Mustafa Mutlu
Trabzon’daki Santa Mana Katolik Kilisesi’nin İtalyan papazı Andrea Santaro, sırtından vurularak öldürüldü.
Bu aşağılık cinayetin ardından hepimiz, katilin o kurşunlan hangi kinle ya da beklentiyle sıktığını sorgulamaya başladık.
Kim bilir belki tetikçi tek başına hareket etti: Kararını verdi, planını yaptı ve gitti vurdu…
Ama o tabancanın kabzasında başka parmak izleri de var!
Devlet terörünün yüceltildiği dizilerin, filmlerin kahramanlarını ilahlaştiranlar; “Bu vatan için kurşun atan da yiyen de bizimdir” diyenler; Papa suikastının tetikçisi Mehmet Ali Ağca yanlışlıkla tahliye edildiğinde onu çiçeklerle karşılayanlar; mafyayla adaleti, cinnetle milliyetçiliği, öfkeyle dindarlığı birleştirenler; o izler size ait!
Kötülüğü kutsayarak beslediniz canavarları…
Kin ve intikam duygularını çektiğiniz filmlerle, verdiğiniz demeçlerle, arağınız çiçeklerle yücelttiniz…
“Kahraman” olmanın “dünyayı ayağa kaldıracak cinayetler işlemek “ten geçtiğini aşıladınız genç beyinlere…
Hukuku, demokrasiyi, insan haklarını yok sayabilmeyi öğrettiniz… Siz bunları yaparken, başka ülkelerdeki benzerleriniz de boş durmadı! Onlar da kendi çılgınlıklarını pompaladılar kendi toplumlarına! Bu yüzden çizildi o iğrenç karikatürler…
İğrençliğe iğrençlikle cevap verebilmeyi hoş gördünüz!
Ve yarattığınız canavarlardan biri daha can aldı önceki gün Trabzon’da…
Vicdanınız rahat mı?
“İyi ki işlendi bu cinayet, adalet yerini buldu” diyorsanız, size söyleyecek sözüm bile yok:
***
İnsanlık çıldırdı; ucu karanlık bir yolculuğa zorlanıyoruz hepimiz…
Toplama kamplarında bile bekletilmeden kara bir trene bindirildik; yanmaya gidiyoruz!
Konuşmak yerine küfretmeyi, tartışmak yerine dövüşmeyi, uzlaşmak yerine öldürmeyi tercih ediyor, yeni dünyanın yeni insanları!
Ve ben bu “yeni insan topluluğu” içinde kör bir kuyuya düşmüş kadar yalnızlaştiğımı hissediyorum.
Oysa hayat çok kolay aslında…
“Kendine yapılmasını istemediğin hiçbir şeyi başkasına yapma.”
Bu kadar!
Yorumlar kapatıldı.