Gündüz Aktan
AB Komisyonu’nun İlerleme Raporu, Kürt ve Alevileri azınlık sayarken,
‘Başbakanlık’ İnsan Hakları Danışma Kurulu, ‘Azınlık Hakları ve Kültürel Haklar Çalışma Grubu’ raporunun daha da ileri gidip, adeta Cumhuriyet’i sorgulamaya kalkışması büyük gürültü kopardı.
Kopenhag Siyasi Kıstasları içinde ‘azınlıklara saygı’ ve ‘azınlıkların korunması’ da var. Katılım Ortaklığı Belgesi’nde (KOB) yer alan anadil öğrenimi ve anadilden yayımlara ilişkin önlemler bu bağlamda alındı.
Giriş müzakereleri konusunda Komisyon’un Konsey’e yaptığı tavsiyeler arasında, KOB’un gözden geçirileceği ve Kopenhag Siyasi Kıstasları’na ilişkin yeni öncelikler saptanarak, siyasi reformların geri dönülmez biçimde yerleştirileceği ve genişletileceği; bu çabaların Güneydoğu’nun normalizasyonu ve kalkınması çerçevesinde ‘Kürtlerin hak ve özgürlüklerden tam yararlanmasını’ da kapsayacağı; esasen yeni AB Anayasası’na göre siyasi kıstasların daha da gelişeceği; sivil toplumla gerçekleştirilecek diyalogda azınlık haklarının da ele alınacağı ve Türkiye’deki gelişmelerin sıkı biçimde denetleneceği bildiriliyor.
Komisyon diğer aday ülkelerle de aynı yolu izlemişti. Ancak sosyoekonomik ve teknik nitelikteki 31 bölümün müzakereleri başladığında, birkaç
istisna hariç, siyasi reform süreci ikinci plana düşmüş ve aday ülke kamuoylarını müzakere konuları işgal etmişti. İlerleme Raporu’nun dilinden bizim durumumuzda siyasi reformların ön planda kalmaya devam edeceği anlaşılıyor.
Türkiye, AB üyeliğini büyük bir tutkuyla isterken, AB ülkelerinin çoğunda üyeliğimize karşı derin tereddüt ve muhalefetin bulunduğu bir ortamda,
siyasi reform adına bizden beklentilerin yükseleceğine kuşku yok. Kaldı ki bizim üye olmamızı istemeyenlerin zihninde bizim ‘değişmemize’ ilişkin kavram da irrasyonel beklentiler içeriyor. Buna rağmen Cumhuriyet’in temel niteliklerini, ülkedeki siyasi dengeleri ve ülkenin bekasını koruyarak, bireysel kültürel haklar alanında ilerleme sağlamak mümkün.
Türkiye’de Alevi ‘sorunu’nun halli o kadar zor değil. Zaten Aleviler kendilerini azınlık saymıyor.
Kürtler de azınlık kavramını benimsemiyor. Ama Leyla Zana ve arkadaşlarının bireysel kültürel haklarla yetinmeyecekleri; Türk ve Kürt asli unsur-larından oluşan, muhtemelen, federatif yapıda yeni
bir devlet ve bunu sağlamak için de gerekli anayasa değişikliklerinin yapılması hülyasına kapıldıkları anlaşılıyor. PKK’nın sürmekte olan terörist faaliyetlerini de bu amaçla kullanabilecekler. Şimdi sadece
azınlık haklarında söz eden AB’nin de, yarın şartlar oluştuğunda, bu ‘çözümü’ desteklemesi; İspanya, Belçika ve İngiltere’yi örnek göstermesi mümkün.
Kimsenin hayal görmemesi lazım: Türkiye bunu kabul edemez. Türk kavramı üst-kimlik olarak tüm alt-kimlikleri kapsar. Türk’ü herhangi bir
etnik grup düzeyine indirmek, tarihi değiştirmek anlamına gelir. Türklerin yaşadığı ülke anlamında ‘Turkiya’ ismini, biz Anadolu’da henüz küçük bir azınlıkken, 3. Haçlı Seferi’ne katılanlar koydu. Osmanlı’yı kuran Türkler kendilerini Müslüman diye tanımlarken, Avrupa onlara Türk dedi. İstiklal Savaşı’nı, Osmanlı’nın halefi Türk asli unsuru, tüm diğer alt-kimlik gruplarıyla birlikte yaptı.
Devlet gibi millet de bölünmez. Bunu bizim kendine düşman marazi
‘aydınlarımız’ anlamasa da, Avrupalı çok iyi anlar.
Nasıl ki Fransa’da cumhuriyetin dili Fransızcadır, bizde de devletin dili Türkçedir.
Dünyada, Türkiyelilik gibi toprakla tanımlanan hiçbir millet yoktur.
Lozan’da sözü geçen azınlıkların hakları kolektif hak niteliğindedir. Bu kavramı gayrimüslimlerin dışında kimseye tanımak zorunda değiliz.
AB, yeni üye olan ülkelerden ‘Ulusal Azınlıkların Korunması Çerçeve Sözleşmesi’ni imzalayıp yürürlüğe koymalarını istiyor. Ulusal azınlığı tayin etme yetkisi bize ait. Almanya vatandaşı olan Türkleri azınlık saymıyor ve asimile etmeyi amaçlıyor. Bu sözleşmeyi, tam üye Yunanistan, Belçika, Lüksemburg ile yeni üye Latvia imzalamış; ama onaylamamış ve yürürlüğe koymamış. Fransa ise imzalamamış bile.
Kendi yapmadıklarını bizden isteyemezler.
Marazi ‘azınlık’ kimi kandırıyor?
Yorumlar kapatıldı.