Raffi A. Hermonn
Rahşan Ecevit’in ‘Din elden gidiyor!’u, Bülent Ecevit’in ‘MHP ile ittifak’ı, Deniz Baykal’ın ‘Bunca uyum yasası yeter, fazlasını ne
yapacağız?’ı, ‘solcu’ların ‘Saddam’ı savunma’ları v.s. dünyanın ters döndüğünü değil, asıl başka-dış etkenlere tepki duyularak inşa edilen, yapay kimliklerin, yerini hakikiliğe, aslolan özlerine bıraktıklarının resmidir!..
Soğuk savaş dönemi, ABD-emperyalist ülkelerinin, amaçları doğrultusunda, dünyanın bazı ülkeleri ve oranın yöneticilerine, biçtikleri roller vardı… Roller gereği, kimi solculuk oynadı, kimi liberallik, kimi milliyetçilik ve nihayet kimi de Müslümancılık.
Oyuna gir(e)meyenleri tenzih ediyoruz, Türkiye siyasi sahnesi oyuncuları, her şey olduklarını iddia edebilirlerdi ama … ‘olduklarını’ iddia ettikleri siyasal görüşte asla!
Toplumun sürekli ‘tek tip’leşmeye teşvik edilmesi; özel sektöre ‘spekülant’ gibi birçok olumsuz sıfatlar kullanılarak ‘düşman’ gözüyle bakıldığı; kentli ‘image’ın altında, en ufak panikte sırıtan köylü düşünce tarzının saklı olabildiğinden tutun … dışa kapalı, dolayısıyla dıştan korkup onu ‘düşman’ görmesi ve içe dönük oluşu v.s. ile Türkiye, Sovyetin dik ‰l‰sı, devlet atribülerine sahip bir görüntü sergiliyordu …
‘Sovyet karşıtlığı dünya cephesi’nin jandarması, aslında kendi bile, adı konulmayan bir Sovyet devleti olunca … haliyle sosyal demokrasi adına kitlelerin ‘umudu’ Bülent Ecevit de, ister istemez yükselen sol muhalefet dalgayı, Amerika adına denetim altında, (yükselmesini engelleyerek) tutan bir birim olacaktı…
‘Tek parti, tek tipliliğin ‘artık’ ve ‘nihayet’
alternatifi, liberal düşüncenin bayrağı’ diye lanse edilen Süleyman Demirel’in aslında, liberallikten bayağı uzakta, Türkiye’yi yaşamsal üretimler yapmayan, ucuz bir asker deposu, giderek bağımlılığı artan bir ülke olarak, ABD’ye sunan; demiryolu yerine asfalt ve insanların gözünü boyayan tüketim maddeleri üreten, bir tür ‘Sömürge Valisi’ olduğu, sır değildir.
Kırk yıllık laik Türkiye’nin başına, birdenbire köktenciliğe kadar göz kırpacak, Erbakan türbanını takılmasına ne demeli?
Cumhuriyet’in ‘olmazsa olmazının laiklik olduğu’nu, bıktırıncaya dek tekrar eden militerler ve öte yanda … dünyada eşi olmayan şekilde, cami yapımı, salt sünni din görevlilerine devletin maaş ödemesi, tam bir çelişkiler silsilesiydik…
Atatürkçülük adına laikliğin bekçiliğini onurla yaptıklarını söyleyenler, Türkiye’de Müsüman inançlı vatandaşlarımızın dini duygularını resmen kaşımak, bunları körükleyip, solcu gençlerin önünü kesmek için, bizzat onları yaratmadılar mı?
Sanki tipik bir şizofreni ormanındaydık…
Her şey ama her şey sahte ve göründüğünün tersiydi…
Ya da, asıl bu gelenek işte bu şizofrenik ruh halinin bir yansımasıydı sanki…
Hep … görünenin tersi olma, bir iç hakikati saklamak h‰li olmuştur ve h‰l‰ var…
Sokakta dini bütün Müslümanlık (hatta c‰mi hocalığı) oynamak, ama akşam olup karanlık çökünce … gizlice evin ahırına gidip, bir köşecikte, İsa Mesih’e, iki elini havaya kaldırarak … dua etmek!
Her fırsatta ‘en’ Türk olduğunu kanıtlamanın, kestirme yolunun Ermeniliğe küfür etmekmiş gibi davranmak; akşam ise Paris’teki kuzen …YAN’la telefonla konuşmak.
Türk milliyetçiliğinde mangalda kül bırakmamak, Türk insanının ulusal onur, inanç ve izzeti nefsinden dem vurmak, öte yanda ABD’ye hizmet etmek…
Zamanın Genelkurmay Başkanı (ABD’nin, ‘komünizme karşı önce milliyetçiliği, sonra da Müslümanlığı kalkan etme’ projesi mucibince) sayın Memduh Tağmaç: ‘İt’i it’e kırdıracağız!’ demeçleri verirken, lümpen proleterya başka ne yapacaktı ki?
Anlayacağımız, son yıllarda, son ay, hatta son haftalarda, bize sanki ‘zamanın artık daha hızlı seyir ettiği’ veya ‘dünyanın artık tersine döndüğü’ intibasını verdiren dünya ve ülkemizdeki gelişmelerin nedeni, bunlardan hiç biri değil… Asıl bundan önce, soğuk savaş nedeniyle yapaylaşmış dünya ve Türkiye, işte yavaş yavaş, olması gereken h‰le dönüşüyor… Taşlar yerlerine oturuyor…
Daha çok makyaj boyaları döküleceğe benzer; olsun… bu iyiye alamettir, çünkü artık strong>HAKİKİLEŞİYORUZdemektir…<
Yorumlar kapatıldı.