Ermenistan, sözde soykırımın 91. yıldönümü nedeniyle hareketli bir 24 Nisan’ı daha geride bırakıyor. Başkent Erivan’da bildik anma töreni manzaraları var.
Frankfurt’ta bulunan Soykırım Karşıtları Derneği’nden Ali Ertem’in Türkiye’yi sözde soykırımı tanımaya çağıran açıklamasına tebrik yağıyor. Opera Meydanı’nda Taşnak Partisi Gençlik Kolları tarafından organize edilen eylem öncesi Türk bayrağı yakılıyor. Ancak Ermeniler, Türkiye ve Türkler hakkında ikircikli görüşlere sahip. “Bir apartman düşünün: Herkesle konuşuyorsunuz; ama bir komşunuzla aranız iyi değil. Sebebini de tam olarak bilmiyorsunuz. Yıllar önce dedelerinizin arasında bir şeyler olmuş.” diyor İstanbul’da doğan ve üniversite eğitimi için Erivan’a gelen Alin Özinan. Türkiye ile Ermenistan ve Gürcistan arasında haber ve bilgi akışını sağlayan New Neighbors projesinde aktif olarak yer alan Özinan, “Dedelerimiz küstü; ama biz en azından selam veriyoruz birbirimize. Bunu da sanki gizliden gizliye yapıyoruz.” diye konuşuyor.
İstanbul’daki Ermeni okulundan mezun olan ve Fransa’ya yerleşen Ermenilerle ‘Anadolu’ sohbeti yapıyoruz. Fransa’da dillerini ve kimliklerini koruyamamaktan şikayetçiler. “İstanbul’da bazen bize ‘gavur’, ‘Ermeni’ derlerdi hakaret olarak. Bunu bile özledik. Çünkü kim olduğumuzu hatırlıyorduk. Fransa’da çocuklarımız yok olup gidecek.” diye dert yanıyor ‘filozof’ Agop Ardıç (61). ‘Ermeni soykırımını tanıyor musun?’ şeklindeki vicdan testi ise yine Agop Amca’nın arkadaşlarını sertçe uyarmasıyla başlamadan bitiyor. Özbekistan’dan Erivan’a üniversite eğitimi için gelen Zafer Atajanov Nabijanoviç de bundan muzdarip. Erivan’da tanıştığımız herkes Türklerle yaşadığı güzel anısını anlatarak söze başlıyor. Bir penceresi Erivan’ın tek camii Gök Mescit’e bakan evinde bize Türk kahvesi ikram eden Vazdges Abovyan (32), Moskova’da gıda maddeleri satan dükkanlarının Türk işçilerce Rus esnafa tercih edilmesini anlatıyor. Abovyan, “Erivan’daki mağazalara bakın Türk malı varsa bunu korkmadan yazarlar. Çünkü Ermenistan’da Türk malı denince kalite anlaşılıyor.” diyor. Dedeleri Ordu’dan Abhazya’ya göç eden ve eğitim için Erivan’da bulunan Harutyun Chilingarjan Azmenakovith de Moskova’da Rus gençleriyle yaptıkları bir kavgada çevredeki Türk gençlerinin nasıl kendisini kurtardığını içtenlikle anlatıyor. Türklerin kötü ve düşman olduklarını duyarak büyüdüğünü söyleyen Harutyun, “Ama ben bir Ermeni olarak Türkiye ile iyi ilişkiler kurmak taraftarıyım.” diyor.
Erivan Devlet Üniversitesi Uluslararası İlişkiler Bölümü master birinci sınıf öğrencisi Anna Kartashyan (22) ise Türkiye ile ilgili izlenimlerini şöyle anlatıyor: “Tuhaf; ama ilk izlenimlerim olumluydu. Davranışlar kibardı, yollar ve şehirler çok Avrupaiydi. Ama yine de sözde Ermeni soykırımını kabul etmeden Türkiye’nin AB’ye alınmayacağını düşünüyorum.”
25.04.2006
SELAHATTİN SEVİ / ERİVAN
Yorumlar kapatıldı.