalden sonra, tüm kentte 2-3 gün dinlenme tatili ilan edilse’ deniliyordu.

Bu sene bu yoğunluk yok. Bunun iyi tarafları da var, ihtiyaca cevap vermeyen bir yönü de var. En iyi tarafı, fazla etkinlik yapma, daha çok insanı kapsama kaygısıyla, popüler kültürün ön plana çıkmaması. Geçmiş yıllarda biraz bu kaygıdan kaynaklı olsa gerek, içerik olarak çok da doyurucu olmayan, kültür sanat politikası açısından tartışılması gereken etkinlikler dahil ediliyordu festival programına. Ve bu etkinlikler festival bütçesinin oldukça fazla kabarmasına neden oluyordu. Bu da ‘bu kentte bu kadar yoksul, işsiz var ne gereği var bu kadar paranın festivallere verilmesine’ gibi eleştirileri beraberinde getiriyordu.

Bu çok kaba eleştiri, kültür sanat politikasına yönelik eleştirilerle birleşince ortaya ciddi bir sorunu çıkıyordu. Bu yıl festivalin bütçesi büyük ölçüde kısılmış. Tabi ki etkinlikler de azalmış. Bu kez de tersinden bir eleştiri gelme ihtimali yüksek. ‘Mezopotamya kültürünün mihenk taşlarından biri olan Diyarbakır, misyonu ağır bir kent; bu kentin kültür sanat festivali daha kapsamlı olmalıydı’ diyenleri duyar gibi oluyorum.

Gerçekten de Diyarbakır misyonuna uygun bir kültür, sanat ve festival politikası geliştirmeli. Bunu kentin, hatta bölgenin ilgili tüm paydaşlarıyla tartışmalı. Ortaya dengeli, doyurucu, etkin bir yaklaşım çıkmalı. ‘Çok para gitmesin’, ‘yoksulluk varken festivale bu kadar para harcanır mı?’ gibi kaba yaklaşımlara pirim vermeyen ama, kamuoyunun vicdanını da rahatsız etmeyen bur yaklaşım çıkmalı. Hiçbir şey kültür ve sanatın yerine ikame edilemez. Yoksulların da, acıları olanların da kültür ve sanata ihtiyaçları vardır, hatta onların daha fazla ihtiyacı vardır. Hiçbir şey, Dilşad Said’in kemanından çıkan melodilerin, Kardeş Tüküler’in ezgilerindeki çok kültürlülüğün, Dijvan Gasparyan’ın müziğindeki hazın, Egidê Cimo’nun kavalındaki duygu yükünün yerini tutamaz. Ve herkesinde bunları dinlenmeye hakkı var.

Bu genel değerlendirmeden sonra bu yılkı festivalin organizasyonunu da kücük bir eleştiri yapmak istiyorum. Bu yıl festival etkinlikleri sınırlı da olsa aslında katılımcıları arasında çok büyük ustalar vardı. Daha iyi bir organize ile Diyarbakırlılara daha güzel, daha doyurucu bir festival yaşatılabilirdi. Dilşad Said’in açılış resepsiyonunu konulması doğru değildi. Herkes bir biri ile sohbet ederken, bir şeyler yiyip içerken Dilşad Said’in müziği arada kaynadı; oysa güzel bir dinleti programı konulabilirdi festival programına.

Dijvan Gasparyan ve Egidê Cimo’nun da uzunca bir programın sonuna konulması, bu değerli üstatların kendi dinleyicileri ile buluşmasını engelledi. Teknik sorunlar da cabasıydı. Daha iyi organize edilmiş ve daha doyurucu festivallerde buluşmak dileğiyle.

Yorumlar kapatıldı.