Mehmet Ali Birand
Bence perşemse akşamı, Tuncay Özkan’ın Kanal Türk’ü bir tabuyu yıktı. Ermeni Soykırım iddialarının Uluslararası kamuoyuna yönelik en ünlü propaganda filmi sayılan ARARAT’ı yayınladı.
Filmi ben beğenmedim. Son derece karışık bir senaryo ve genelinde Ermeni diasporasının hoşuna gitmesi için hazırlandığı besbelli. Olayları, tarafsız verebilmek adına ufak tefek Türk görüşü de serpiştirilmiş, ancak ağırlık hep soykırımın olduğu varsayımına dayandırılmış.
1915 olaylarının bir soykırım olarak nitelendirilemeyeceğine inanan bir insanım. Seyrederken zaman zaman çok rahatsız oldum olaylar çarpıtılmış, gerçekler duygusal ve soyut bir şekilde işlenmiş. Ancak, bir propaganda filmi olarak da başarılı değil. Zaten piyasaya çıktığında, yapımcısı, Ermeni diasporası tarafından da eleştirilmişti. Özetle, ARARAT Ermeni propagandası açısından da hiç etkileyici değil.
Benim asıl üstünde durmak istediğim konu başka.
Kanal Türk doğru bir iş yaptı. Bu filmin kendine güveni olan, Soykırım iddialarına inanmayan bir Türkiye’de gösterilebileceğini ispat etti. Ne kadar rahatsız edici olursa olsun, bir propaganda filmini yayınlamanın toplumda doğal karşılandığını ortaya koydu.
Film ilk çıktığında herkes korkmuştu. Sinemalarda gösterimi yasaklanmıştı. Demek ki, gereksiz şekilde kendi kendimize bir tabu yaratmışız.
Kanal Türk bir cesaret örneği verdi.
Kendimize güvenimizi daha da arttırdı.
Yayından sonra, olaylar Türkiye açısından ele alındı ve tartışıldı. Yer yerinden oynamadı. Kamuoyu olgunlukla izledi.
Demek ki, olabiliyormuş.
Demek ki, yasaklarla değil, kendi görüşümüzü de vurgulayarak, rahatsız edici dahi olsa farklı görüşleri da dinleyebiliyor muşuz.
Tuncay Özkan tebrik edilecek bir ilk’e imza attı.
(Kısaltıldı)
Yorumlar kapatıldı.